Wingers als Ito en Dennis maken het verschil in deze play-off 1. Wij doken de geschiedenis in op zoek naar hun voorlopers: 15 iconische vleugelspelers.
1. Francisco ‘Paco’ Gento López
Deze snelle Spanjaard speelde ruim zeshonderd matchen voor Real Madrid waarin hij 182 scoorde. Zonder te veel tierlantijntjes spurtte hij vaak puur op kracht zijn rechtstreekse tegenstanders voorbij.
Met zes gewonnen Europacups I en 12 La Liga-titels is Paco nog steeds algemeen recordhouder. Hij behoort tot het rijtje der allergrootste Spaanse voetballers.
In 2016 volgde de linkse winger Alfredo Di Stéfano op als presidente de honor van de Koninklijke na diens overlijden. Het toont het respect die er voor de oud-speler heerst.
Trofeeënkast
· 12x La Liga
· 2x Copa del Rey
· 6x Europacup I
· 1x WK voor clubs
· 2x Copa Latina
· 3x in Wereldteam van het Jaar (’60, ’61, ’62)
2. Sir Stanley ‘The Wizard of Dribble’ Matthews
Wordt beschouwd als een van de eerste wereldsterren in het moderne voetbal. De Engelsman vloog tot zijn 50e(!) over de flanken van het hoogste niveau in Engeland. Duizenden supporters kwamen vaak speciaal voor hem en zijn schijnbewegingen naar het stadion in het pretelevisietijdperk.
Hij genoot veel buitenlandse bekendheid en in Ghana kroonden ze hem zelfs tot King of Soccer. Iconisch blijft Sir Stanleys prestatie in de FA Cupfinale van 1953 waar hij met Blackpool een 3-1 achterstand in twintig minuten nog omboog naar een 4-3 overwinning. De wedstrijd werd omgedoopt tot de Matthews-finale. Sportief revolutioneerde hij de voetbalwereld met zijn strakke trainingsschema’s en strenge dieet.
Matthews won op zijn 41e nog een Ballon d’Or. Extrasportief promootte hij als non-roker een sigarettenmerk, speelde hij met gepersonaliseerde schoenen en publiceerde The Wizard wekelijks een column die hij zelf niet schreef.
Trofeeënkast
· 1x FA Cup
· 2x Kampioen Engelse tweede klasse
· 9x British Home Championship (wedstrijd tussen verschillende Britse landen)
· 2x Engels Voetballer van het Jaar (’48, ’63)
· 1x Ballon d’Or (’56)
3. Roberto ‘Patada Atómica’ Rivelino
De speler die de elastico perfectioneerde, een dribbel later herhaaldelijk gebruikt door zijn Braziliaanse landgenoten Ronaldinho, Rivaldo en Ronaldo. Rivelino zag zijn ploegmaat bij Corinthians, Sérgio Echigo, de move uitvoeren en plezierde het publiek ermee op het WK van 1970.
Diego Maradona noemde hem een van zijn inspiratiebronnen. La Patada Atómica speelde vooral in eigen land, op een paar uitboljaren bij Al Hilal in Saoedi-Arabië na. Naast zijn flukse dribbels en slangenbewegingen, viel Rivelino vooral op door zijn stevige moustache.
Trofeeënkast
– WK 1970, plus deel van het All Star-team van het toernooi
– 1x Zilveren Bal – Zuid-Amerikaans Speler van het Jaar (1977)
– 2x Bronzen Bal – Zuid-Amerikaans Speler van het Jaar (1973, ’76)
– 1x King Cup Saoedi-Arabië (1980)
4. David ‘El Magnifico’ Ginola
Frans rastalent dat zowel op als naast het veld van zich liet spreken. Na eerst in eigen land jarenlang te schitteren bij PSG, koos hij opvallend voor een avontuur bij het ambitieuze Newcastle Utd van Kevin Keegan. Samen met de andere entertainers Alan Shearer en Les Ferdinand kon hij echter nooit het kampioenschap binnenhalen.
El Magnifico bezorgde de verdedigers nachtmerries met zijn uitmuntende balbehandeling. 1-op-1 was Ginola na zijn overstap naar Tottenham zo dodelijk dat Johan Cruijf hem net voor de eeuwwisseling de beste voetballer op aarde vond. Na zijn voetbalcarrière stortte hij zich in de showbizz met verschillende rollen als acteur en een deelname aan de Franse versie van ‘Sterren op de dansvloer’.
Trofeeënkast
– 1x Ligue 1 (’93-’94)
– 2x Coupe de France (’93, ’95)
– 1x Coupe de la Ligue (’95)
– 1x League Cup (’99)
– UEFA Intertoto Cup (’01)
– Frans Speler van het Jaar (’93)
– PFA Speler van het Jaar (’99)
– FWA Voetballer van het Jaar (’99)
– FIFA XI (’96)
5. Robert ‘Le Canard’ Pires
Pires begon zijn carrière bij FC Metz waar hij zes seizoenen speelde. De stap hogerop naar Olympique Marseille bleek onvoldoende voor de veelzijdige winger en een jaar later trok hij naar Arsenal. Met succes verving hij de naar Barcelona vertrokken Marc Overmars.
De Fransman had een stevig aandeel in het Invincibles-seizoen van de Gunners in 2003/04, samen met zijn landgenoten uit ‘Het Trio van Highbury’: Thierry Henry en Patrick Vieira. De Londense fans bestempelden hem als de op vijf na beste speler uit hun geschiedenis.
Met een gave traptechniek en zijn versnellingen langs beide flanken, bracht hij veel doelpunten aan voor de spitsen van Arsenal en nadien nog Aston Villa en Villarreal. Le Canard, de bijnaam die hij zelf verkoos, ging op voetbalpensioen met ruim 640 wedstrijden en 155 doelpunten op zijn conto.
Trofeeënkast
– 2x Premier League (’02, ’04)
– 2x FA Cup (’03, ’05)
– 1x Coupe de la Ligue (’96)
– WK 1998
– EK 2000
– 2x Confederations Cup (’01, ’03)
– FWA Voetballer van het Jaar (2002)
6. Luís ‘Lion King’ Figo
Onvergetelijk blijft zijn recordbrekende transfer van FC Barcelona naar Real Madrid in 2000. Na Lionel Messi heeft de Portugees de meeste assists in La Liga op zijn naam staan. Nationaal won hij in Spanje en Italië alles wat er te winnen viel. Internationaal bereikte hij met de Portugese nationale ploeg de finale van Euro 2004 maar verloor die toen van het verrassende Griekenland.
De elegante linksvleugel was ijzersterk in 1-op-1-situaties en bracht veel doelpunten aan door zijn uitmuntende visie en passing. Trainers loofden hem ook voor zijn leiderschapskwaliteiten op en naast het veld, wat hem de aanvoerdersband bij zijn land opleverde. Bij Real maakt hij deel uit van de beste buitenlandse elf die ooit speelden voor de club. Hij beëindigde zijn carrière bij Inter.
Trofeeënkast
– Taça de Portugal (’95)
– 4x La Liga (’98, ’99, ’01, ’03)
– 2x Copa del Rey (’97, ’98)
– 1x UEFA Champions League (’02)
– 1x UEFA Cup (’97)
– 2x UEFA Super Cup (’97, ’02)
– 4x Serie A (2005/6-2008/9)
– 1x Coppa Italia (’06)
– 2x Supercoppa Italiana (’06, ’08)
– 6x Portugees Speler van het Jaar (1995-2000)
– 1x Ballon d’Or (2000)
– 1x FIFA Wereldspeler van het Jaar (2001)
7. George ‘Fifth Beatle’ Best
Een van de meest complete (vleugel)spelers aller tijden. Verschroeiende versnellingen combineerde hij met precieze doelgerichtheid. Bij Manchester United etaleerde hij die capaciteiten dan ook met verve. Zo werd Best vijf jaar achtereenvolgens clubtopschutter met 32 doelpunten in 53 wedstrijden in 1968 als hoogtepunt. Hij bezorgde United zo de eerste Europacup I.
Internationaal scheerde hij met Noord-Ierland nooit hoge toppen. Ook al gold hij op het veld als een rolmodel, het waren zijn mediaoptredens en extravagante levensstijl die hem de bijnaam de Fifth Beatle bezorgden. De getalenteerde aanvaller liet zijn carrière mede tekenen door drank en drugs. Hij onderging twee levertransplantaties alvorens te overlijden op zijn 59e.
Trofeeënkast
– 2x Titel Engelse eerste klasse (’65, ’67)
– 2x Charity Shield (’65, ’67)
– 1x Europacup I (’68)
– 1x FWA Voetballer van het Jaar (1967-68)
– 1x Ballon d’Or (’68)
– Engels Team van de Eeuw (1907-2007)
8. Manuel Francisco ‘Garrincha’ dos Santos
Volgens de talrijke voetbalcritici de beste dribbelaar ooit geleefd. Garrincha was de eerste speler die het wereldkampioenschap-drieluik won: Speler van het WK, topscorer van het WK en de beker zelf winnen in hetzelfde jaar (WK ’62). Hij leidde Brazilië praktisch eigenhandig naar de eindoverwinning, mede door de blessure van Péle.
Dos Santos vertrok nooit uit zijn thuisland om ergens anders te gaan voetballen en bleef twaalf jaar lang bij Botafogo. Met zijn getrippel vanuit stilstand en snelle reflexen passeerde hij vele verdedigers vanaf de rechterflank. Een uitstekende traptechniek maakte hem ook gevaarlijk op stilstaande fases. Verdiende een plaats in het Wereldelftal van de 20e Eeuw.
Trofeeënkast
– Verschillende Zuid-Amerikaanse toernooien
– 2x Braziliaans kampioen (’62, ’64)
– 2x WK (’58, ’62)
– Wereldelftal (’62)
– All Time WK-team
9. Ryan ‘The Welsh Wizard’ Giggs
De levende legende is een must in deze lijst. Ryan Giggs speelde zijn hele carrière voor Manchester United en nam daar seizoenenlang de linkerflank voor zijn rekening. De Welshman met de fluwelen trap ontpopte zich tot de speler met de rijkste prijzenkast in de geschiedenis van het Engelse voetbal.
22 jaargangen op een rij participeerde hij in de competitie. Tot zijn pensioen speelde hij dus in elk Premier League-seizoen en scoorde enkel niet in zijn afscheidsjaar. Cruijff noemde hem beter dan Eric Cantona.
In totaal kan The Welsh Wizard rekenen op meer dan duizend competitieve wedstrijden en won hij nationaal en Europees alles wat er te winnen. In 2012 werd hij de oudste scorende voetballer ooit op de Olympische Spelen toen Groot-Brittannië als één land deelnam.
Trofeeënkast
– 13x Premier League
– 4x FA Cup
– 3x League Cup
– 9x FA Community Shield
– 2x UEFA Champions League
– 1x UEFA Super Cup
– 1x WK voor clubs
10. Jairzinho ‘The Hurricane’
Cruciaal lid van het WK winnend Brazilië in 1970, samen met Péle en Tostão. Tijdens dat toernooi maakte hij een doelpunt in elke wedstijd van de Seleção.
Hij speelde vooral in eigen regio maar genoot veel buitenlandse bewondering door zijn leuke bewegingen en vele goals. Jair voetbalde jarenlang op de rechterflank van Botafogo waar hij net als bij de nationale ploeg zijn grote idool Garrincha opvolgde.
In een lijst van World Soccer Magazine met de beste spelers van de 20e eeuw vinden we hem in de top 30, net boven Zinédine Zidane.
Trofeeënkast
– verschillende Zuid-Amerikaanse toernooien
– Copa Libertadores (’76)
– WK 1970
11. Rob ‘Het slangenmens’ Rensenbrink
De Nederlandse flankaanvaller noemde zichzelf van nature een goalgetter. Via de zijkant naar binnen stormend ramde hij er bij vooral Anderlecht de ene bal na de andere in. Met zijn 202 doelpunten in 369 matchen in ons land verkozen we hem tot beste buitenlander ooit in onze nationale competitie.
Ook internationaal gooide hij hoge ogen met twee UEFA Winners Cups op zijn palmares, twee WK-finales en topdrieplaatsen voor de Ballon d’Or. Het 1000e doelpunt op een wereldkampioenschap staat ook op zijn naam. Weinig spelers uit onze contreien kunnen dezelfde erelijst voorleggen.
Trofeeënkast
– 1x Belgische beker (’70)
– 2x Belgisch kampioen (’72, ’74)
– 2x UEFA Winners Cup (’76, ’78)
– 2x UEFA Super Cup (’76, ’78)
– 1x Onze d’Or (’76)
12. David ‘Becks’ Beckham
Beckham mag met recht en reden het eerste moderne voetbalmerk genoemd worden. De rechtervleugelspeler verdiende niet enkel zijn geld met wedstrijden voor onder andere Manchester United en Real Madrid, hij vulde zijn portefeuille ook veelvuldig met een carrière als model.
Terwijl andere voetballers uit de lijst het vooral moesten rooien met hun snelheid en dribbelcapaciteiten, kon Becks rekenen op een van de beste traptechnieken die ooit op een veld te bewonderen vielen. De film Bend it like Beckham spreekt dan ook boekdelen. Het maakte hem levensgevaarlijk op vrije trappen vanuit alle hoeken, zowel als aangever als afwerker.
Doorheen zijn carrière won Victoria’s wederhelft negentien prijzen. De laatste jaren investeerde Beckham forst in de opstart van een nieuw Amerikaans voetbalteam Inter Miami, die vanaf volgend seizoen te bewonderen zijn in de MLS.
Trofeeënkast
– 6x Premier League
– 2x FA Cup (’96, ’99)
– 2x FA Community Shield (’96, ’97)
– 1x UEFA Champions League (’99)
– 1x La Liga (’07)
– 2x MLS Cup (’11, ’12)
– 1x Ligue 1 (’13)
13. Marc ‘Roadrunner’ Overmars
Deze Nederlander vertoonde zijn kunsten bij onder meer Ajax, Arsenal en Barça. Drie ploegen die bekend staan om hun voetballende capaciteiten. De huidige voetbaldirecteur van de Amsterdammers was een exponent van de ‘pure vleugelkenmerken’: pijlsnel, een goeie voorzet en een volgeladen trukendoos.
Zijn bijnamen luidden ‘Roadrunner’ en ‘TGV’. Hij won drie Eredivisietitels plus de Champions League bij Ajax. Gary Neville, een legende bij Manchester United, noemde hem ooit de beste winger tegen wie hij ooit speelde. Hij voetbalde dan wel ruim vierhonderd wedstrijden bij elkaar, zijn carrière werd vooral getekend door vele blessures.
Trofeeënkast
– 3x Eredivisie (’94, ’95, ’96)
– 1x KNVB Cup (’93)
– 1x Nederlandse supercup (’93)
– 1x UEFA Champions League (’95)
– 1x Premier League (’98)
– 1x FA Cup (’98)
14. Fredrik ‘Freddie’ Ljungberg
De Zweed dwarrelde over de Arsenalflank tussen 1998 en 2007. Hij traint er nu de U23. Arsène Wenger pikte hem op nadat de Engelse nationale ploeg een vriendschappelijke wedstrijd speelde tegen Zweden. In het pre-Zlatantijdperk rustte de meeste hoop op de schouders van de flamboyante winger. Zowel links als rechts op het veld etaleerde hij zijn visie en traptechniek, maar het waren vooral zijn snijdende acties in de rug van de verdediging die menig tegenstander pijn deden.
Als tiener speelde hij bij Hampstad in zijn thuisland waar hij als 18-jarige mee Parma wegblies, toen met sterren zoals Zola en Stoitsjkov in de rangen.
Daarnaast koos hij regelmatig voor een ander kapsel met bijhorend flashy kleurtje. Freddie is ook thuis in de mode- en modelwereld voor bijvoorbeeld Calvin Klein in 2003. Ondanks de verschillende nationale trofeeën, werd zijn carrière vaak afgeremd door grote en kleine blessures.
Trofeeënkast
– 1x Zweeds kampioen (’97)
– 1x Zweedse beker (’95)
– 2x Premier League (’02, ’04)
– 3x FA Cup (’02, ’03, ’05)
– 1x US Open Cup (’09)
– 1x Engels Speler van het Seizoen (’02)
15. Dragan Dzajic
Veelal gezien als een der meest onderschatte voetballers in de geschiedenis. Zijn prestaties bij Rode Ster Belgrado bleven tijdens zijn carrière meestal onder de radar. In de aanloop naar het EK van 2012 in Polen en Oekraïne publiceerde Goal.com een elftal met de beste Europese spelers sinds 1960. Dzajic kreeg een plaatsje op de linkervleugel in gezelschap van onder meer Zinédine Zidane, Paolo Maldini en Marco van Basten.
De winger ontving ook de prijs van beste Joegoslavische speler aller tijden. Met zijn land verloor hij in ’68 de EK-finale van Italië, maar werd wel topschutter van het toernooi. Het leverde hem een derde plaats op de daaropvolgende Ballon d’Or op.
Trofeeënkast
– 5x Joegoslavisch kampioen
– 4x Joegoslavische beker
– 1x Mitropa Cup (’68)
– FIFA XI (’68)
Nick Vandierendonck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier