Sport/Voetbalmagazine zocht William Vainqueur (ex-Standard) op in Rome, waar hij sinds zijn transfer van Dinamo Moskou naar AS Roma aan de zijde voetbalt van Radja Nainggolan en Francesco Totti.
De Franse middenvelder – in de kwartfinales van de Champions League nog in de basis tegen Real Madrid – speelde drie seizoenen (2011-2014) voor Standard en draagt Luik nog steeds in zijn hart, zo vertelt hij aan Sport/Voetbalmagazine: “Al snel waren wij, mijn vrouw nog meer dan ik, helemaal weg van de stad. Veel mensen in Luik hebben heel weinig middelen, maar toch zijn ze ongelooflijk genereus. Standard zou maar een springplank zijn naar een grotere competitie, maar het was uiteindelijk veel meer dan dat. Na een paar maanden voelde ik me al Luikenaar. Ik begrijp perfect dat mannen als Régi (Réginal Goreux, nvdr) en Poco (Sébastien Pocognoli, nvdr) zo gehecht zijn aan hun stad.”
Guy Luzon
Ook aan Guy Luzon, de excentrieke Israëlische coach die op dat moment coach was van Standard, houdt Vainqueur goede herinneringen over. “In tegenstelling tot wat sommige mensen misschien zeggen, had hij een echte visie op het voetbal dat we moesten spelen. Ik hield van zijn discours en van wat hij heeft neergezet.”
“Dat niet een beetje gek was?”, gaat de Fransman verder, “daar hou je van als voetballer. Onze huidige coach bij AS Roma, Luciano Spalletti, dat is Luzon maal 50. Stervoetballer of niet, als je niet doet wat hij vraagt, dan maakt hij je af. (lacht) Maar hij houdt van zijn spelers en hij zal ze altijd verdedigen. In vergelijking met al die namen die hier voetballen, stel ik niets voor, maar Spalletti behandelt iedereen op gelijke voet. Tactisch is hij top, hij voelt het spel beter aan dan wie ook. Hij zegt dat je op een bepaalde plaats moet staan bij een bepaalde fase. Je begrijpt niet precies waarom, maar even later blijkt wel dat de bal in je voeten terechtkomt.”
Rusland vakantieland
Over zijn passage in Rusland heeft Vainqueur geen hoge pet op. “Ik ben blij met de ervaring die ik opdeed, ook al werd het fysieke werk er geschuwd”, zegt hij. “Op winterstage in Dubai trainden we maar één keer per dag en gaven ze ons vijf dagen recuperatietijd. En bij elke interlandbreak kregen we ook vijf dagen vrijaf. Nooit eerder heb ik zoveel vakantie gehad als in Rusland.”
Dan is de Serie A het volledig tegenovergestelde, zo blijkt: “Na de eerste training, waarbij het accent op het fysieke lag, moest ik overgeven toen ik thuiskwam. Ik begreep meteen dat het klopte wat ze me verteld hadden over het Italiaanse voetbal. Bekijk de omvang van de dijen van de spelers maar eens en je weet waarover ik spreek.”
Lees het volledige interview met William Vainqueur in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 23 maart.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier