Iedere sportliefhebber kent de iconische blauwe truitjes van de Italiaanse nationale ploeg. Maar blauw is geen kleur uit de Italiaanse vlag. Vanwaar komt dan die traditie?
Zondagavond verloor Engeland in Wembley de EK-finale van de Azzurri van Italië. De blauwen, met andere woorden. De truitjes zijn zo iconisch geworden dat ze automatisch geassocieerd worden met de Italiaanse nationale ploeg en ze ook de bijnaam van het team werden. Nochtans is er geen blauw te zien in de Italiaanse vlag met de driekleur groen-wit-rood.
De roots voor de blauwe truitjes ligt in het begin van de 20ste eeuw. Toen regeerde het huis van Savoie over Italië met de vier koningen Victor Emmanuel II en III en Umberto I en II. De vlag van de Italianen zag er toen ook lichtjes anders uit dan de huidige. De drie kleuren waren er al, maar het wapenschild van Savoie pronkte in het midden. Dat schild bestond uit een wit kruis op een rode achtergrond omgeven door een blauwe band. En, jawel, dat blauw namen de Italiaanse voetballers over.
Dan maar blauw
Voor hun eerste wedstrijd in 1910 tegen Frankrijk was er echter nog geen consensus gevonden over de kleuren van de shirts. Om het wat neutraal te houden en in afwachting van een echt truitje, werd uiteindelijk gekozen voor wit met een driekleurig lint. Twee wedstrijden later, op 6 januari 1911 tegen Hongarije in Milaan, koos de Italiaanse voetbalbond dan voor de blauwe kleur, als eerbetoon aan de Italiaanse koninklijke familie. Waarom het precies op dat moment een hommage wou brengen, is niet meteen bekend. Een gangbare theorie is dat door de hevige sneeuwval die dag de witte truitjes de tegenstander in verwarring kon brengen. In allerijl werd dan naar een nieuwe kleur gezocht: blauw voor de thuistruitjes, wit voor de broekjes. Zo is het nog steeds. Alleen veranderden de kousen. Die waren in 1911 nog zwart, nu wit.
De nieuwe nationale kleur was geboren, maar er waren nog periodes waarin dat opnieuw veranderde. Zo speelde Italië volledig in het zwart tijdens de jaren 1930, op specifieke vraag van leider Benito Mussolini. Voor de rest kwamen ook de rode en groene kleur al eens terug in de truitjes van de Italiaanse ploeg, maar blauw bleef steeds terugkomen, zelfs nadat het koninkrijk Italië in 1946 opgeheven werd en veranderde in een republiek. Enkel het Savoie-kruis – dat steeds op de borst pronkte – werd daarna vervangen door een embleem met de drie kleuren.
Nationaal symbool
De blauwe kleur wordt trouwens niet enkel in het Italiaans voetbal gebruikt. Zo goed als alle sportploegen van de Laars spelen in de iconische kleur. Dat komt omdat de voetbalploeg het als allereerste droeg en als een van de allereerste teams het land vertegenwoordigde in het buitenland. Het werd als het ware het symbool van het land en dus namen de andere sportdisciplines het gewoon over. Alleen duurde dat nog wel even. Op de Spelen van 1912 van Stockholm traden de Italianen namelijk nog aan in het wit. Het was vervolgens in 1914 dat het Italiaans olympisch comité (CONI) – nota bene bij zijn oprichting – opdroeg om in het blauw te spelen. Uiteindelijk was het nog wachten tot 1932 tot alle ploegen in het iconische ‘azzurro’ zouden spelen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier