Ryan Gravenberch, het nieuwe toptalent van Ajax: ‘Ik wil echt nog niet weg’

© GETTY

Hij doorliep moeiteloos de hele jeugdopleiding van Ajax, debuteerde op zijn zestiende in de hoofdmacht en is als tiener een zekerheid in de selectie van het Nederlands elftal. Ryan Gravenberch (19) is een kind van Ajax, maar er wordt aan het talent getrokken. Over het geluk in Amsterdam, kritische ogen, gerichte verbeterpunten en Oranje.

Door Freek Jansen (Voetbal International)

Ontspannen slentert Ryan Gravenberch over trainingscomplex De Toekomst. De herfstzon schijnt, in de verte is een jeugdelftal van Ajax aan het trainen. De middenvelder begroet hartelijk de medewerkers die met het gras op het hoofdveld in de weer zijn. Zijn kenmerkende glimlach is direct zichtbaar. Een gelaatsuitdrukking van de negentienjarige Amsterdammer, die ze alweer ruim tien jaar kennen op De Toekomst. ‘Alles is hier vertrouwd voor mij, dat voelt heel fijn’, opent Gravenberch het gesprek, terwijl hij vanaf de tribune over het veld uitkijkt. ‘Ik ben een kind van de club en hier opgegroeid. Het voelt als thuis.’

De vrees van menig Ajacied is wel dat dit je laatste seizoen is bij Ajax.

Ryan Gravenberch: ‘Is dat zo? Dat gevoel heb ik niet. Ik ben hier voor mijn gevoel nog niet klaar, ik kan nog veel leren, en wil nog veel prijzen pakken met de club.’

Maar je hebt nog een contract tot het einde van volgend seizoen en Mino Raiola is je zaakwaarnemer. Dan weten we het doorgaans wel, dat wordt lastig voor Ajax om te verlengen.

Gravenberch: ‘Zo sta ik er niet in. Ik ben heel happy hier en wil dan ook echt nog niet weg. We zijn ook met de club in gesprek over een nieuw contract. Daar zit beweging in en hopelijk komt dat goed. Ik wil graag bij Ajax blijven en de gesprekken lopen.’

Ben je daar veel mee bezig?

Gravenberch: ‘Ik weet wat ik wil en focus me op het voetbal. Met mijn ouders en mijn broer heb ik mensen om me heen die me op de voet volgen, die me een spiegel voorhouden, die weten wat er nodig is om alles eruit te halen. Dat is voor mij een heel belangrijke en fijne omgeving. Het voetballen zelf is voor mij wat telt, helemaal in een periode waarin we om de paar dagen een wedstrijd hebben. Dan heb je ook geen tijd om met andere dingen bezig te zijn, alle energie gaat in het voetballen op.’

Je bent opvallend zelfkritisch voor een jonge speler.

Gravenberch: ‘Dat zat er al vroeg in. En als ik zelf niet kritisch was, dan zorgde mijn vader of mijn broer daar wel voor. (lacht) In de jeugdopleiding bij Ajax ging veel vanzelf. Ik stroomde moeiteloos door van team naar team, vaak al op jongere leeftijd sloeg ik teams over en kon lekker mijn spel spelen. Maar de kritische blik was er altijd, ook als we bijvoorbeeld eens met dikke cijfers hadden gewonnen. Dan hadden we het in de auto terug naar huis over de wedstrijd en stipte mijn vader aan wat er beter kon. Bij ons thuis is het een gezellige boel, we lachen veel en hebben een warme familieband, maar als het over voetbal gaat, zijn we ook heel kritisch.’

Over mijn eigen spel ben ik niet tevreden. Het is moeilijk uit te leggen, maar ik had in een paar duels wat moeite er lekker in te komen.’

Ryan Gravenberch

Was dat soms ook moeilijk voor jou?

Gravenberch: ‘Ja, natuurlijk had ik soms ook wel iets van: ik heb lekker gescoord en mijn acties gemaakt, het is prima zo. Dan zei ik weleens: ‘Papa, je praat best veel, ik heb er geen zin in.’ Maar hij zei wel allemaal zinnige dingen en ik ben er dan ook ontzettend blij mee, want het zorgde ervoor dat ik echt beter kon worden. Ze weten ook waarover ze praten. Mijn vader heeft in het verleden bij de amateurs hoog gespeeld, en mijn broer Danzell (spits van De Graafschap, nvdr) heeft ook de jeugdopleiding van Ajax doorlopen. Ze kennen de kracht van de opleiding, maar ook de valkuilen bij jonge talenten. Daar wilden ze mij voor behoeden en volgens mij is dat wel aardig gelukt.’

Je bent negentien en hebt al meer dan 75 officiële duels voor Ajax 1 achter je naam.

Gravenberch: ‘Grappig, dat aantal kwam laatst thuis ook voorbij. Dat vond ik ook echt opvallend, ik zei het ook tegen mijn moeder. Ik vind 75 echt veel. Dat komt ook omdat ik zelden geblesseerd ben, maar ik zie het ook als een mooi signaal van mijn groei. Ik debuteerde op mijn zestiende bij PSV-uit, vervolgens heb ik een seizoen bij Jong Ajax gespeeld om te rijpen en die leerschool was de juiste voor mij. Als jeugdspeler speelde ik wekelijks in de Eerste Divisie tegen fysiek sterkere spelers, onder meer weerstand dan in de jeugd. Het zorgde ervoor dat ik harder werd, sneller moest handelen en denken, en ook leerde ik spelen onder grotere druk. Daarna ben ik eigenlijk op een natuurlijke manier in het eerste elftal gekomen en heb mijn basisplek niet meer afgestaan. Ik ben best trots op mezelf dat ik dit op mijn leeftijd al heb bereikt. En nu weer door, want wat telt is dat ik met Ajax wedstrijden wil winnen en dat mijn eigen ontwikkeling doorgaat.’

Je klinkt heel zelfbewust, maar ook zelfkritisch. Als je in de spiegel kijkt, wat moet er dan technisch beter?

Gravenberch: ‘Ik ben altijd wel technisch onderlegd geweest. Dat zit ook diep geworteld in de jeugdopleiding van Ajax. Je bent veel aan de bal, moet al op jonge leeftijd maximale beheersing over de bal hebben. Bij techniek denken mensen al vaak aan trucjes, maar dat is het niet zozeer. Het gaat vooral om functionele techniek. Snel kunnen handelen, de perfecte aanname of inspeelpass. In de jeugd was het allemaal frivoler, die overgang heb ik wel ervaren. En daar zit ook nog wel mijn belangrijkste verbeterpunt in, in het vinden van de juiste mix in mijn spel. Wanneer kun je de actie maken, wanneer moet je snel handelen? Op mijn positie op het middenveld ben je een verlengstuk tussen verdediging en aanval, dus dat luistert heel nauw.

Ryan Gravenberch, het nieuwe toptalent van Ajax: 'Ik wil echt nog niet weg'
© GETTY

‘Ik ben technisch sterk onderlegd, maar hoe hoger je speelt, hoe sneller je moet handelen. Daarin merk ik ook het verschil tussen een wedstrijd in de Eredivisie of de Champions League. En volgens mij ben je op dat vlak nooit uitgeleerd en kan het altijd beter en sneller. Oh ja, wat ook een verbeterpunt is: mijn afwerking. Ik scoor te weinig. Ik moet meer en beter afwerken tijdens wedstrijden. Op trainingen ben ik daar veel mee bezig, en lukt het vaak wel, maar het moet ook in wedstrijden gaan lukken. In de jeugd scoorde ik geregeld. Niet super veel, maar ik pikte wel altijd mijn goaltjes mee. Dat moet nu beter. Soms moet ik ook zelfzuchtiger zijn. Als ik al bijna in het strafschopgebied sta, zoek ik naar oplossingen om me heen, terwijl ik dan ook gewoon zou kunnen schieten.’

Je hebt het al over je rol als verlengstuk tussen verdediging en aanval gehad. Daar komt ook je tactische ontwikkeling om de hoek kijken.

Gravenberch: ‘Het is iets anders voor mij dan in de jeugd. Ik speelde destijds vaak als nummer 8, wat dieper op het veld, want we voetbalden met de punt naar achteren, dus met één controlerende middenvelder. Nu ben ik zelf meer in een controlerende rol op het middenveld, met een ander naast me. Die afstemming is dan heel belangrijk. We hebben het er ook veel over, zonder daarin door te slaan. Ik moet in bepaalde mate op intuïtie kunnen spelen, want als ik te veel ga nadenken over tactiek, dan werkt dat averechts op mijn spel. Dat heb ik bijvoorbeeld tijdens het EK gemerkt, in de wedstrijd tegen Noord-Macedonië. We speelden 5-3-2, dat was ik niet gewend. Toen ging ik opeens best veel nadenken op het veld. Waar moet ik wel en juist niet lopen? Loop ik de ruimte niet voor een ander dicht? Ik merkte dat ik blokkeerde en dat is niet goed.

‘Dat is dus nog een verbeterpunt. En verder ben ik natuurlijk flink bezig geweest met mijn omschakeling van balbezit naar balverlies. Ik moest meer gaan denken en handelen als we de bal verloren. Daarmee is Erik ten Hag ook veel met mij bezig geweest. Het continu scannen van mijn omgeving, wie waar is, hoe ik zelf positie moet kiezen. En bij balverlies op volle snelheid omschakelen. In de jeugd was dat anders, dan kwam het vaak ook wel goed als je niet vol ging, maar dat is nu niet zo. Ik ben het in zekere zin ook wel leuk gaan vinden: het afpakken van ballen. Het geeft wel een kick.’

Ik ga niet zweven, dat zit niet in mijn karakter. En mocht ik daar ooit ook maar aan denken, dan weet ik dat mijn familie me wel weer naar de grond trekt.’

Ryan Gravenberch

Mentaal is er dus al een belangrijke slag geslagen?

Gravenberch: ‘Ja, het verbeterpunt van omschakelen is eigenlijk een mix van tactiek en mentaliteit. Een ander mentaal punt is het terug knokken in wedstrijden, waar we het zojuist ook over hadden. Als ik slecht aan een wedstrijd begin, moet ik toch ook mentaal de knop kunnen omzetten. Niet blijven hangen in teleurstelling, maar je in de wedstrijd vechten. Dat is bij mij wel echt een verbeterpunt ten opzichte van vroeger. Dan bleef ik er meer in hangen. Maar de slordige momenten moeten eruit, elke wedstrijd opnieuw. Die focus is belangrijk en dat is iets mentaals.’

Fysiek lijk je ook sterker te worden.

Gravenberch: ‘Daar ben ik ook best veel mee bezig en daarin heb ik echt stappen gemaakt. Als ik denk aan mijn seizoen bij Jong Ajax: toen was ik tijdens wedstrijden echt snel moe. Ik kon veel minder leveren op een hoge intensiteit. Nu heb ik veel meer inhoud. Dat heeft met mijn groei te maken, maar ook met mijn bewustzijn. Ik doe meer aan krachttraining, let meer op mijn voeding. Vroeger nam ik bijvoorbeeld veel limonade of sapjes, nu drink ik meer water. Dat is beter voor me.’

Wat vind je van alle aandacht?

Gravenberch: ‘Ik ben heel rustig, dus maak me er nooit zo druk om. In de jeugd kun je nog een beetje anoniem over straat, dat is nu anders, maar meer ook niet. Ik volg niet zoveel meningen van anderen over mij, of het nou positief of negatief is. Ik ga ook niet zweven of zo, dat zit helemaal niet in mijn karakter. En mocht ik daar ooit ook maar aan denken, dan weet ik dat mijn familie me wel weer naar de grond trekt.’

‘Ver gaan in Champions League’

Kun je nog genieten van alles wat je meemaakt als talent van Ajax?

Ryan Gravenberch: ‘Absoluut. Ik geniet echt elke dag. Voetballen is het allermooiste wat er is, en helemaal nu weer met publiek erbij. Vooral die Champions League-avondjes in De Arena maken zoveel indruk op mij. In het magische seizoen 2018/19 heb ik die topduels vanaf de tribune gezien. Die ambiance, met het enthousiasme van de supporters, was echt heel bijzonder en vergeet ik nooit meer. En nu loop ik er zelf. Je voelt gewoon de steun, dat merk je ook echt aan ons team. Het is letterlijk een steuntje in de rug. Dat maakte vorig seizoen ook zo vreemd. In de Champions League voetballen was geweldig, alleen in lege stadions tegen clubs als Liverpool of Atalanta Bergamo spelen voelde heel apart, alsof het veredelde oefenduels waren, terwijl er tegelijkertijd zoveel op het spel stond.’

Hoe ver kan het huidige Ajax volgens jou komen in de Champions League?

Gravenberch: ‘Als we kunnen laten zien wat we thuis tegen Dortmund lieten zien, heel ver. Alleen het is nu nog zo lastig te zeggen. We hebben een goede selectie, kwalitatief ook breed, en je voelt de gretigheid. De honger naar prijzen is nog lang niet gestild en in de Champions League zijn we erop gebrand het beste te laten zien. En dan kunnen we zeker ver komen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content