Waar is de solide verdediging van Atlético naartoe?

© AFP

Atlético Madrid zit vol twijfels. De verdediging vertoont dit seizoen onrustwekkende tekenen van zwakte. Enkele maanden nadat Atlético de Spaanse titel won, is er meer dan ooit onenigheid over de methodes van Diego Simeone.

Bij zijn debuut voor Atlético, in Camp Nou tegen FC Barcelona, ondervond Daniel Wass snel wat het betekent om voor de Colchoneros te spelen. Toen hij voor verzorging langs de zijlijn bleef liggen, na een contact met Ferran Torres, kwam Diego Simeone hem persoonlijk weer het veld op duwen. Na het laatste fluitsignaal zeeg Wass neer in de middencirkel en moest hij van het veld geholpen worden. Enkele uren laten wees een medisch onderzoek op een blessure aan de kruisbanden van zijn rechterknie.

Simeone staat erom bekend zijn spelers tot het uiterste te pushen. Dit seizoen gaat zijn kern meer dan ooit in het rood. In Camp Nou slikte Atlético een 4-2-nederlaag. Vorig seizoen werden Yannick Carrasco en zijn maats nog kampioen met slechts 25 tegengoals in 38 wedstrijden, dit seizoen slikten ze er na 25 matchen al 34. De verdediging, wereldbefaamd om haar onverzettelijkheid, staat amper op de twaalfde plaats in de Liga in het klassement van de tegendoelpunten. En dat met een kern die nagenoeg ongewijzigd is gebleven.

Het einde van een cyclus?

Tijdens de transferperiode vertrokken er geen leidersfiguren, maar een aantal afwezigheden woog wél zwaar op de defensieve paraatheid. De grootste dip van Atlético (drie nederlagen op rij in december) viel samen met de blessures van Vrsaljko, Savic en Giménez. Diego Simeone haalt altijd het beste uit zijn spelers, maar vandaag ondervindt hij daar de nadelige effecten van. Doordat hij weinig roteert, geraken zijn sleutelspelers overbelast.

Dergelijke veeleisende trainers blijven zelden heel erg lang bij dezelfde club – denk maar aan Bielsa of Mourinho. In Madrid ligt dat anders. Simeone belichaamt al ruim tien jaar de ziel van Atlético en steunt daarbij op een spelersgroep die amper vernieuwd werd, zeker niet in de verdediging. Giménez kwam in 2013 bij de club, Savic in 2015 en Vrsaljko in 2016. Felipe, Renan Lodi en Mario Hermoso, die in 2019 arriveerden, kunnen bijna als ‘nieuwkomers’ beschouwd worden.

De inspanningen en opofferingen waar El Cholo zijn spelers toe pusht, kwamen het felst aan het licht tegen Porto, in de beslissende wedstrijd om te overleven in de Champions League: centraal in de verdediging was alleen Hermoso inzetbaar. Geoffrey Kondogbia moest een rij achteruit schuiven om de ploeg te stabiliseren. In een bitsige match met drie rode kaarten won Atlético met 1-3, dankzij goals op stilstaande fases en op de counter.

Corona was de ultieme zandkorrel die de Madrileense machine ontregelde. Begin januari zaten basisspelers als Oblak, Carrasco, Hermoso, Felipe, Hector Herrera, Koke, Griezmann en João Felix in quarantaine. Niet alleen hun gedwongen afwezigheid werd gevoeld, ook het feit dat ze een ziekte van de luchtwegen hebben doorgemaakt heeft gevolgen wanneer je veel moet lopen op het veld.

Voor veel waarnemers markeert die fysieke overbelasting het einde van het tijdperk-Simeone. De technische controle die in de zomer voorzien is, lijkt een goede gelegenheid om iemand anders het roer in handen te geven van een club die met de Europese top wil blijven wedijveren.

Tegen alles en iedereen

Nochtans lijken de recepten van de coach nog altijd aan te slaan binnen de spelersgroep. De vele tegengoals zijn geen gevolg van een defensieve desorganisatie maar veeleer van individuele fouten. Terwijl ze vorig jaar in de competitie slechts één strafschop toestonden, zitten ze nu al aan vijf, waarvan vier wegens hands. Er vielen ook twee owngoals. En in doel heerst Jan Oblak minder soeverein dan vroeger.

De oorzaak van de defensieve problemen is dus eerder individueel dan structureel. Met zijn aansporingen langs de zijlijn geeft Simeone zijn ploeg een tweede of zelfs derde adem. Van de veertien overwinningen dit jaar in de competitie en de Champions League werden er zes afgedwongen na de 87e minuut.

Zo bogen de Colchoneros in september op Getafe een achterstand om in een 1-2-overwinning met goals in de 78e en 91e minuut. Een week later deden ze hetzelfde tegen AC Milan, met een gelijkmaker in de 84e en een winninggoal in de 97e minuut.

Het is niet de eerste keer dat critici zich zorgen maken over het intense spel van Atlético, en het zal ook niet de laatste zijn. Maar wat dan nog? Simeone heeft wel andere watertjes doorzwommen. Met al de weerbaarheid die El Cholo in hen gepompt heeft, blijven zijn spelers hun tegenstanders recht in de ogen kijken.

Vorige zaterdag was voor het eerst sinds lang de volledige kern beschikbaar voor de wedstrijd op Osasuna. Het leidde tot een 0-3-zege. Manchester United is gewaarschuwd: om zich te kwalificeren zal het over lijken moeten gaan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content