Met Union Berlin promoveert een unieke vereniging naar de Bundesliga. Volgend seizoen heeft de hoofdstad eindelijk weer een derby.
Een indringende en nooit gehoorde kreet van vreugde weerklonk door het stadion van Union Berlin toen het na een dubbele barragewedstrijd tegen VfB Stuttgart de poort naar de Bundesliga openbrak. In Berlijn wordt niet snel geweend, zeker niet van geluk en ontroering, of het zou moeten zijn bij de Val van de Muur. Nu vielen de supporters mekaar in de armen en vloeiden de tranen rijkelijk. De 56-jarige voorzitter Dirk Zingler, die al 40 jaar naar wedstrijden van Union gaat, sprak van een surrealistische gebeurtenis.
Union Berlin komt uit de voormalige DDR. Het stadion ligt in het oosten van de stad, dat wordt ook dertig jaar na de hereniging nog altijd benadrukt. Maar de geur van Oost-Duitsland waaide nooit echt door deze vereniging. Union werd niet gesteund door het leger, de politie of de staatsveiligheid, maar probeerde zijn eigen weg te gaan. Supporters lieten geregeld horen dat ze zich niet konden vinden in de politieke koers van het land. Zo werden de tribunes een decor van angstig en moedig verzet. Het gaf de club een rebels karakter. De supporters kwamen naar Union om bevrijd te zijn van de dagelijkse beslommeringen. Ze vormden een gezworen gemeenschap.
Dat is vandaag nog altijd zo, zoals bijvoorbeeld de dag voor kerstavond blijkt als er in een bomvol stadion in een feeërieke sfeer kerstliederen worden gezongen. Union, dat een paar keer met financiële problemen worstelde, voetbalde tien jaar in de Tweede Bundesliga. Het leek geen hogere ambities te koesteren. Promoveren zou betekenen dat er commerciëler moet worden gedacht, zo viel intern te horen. Dat leek niet bij de club te passen. Maar door de jaren heen groeide Union Berlin uit tot een merk. De aanhang komt niet alleen uit de arbeiderswijk Köpenick, waar de club is gevestigd, maar uit alle delen van Berlijn. Het is een weerspiegeling van dat wat er in de hoofdstad leeft. Dat verhoogde de slagkracht.
Waar de grenzen van Union liggen zal moeten blijken. De club kijkt onder meer uit naar de derby met Hertha BSC, maar door de beperkte capaciteit van het stadion (22.000 plaatsen en slechts 3500 zitplaatsen) zijn de financiële mogelijkheden begrensd. Wel zijn de televisiegelden verdubbeld naar 29 miljoen euro, hetgeen het budget van 30 op 60 miljoen euro moet brengen. En de strijdkreet Eisern Union zal ook nu voor iedere match door het stadion galmen. Het is de gevoelige hymne van de club, gezongen door de uit Berlijn afkomstige punkzangeres Nina Hagen. Daar staan ook zinnen in als ‘Wie laat zich niet door het Westen kopen? Eisern Union’. Een verwijzing naar clubs die bezweken voor het kapitaal.
Union Berlin zal niet echt de internationale uitstraling van de Bundesliga verhogen. Net zoals de andere promovendus, SC Paderborn. Maar een vleugje voetbalromantiek kan ook in de Bundesliga geen kwaad.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
