Ronald Koeman predikt geduld: ‘Barcelona kan weer staan waar de club ooit was’

Ronald Koeman leeft in Barcelona op een vulkaan, maar hij blijft opvallend rustig. ‘Qué será, será’, zegt hij. ‘Juist in dit soort moeilijke situaties haal ik het beste uit mezelf en het team.’

Door Martijn Krabbendam (Voetbal Internationaal)

Ronald Koeman (58) heeft net aan de Spaanse media uitgelegd waarom Bayern een klasse beter was geweest dan Barcelona, wanneer hij zijn Audi door de nacht richting restaurant Botafumeiro stuurt. Het is de gebruikelijke hang-out voor spelers en staf van Barça na een wedstrijd. Zo kunnen ze met een hapje en een drankje de adrenaline wat laten zakken. Een wijntje haalt de scherpe randjes van de 0-3-nederlaag en wakkert de slaap aan.

Een dag later komt de trainer een bekende tegen. ‘Ronald,’ vraagt die, ‘heb jij vannacht vergaderd met het bestuur van de club?’ Koeman weet van niks en informeert meteen bij het clubbestuur. Klopt dit verhaal, wat intussen ook in alle Catalaanse sportkranten is verschenen? Het klopt. ‘Waarom vragen jullie mij dan niet erbij te komen zitten’, zegt de coach, ‘en hoe kan dit nou weer in de media staan?’ Maar de trainer hoeft zich geen zorgen te maken, krijgt hij te horen. Joan Laporta was direct na afloop even de fanatieke supporter die hij óók is en een tijdje later weer gewoon de presidente die zonder al te veel emotie naar de situatie van de club kijkt.

Oplossingen?

‘Ik ben weer terechtgekomen bij een club waar ik reparatiewerkzaamheden moet verrichten’, zegt Koeman. ‘Zo was het bij Feyenoord, bij Southampton en Everton, hoewel we bij die clubs konden bouwen met geld, en nu weer hier, terwijl de situatie in Barcelona met niets te vergelijken valt. Er is een schuld van meer dan een miljard, we zijn onze beste spelers kwijtgeraakt, we kunnen niks terugkopen, maar niettemin zijn de verwachtingen nog net zo hoog als altijd. Ik wist dat de financiële situatie van Barcelona niet goed was, maar niet dat het zó slecht zou zijn. Maar dat wist de nieuwe president Joan Laporta ook niet. Door die enorme schuld ligt de club aan banden van de fairplayregels van La Liga. Laporta kan daaraan niks doen. Ik snap zijn gevoel wel, hij is een supporter.

‘Ik vind het ook niet geweldig dat we kansloos verliezen van Bayern. Maar kijk gewoon nuchter: zij brengen nog even Serge Gnabry, Lucas Hernández en Kingsley Coman. Wij talentvolle spelers uit de jeugd. Vorig jaar werd het 2-8 met Messi en Suárez, nu 0-3 en speelden we met veel jonge spelers en bleven we in ieder geval gedisciplineerd. We moeten ons nu richten op de vraag: hoe draaien we het om? Wat moeten we doen om weer Europese top te worden? Barcelona maakt nu een pas op de plaats, maar heeft wel de kans om weer te komen waar de club ooit was.’

Messi weg, druk weg

Want er is wel wat. ‘Als we iedereen aan boord hebben, zijn we dit seizoen ook competitief. We missen voorin veel spelers met diepte in hun spel en scorend vermogen, zoals Dembélé, Agüero en Braithwaite. Verder heeft Barcelona goud in handen met een aantal jonge spelers. Fati is achttien, Gavi net zeventien, Alex Baldé is ook pas zeventien, Yusuf Demir achttien, Nico González negentien. En dan noem ik Pedri niet eens, achttien. Nu zijn ze goed, volgende week een keer misschien iets minder en over een jaar of vier is een aantal van die jongens Europese top.’

Lionel Messi heeft alles verbloemd, denkt Koeman. ‘Hij was zó goed en hij wón. Natuurlijk had hij goede spelers om zich heen, maar hij maakte het verschil. Door hem lijkt iedereen beter dan hij is. Toen ik net trainer was had ik een gesprek met hem. Wat me meteen opviel was hoe betrokken hij zich voelde en hoe erg hij geïnteresseerd is in voetbal.’

Nu hij er niet meer is, valt ook druk weg. Koeman: ‘Laatst zag ik Ansu Fati vanaf drie meter naast schieten, gewoon door een gebrek aan concentratie. Dat had ie niet gedaan als Messi er nog bij was geweest. Dan werd Messi woest.’