Op 27 juni besloot Bert van Marwijk te stoppen als bondscoach van Nederland. Zes maanden later legt hij uit wat er misging in Polen en Oekraïne.
Op 27 juni besloot Bert van Marwijk te stoppen als bondscoach van Nederland. Zes maanden later legt hij uit wat er misging in Polen en Oekraïne.
S/VM:Waarom hebt u zo lang gezwegen over het EK?
“Iedereen was zwaar teleurgesteld. Ik heb het bewust laten bezinken. Niet alleen bij mezelf, maar bij iedereen die erbij betrokken was.”
S/VM:U hebt de sportzomer van het Nederlandse volk bedorven…
“Ja, dat heb ik ook gelezen… Je moet de dingen wel in het juiste perspectief blijven zien. Dat EK is natuurlijk al begonnen na het WK van 2010. En ik wist toen al dat die ploeg op dat toernooi zo buitengewoon had gepresteerd.”
“De mensen zijn vergeten dat er vóór dat WK nog werd gezegd dat ik met die ploeg niets te zoeken had op dat toernooi. En uiteindelijk moesten we wereldkampioen worden.”
S/VM:Het was de kracht van Oranje dat iedereen zich in Zuid-Afrika wegcijferde voor het resultaat. Dat gevoel had je niet op het EK.
“Ik heb iedere dag gewerkt met die ploeg en op het trainingsveld gestaan. Er is nooit iets gebeurd waarbij je spelers kon verwijten dat ze er met hun pet naar gooiden. Maar als je drie keer verliest (tegen Denemarken, Duitsland en Portugal, nvdr), is het logisch dat je anders naar de dingen gaat kijken. Er is niets voorgevallen dat niet te tolereren was. Er waren wel een paar dingen op de grens, maar dat is niet meer dan normaal in een groepsproces. Zolang je maar professioneel kunt samenwerken. Maar als de resultaten tegenvallen en je bent lang bij elkaar… dan wordt dat niet beter. Maar ik heb nooit een aanleiding gehad om in te grijpen.”
S/VM:Waarom heeft u uiteindelijk besloten om te stoppen? Dat kwam toch nog onverwacht.
“Als je aan iets nieuws begint, moet je de onvoorwaardelijke steun voelen. Waarschijnlijk heb ik dat niet gevoeld. Achteraf bekeken had ik beter niet bijgetekend tot 2016, ik had gewoon moeten wachten tot na het EK.” (TVV)
