Door Anderlecht in te ruilen voor Arsenal is Albert Sambi Lokonga een andere dimensie binnengestapt, maar hij blijft zich vastklampen aan het voetbal volgens de wetmatigheden van Pep Guardiola. Ontmoeting met een London boy die altijd zal weigeren om de bus te parkeren.
Een topsporter zal zich zelden op vrijwillige basis gewonnen geven en toch kun je van elke nederlaag iets opsteken. Of je kunt tenminste proberen om de verzachtende omstandigheden in jouw voordeel te laten uitdraaien. Albert Sambi Lokonga is er zeker van dat hij deze zomer met Arsenal het juiste platform heeft gekozen om het volgende level te bereiken in zijn carrière en in Noord-Londen heeft hij de smaak te pakken. In het voetbalpakket dat Mikel Arteta aanbiedt, zitten blijkbaar ook de vertrouwde ingrediënten die hij eerder al bij Vincent Kompany aantrof. En ook die van Pep Guardiola, minus de resultaten.
Tijdens zijn inhaalrace naar de top heeft Arsenal opnieuw zijn chequeboekje tevoorschijn moeten halen. Maar de Gunners investeerden voluit in spelers zonder ronkende namen. De voormalige captain van Anderlecht, die met de bal aan de voet een streling voor het oog is, is er één van. Guardiola vertelde ooit dat goede spelers nooit de bal kwijtspelen. Wel, dan moeten de fans van de Gunners niet meer overtuigd worden dat Sambi Lokonga het juiste profiel heeft. Hij is het soort speler wiens impact nooit gemeten kan worden op basis van statistieken, maar die toch de complimenten aan elkaar rijgt.
Maak eens een tussentijdse balans op van je eerste weken in Engeland?
Albert Sambi Lokonga: ‘Je moet altijd een bepaalde angst overwinnen wanneer je bij een nieuwe club tekent. Maar ondanks onze moeilijke start moet ik toegeven dat ik een ongelooflijk onthaal heb gekregen op de club. Zowel van de spelers als van de staf en het management. En dat heeft mij geholpen om mij meteen op mijn gemak te voelen.’
Je had veel opties deze zomer, maar je koos uiteindelijk voor Arsenal. Een club die een van zijn moeilijkste periodes uit zijn geschiedenis doormaakt en die dit seizoen geen Europees voetbal speelt.
Sambi Lokonga: ‘Aan de hand van de gesprekken die ik had met de coach en de sportief directeur ( Edu, nvdr) werd het geleidelijk aan een evidentie dat ik naar Arsenal moest gaan. Zij hebben mij echt gesterkt in mijn idee dat deze club de beste keuze was voor mij. Achteraf zou je kunnen zeggen dat ze er niet veel verdiensten aan hadden, want het is makkelijk om overtuigend te klinken als je voor een club als Arsenal werkt. ( lacht) Arsenal is een legendarische club, maar je moet ook rekening houden met de dagdagelijkse realiteit en het gewicht van het verleden die de club meedraagt. Ik kreeg van het management te horen dat ze een competitief team samengesteld hebben om volgend seizoen weer Europa in te gaan. In grote lijnen komt het erop neer dat ze met een schone lei wilden beginnen na alles wat er vorig seizoen gebeurd is. En ik stond onmiddellijk te springen om aan de wederopbouw van deze club deel te nemen. Arsenal blijft Arsenal. Ondanks de crisis.’
Ik ben klaar om bij de Rode Duivels voor mijn plaats te vechten en de strijd aan te gaan met de andere middenvelders.’
Filosofische band
Was het een absolute noodzaak geworden om bij Anderlecht te vertrekken? Je zei in een eerder interview dat je je realiseerde hoe belangrijk het is om een stap voorwaarts te zetten toen je half maart voor het eerst werd opgeroepen door Roberto Martínez bij de Rode Duivels. Heb je toen voor jezelf de knoop doorgehakt?
Sambi Lokonga: ‘Ik wilde vooruitgaan en iets nieuws ontdekken. Ik wist eerlijk gezegd ook dat alle huurspelers van Anderlecht terug zouden keren naar hun moederclub. Dat was een beslissende factor op het moment dat ik een keuze moest maken. Ik wilde niet bij Anderlecht blijven om getuige te zijn van de zoveelste reconstructie van het team. Ik wilde een project waarin ik meteen al doende zaken zou bijleren. Dat is geen kritiek op Anderlecht – het is gewoon de realiteit. Iedereen weet dat de club in een periode zit waarin het tijd moet kopen. Daarna zal het beter worden. Deze zomer heeft de club verschillende spelers gekocht die voorbestemd zijn om de leiders te worden van de ploeg en dat was een belangrijke stap om weer op de voorgrond te kunnen treden.’
Maar je vertrek heeft de tendens bevestigd dat de jeugdproducenten 100% Made in Neerpede stilaan uit de basisploeg verdwijnen. Is de Kompany van 2021 niet realistischer dan de speler-coach die in mei 2019 arriveerde?
Sambi Lokonga: ‘Nee, ik denk niet dat Vinnie zijn aanpak heeft veranderd. Hij heeft zich gewoon geschikt naar de werkelijkheid. Toen hij aankwam, heeft hij weliswaar veel vertrouwen geschonken aan de jongeren, maar hij had niet veel andere keuzes. Wie toen presteerde, mocht blijven staan en sommigen hebben een mooie transfer gemaakt. De anderen zijn langzamerhand van het toneel verdwenen, maar dat is niet de schuld van Vinnie. De vraag is: hebben de spelers die er nu niet meer bij zijn, in het verleden een hoog niveau gehaald? Als het antwoord nee is, dan heeft de coach zijn werk goed gedaan. Vinnie is een jonge coach die luisterbereidheid toont en oog heeft voor de details. En hij realiseerde zich dat jonge spelers, hoe begaafd ze ook zijn, goed omkaderd moeten worden. In dat opzicht is de rol van Hendrik Van Crombrugge, Adrien Trebel en Lior Refaelov van cruciaal belang.’
Kreeg je advies van Kompany toen je wegging?
Sambi Lokonga: ‘Geloof het of niet, maar we hebben elkaar niet gesproken voor de deal was afgerond. Mij verbaast het niet, want er zijn weinig spelers die met hun coach overleggen over hun toekomstige transfer. En iedereen wist dat ik op weg was naar de uitgang bij Anderlecht. Vinnie en ik hadden hoe dan ook een prettige relatie. Van bepaalde spelers verwachtte hij meer en ik was één van hen. Ik wist dat ik het mij niet kon veroorloven om op hetzelfde niveau te acteren als mijn ploegmaats. Hij verwachte altijd meer van mij, ik moest de ploeg dragen. Op het veld, maar ook daarbuiten. Het is dankzij Vincent dat ik een transfer heb afgedwongen. Hij liet me nooit met rust en zonder hem zou ik niet zo veel vooruitgang geboekt hebben.’
Ik zou geen titularis willen zijn in een team dat niet wil voetballen.’
Van Anderlecht naar Arsenal gaan, betekent ook de switch maken van Kompany naar Arteta, twee apostelen van Pep Guardiola’s voetbal dat op balbezit gebaseerd is. Wat hebben ze nog meer met elkaar gemeen?
Sambi Lokonga: ‘Het is niet precies dezelfde stijl van coachen… Natuurlijk zijn er op inhoudelijk vlak veel overeenkomsten. Ze drammen door op de kleinste details, ze willen altijd de vrije man vinden en ze streven naar korte en snelle combinaties. In het algemeen is er tussen hen ook een filosofische band. Maar de patronen en de manier waarop ze hun strategie in elkaar zetten, is helemaal anders. Arteta staat dichter bij zijn groep. Hij doet mee aan de kleine spelvormen op training, terwijl Vinnie meer afstand behield. Het is geen verwijt, alleen een vaststelling.’
Vanop een afstand lijkt het alsof Kompany een levenslange immuniteit heeft gekregen bij Anderlecht en dat het lastig is om hem ter discussie te stellen. Je bewijst hem toch geen dienst door hem te allen tijde te willen beschermen?
Sambi Lokonga: ‘Nogmaals: de context speelt hier zeker een rol in. Je moet Vinnie niet vergelijken met andere trainers die in het verleden bij Anderlecht hebben gewerkt, want de situatie was anders. Zoals ieder mens heeft een coach zijn kwaliteiten en gebreken. En als je ziet hoeveel jongeren Kompany de voorbije twee jaar heeft gebruikt, moet je concluderen dat hij zich vooral heeft bezighouden met postformatie. En toch is hij erin geslaagd om resultaten te boeken. Vanuit dat standpunt vind ik zijn tussentijdse balans redelijk indrukwekkend…’
Onvoorwaardelijke liefde
Arteta wordt in Engeland evenzeer bekritiseerd als Kompany in België. Ze hebben allebei een mooi discours, maar maanden na hun respectievelijke troonbestijgingen is het moeilijk om een duidelijke spelwijze te identificeren.
Sambi Lokonga: ( onderbreekt) ‘Weet je wat? Zo zit de voetbalwereld nu eenmaal in elkaar. Voor iedereen is winnen het belangrijkste. Het maakt niet uit hoe. Er zijn trouwens genoeg trainers die nooit proberen te voetballen en die hun hele leven winnen. Ze hebben gelijk, ik neem het hen niet kwalijk, maar ik weet niet of ik een basisspeler zou zijn in hun teams. Ik weet niet of ik een basisspeler zou wíllen zijn in een team dat weigert om mee te voetballen. Ik zou mij afvragen waarmee ik bezig ben. Ik bedoel daarmee dat het moeilijker is om te winnen als je het spel probeert te maken, maar het is ook veel opwindender als het lukt.
‘Hier bij Arsenal, en eerder bij Anderlecht, heb ik een missie. Tijdens mijn eerste gesprek met Arteta kon ik zien dat hij mijn spel begreep. Hij wist wie ik was en welke speler ik eventueel zou kunnen worden. Toen zei ik tegen mezelf: Arsenal en ik passen bij elkaar. Arteta ziet mij als een prominente pion om het spel te lanceren. Zoiets horen als verdedigende middenvelder is belangrijk. Pas op, mijn gebreken kwamen ook ter sprake. Zoals mijn kopspel. De rest houd ik voor mezelf, dat is interne keuken.’ ( lacht)
De mercato van Arsenal wordt al jaren zwaar gehekeld in Engeland. Vooral omdat de club de neiging heeft om waanzinnige bedragen te spenderen aan spelers die onbekend zijn in Groot-Brittannië. Hoe werd jij verwelkomd door de fans?
Sambi Lokonga: ‘Ik kreeg een warme ontvangst en ik begreep onmiddellijk dat de fans op een onvoorwaardelijke manier van hun club houden. In Londen word ik op straat vaker staande gehouden dan toen ik in Brussel woonde. Ik word aangeklampt om handtekeningen uit de delen en selfies te nemen. Londen is veel meer een voetbalstad dan Brussel.’
De nul op negen deed veel twijfels rijzen over het werkelijke niveau van Arsenal. En de laatste wedstrijden hebben de waarnemers ook niet gerustgesteld. Wat zijn de echte doelstellingen van de club dit seizoen?
Sambi Lokonga: ‘Het klinkt wellicht cliché, maar ik denk dat het net in moeilijke periodes is dat je de connecties in een team en binnen de staf versterkt. Nu wijzen alle neuzen in dezelfde richting. We willen allemaal dat het schip vooruit gaat, maar we weten dat we op alle vlakken vorderingen moeten maken. We moeten vooral leren om gemener te worden.’
Je stond aan de aftrap in de eerste twee competitiewedstrijden van het seizoen, maar je zat op de bank tijdens de 5-0 nederlaag tegen Manchester City op 28 augustus. Die dag was de ploeg helemaal de kluts kwijt en gezien de matige start was die uitslag niet eens een verrassing. Klopt het dat Arteta je niet liet spelen om jou te vrijwaren?
Sambi Lokonga: ‘Ik zou het niet weten, want ik heb er niet met de coach over gesproken. Je zou het aan Arteta zelf moeten vragen. Hoewel ik op de bank zat, heb ik mij ook vernederd gevoeld. Precies alsof ik zelf tussen de lijnen had gestaan. Er was veel te doen rond die 81% balbezit in de tweede helft voor City. Maar mensen vergeten erbij te zeggen dat we na 35 minuten spelen met tien man stonden na de uitsluiting van Granit Xhaka. ‘
Duidelijke hiërarchie
Arsenal is aan een wisselvallig seizoen bezig. Maar denk je dat je meer gewicht zal krijgen bij de Rode Duivels nu je in de Premier League speelt?
Sambi Lokonga: ‘Het is vooral de ervaring die primeert, maar uiteraard krijg je een andere status zodra je in de Premier League voetbalt. In feite verandert alles. Ik heb nu meer zekerheden dan ervoor. Ik ben klaar om voor mijn plaats te vechten en de strijd aan te gaan met de andere middenvelders. Ik heb het gevoel dat ik voor een grote club moest spelen om die mindset aan te nemen.’
Het is een beetje onopgemerkt voorbijgegaan, maar op 2 september gaf Roberto Martínez jou je eerste speelkansen toen je 16 minuten mocht invallen tegen Estland (2-5). Wat stelde dat debuut bij de Rode Duivels voor jou voor?
Sambi Lokonga: ‘Ik heb die dag Eden Hazard vervangen, dat alleen al was geweldig. En het is fantastisch om op het veld te staan met al die spelers. Mij geeft het alvast veel energie. Tegelijk doet het mij ook beseffen dat het lang kan duren om in de ploeg te geraken. Je moet eerst op de tribune zitten en dan plaatsnemen op de bank voor je aanspraak kunt maken op speelminuten. De hiërarchie van de coach is in dat opzicht zeer duidelijk. Ik was dus niet verbaasd dat ik tegen Tsjechië ( 3-0, 5 september, nvdr) weer op de bank zat, maar ik ben wel teleurgesteld dat ik door een hamstringblessure niet kon aantreden tegen Wit-Rusland ( 0-1, 8 september, nvdr).’
De jongere die de meeste punten scoorde tijdens die interlandperiode is zonder twijfel jouw goede vriend Alexis Saelemaekers. Je kunt zeggen dat de bondscoach nogal conservatief is, maar Saelemaekers heeft aangetoond dat er altijd ruimte is voor spelers die in vorm zijn?
Sambi Lokonga: ‘Eerst en vooral moet ik zeggen dat ik heel blij was voor Alexis. Toen hij scoorde tegen de Tsjechen, voelde het alsof ik zelf had gescoord. Maar we kennen de hiërarchie. Het is frustrerend om niet veel te spelen, maar voor ons, de nieuwelingen, is dat een overgangsperiode. Op korte termijn heb ik als doel om mee af te reizen naar Qatar, maar ik vermoed dat ik mij vooral zal moeten bewijzen op clubniveau omdat de kansen bij de nationale ploeg nogal schaars zullen zijn.’
‘Ik behoor niet tot die mensen die blij zijn om Frankrijk te zien verliezen’
Op 7 oktober ontmoet België Frankrijk in de halve finale van de Nations League. Zal die wedstrijd voor jouw generatie, die niet in Rusland was, ook in het teken staan van een revanche?
Sambi Lokonga: ‘We willen deze wedstrijd, net als alle andere, winnen. Maar al dat gedoe rond de ‘seum’ tegen de Fransen zegt mij niets. De media hebben alles uitvergroot. Ik denk niet dat wij spelers in heel dat debat iets te winnen hebben. Voor mij is het in elk geval een normale wedstrijd. Het zijn onze buren, we spreken dezelfde taal, maar er is geen haat tussen de twee landen. Ik behoor alleszins niet tot die mensen die blij zijn om Frankrijk te zien verliezen. Ik ben zelfs een beetje verdrietig voor Kylian ( Mbappé, nvdr), die volgens mij niet respectvol behandeld wordt. Hij krijgt overal en altijd, in de media en op sociale media, de wind van voren. Die gast heeft Frankrijk aan de wereldbeker geholpen en nu lijkt het alsof dat er niet meer toe doet. Mensen hebben een kort geheugen…’
Denk je dat de generatie die geboren is tussen 1999 en 2004 zich nu al kan meten met de ploeg die de halve finale haalde in Rusland?
Sambi Lokonga: ‘Dat vraag ik mij ook af, maar het is helaas nog te vroeg om daar een zinnig antwoord op te geven. In dit stadium kunnen we zien dat er goede spelers zijn en dat is op zich al niet slecht. Ik denk niet dat we een generatiedip zullen meemaken, maar of alles zal samen klitten en of iedereen de progressie zal maken die proportioneel is met zijn intrinsieke talent kan ik onmogelijk voorspellen. Ik hoop het, dat wel.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
