Romelu Lukaku: mister Europa League

© LaPresse/Sipa USA

De EL heeft Romelu Lukaku dan wel niet gewonnen, toch werd hij verkozen tot speler van dat toernooi. Niet onlogisch, na een onwaarschijnlijk succesvol jaar.

Het zal nooit helemaal goed zijn wat Romelu Lukaku ervan bakt. Noch in België, noch in Italië. Het is een perceptie waar hij nooit helemaal van af zal geraken, maar die voor hem wel geldt als brandstof om steeds hoger en verder te willen reiken.

Wat komt die hier doen? De bal springt te ver van zijn voet als hij hem controleert! Dat sneerde een deel van de publieke opinie in Italië toen het nieuws van zijn transfer naar Inter bekend raakte. Ook bij de Interisti bestond een beeld van wat een diepe spits moest zijn volgens de Italiaanse traditie. Een sluwe vos in de zestien meter, die niet te veel werk verzette om mee te verdedigen (elke Italiaanse ploeg heeft verdedigers genoeg) en die moest wachten op die een of twee ballen om dan plots met liefst een technisch verfijnde actie toe te slaan.

Een type Mauro Icardi, kortom.

Net die Mauro Icardi moest de deur uit om plaats te maken voor Big Rom, een heel ander type. Gemor alom. Maar wel een speler die al snel een deel van de Interaanhang kon bekoren. ‘Hij werkt tenminste voor het team, verdedigt mee, geeft al eens een assist en staat niet als een luie egoïst te wachten tot de anderen hem die ene bal geven’, merkte een ober in een bekend Milanees voetbalrestaurant op, toen dit magazine zich daar in het begin van vorig seizoen aanbood voor een reportage.

Lukaku’s geheim is dat hij elke dag met een big smile naar de training gaat.

Wat voor een spits altijd helpt, is meteen scoren. Dat deed Lukaku al in de allereerste competitiematch, waardoor een deel van de druk wegviel. Hoewel.

Eigenlijk is dat niet nodig. Want Lukaku kwam net naar Italië om méér druk te voelen. Hoe meer van hem verwacht wordt, hoe beter hij zich in zijn sas voelt. Wie de beste Romelu Lukaku wil, moet hem veel verantwoordelijkheid geven, veel van hem verwachten, maar hem ook veel liefde en vertrouwen geven.

Antonio Conte gaf het hem allemaal, en kreeg er veel voor terug.

Romelu Lukaku met zijn trofee
Romelu Lukaku met zijn trofee© Reuters

Het resultaat? Liefst 34 goals voor zijn nieuwe club, alle competities tezamen. Niet slecht voor een eerste seizoen in een tactisch moeilijke competitie waar bijna iedereen minstens één aanpassingsseizoen nodig heeft, omdat je in de Serie A niet alleen voetbal speelt maar het ook moet studeren en de materie beheersen. Het is ook wat Lukaku aangaf in zijn eerste echte interview vorige week, in de Gazzetta dello Sport, dat u in de komende Sport/Voetbalmagazine in verkorte versie kan lezen.

Dé prestatie van het toernooi

Lukaku, tegelijk beste topschutter ooit voor de Rode Duivels met 52 goals in 84 interlands, liet zich ook opmerken in de Europa League, al trad hij daar met zijn ploeg pas in de zestiende finales aan, na de uitschakeling in de Champions League. Winnen deed het die beker niet, maar Big Rom scoorde wel in elk van de zes wedstrijden in die Europa League, wat zijn totaal in die competitie op zeven doelpunten bracht. Dat is niet zijn persoonlijk record (hij maakte er acht in 2014/15 met Chelsea) en het volstond evenmin om topschutter van het toernooi te worden (dat werd Man U-speler Bruno Fernandes, goed voor acht goals), maar het werd vrijdagmiddag wel gewaardeerd als dé prestatie van het toernooi.

In een eerste reactie dankte Lukaku God en iedereen die hem bijstond, van zijn moeder tot zijn broer, trainer Antonio Conte, voorzitter Steven Zhang, ‘voor het vertrouwen dat ze heel het seizoen lang in me hadden’. Ook een dankwoord was er voor zijn ploegmaats: ‘Die als broers voor me zijn, het voelt als één grote familie.’

Zij maken dat Lukaku’s geheim is dat hij elke dag met een big smile naar de training gaat. ‘Omdat mijn ploegmaats me helpen om hard te werken en me pushen tot het uiterste.’ Een prijs zat er niet in, dit jaar, maar in een eerste seizoen is een Europese finale en een tweede plaats op één punt van de kampioen die de jaren tevoren met lichtjaren verschil de oppergaai pakte geen slecht begin.

Wordt vervolgd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content