Het gastland verloor in de tweede ronde van Zuid-Afrika. Nochtans tipte iedereen hen als topfavoriet in eigen land met Mo Salah in de rangen. De wonde reikt echter dieper dan enkel het sportieve verlies. Brecht De Vleeschauwer brengt de Egyptische verdeeldheid in beeld.
Na vier weken intense emotie en topvoetbal kende de Afrika Cup vrijdagavond zijn ontknoping. De Egyptische hoofdstad Caïro fungeerde als gastheer voor de finale tussen twee Afrikaanse grootmachten: Senegal en Algerije. Uiteindelijk trok Algerije in die wedstrijd aan het langste eind.
Gastland Egypte verloor in de tweede ronde tegen Zuid-Afrika. Een verrassend snelle uitschakeling voor Salah & co. nadat ze al hun groepsmatchen winnend hadden afgesloten. Maar de nederlaag tegen Zuid-Afrika was echter lang niet de enige reden waarom voetbal minnend Egypte verdeeld raakte. Egypte verloor reeds vooraf. Naast het veld.
Vlak na de openingsmatch van het tornooi werd Amr Warda, één van de spelers van de Egyptische selectie, uitgesloten door de Egyptische voetbalbond. Warda kwam in het oog van een sociale media storm terecht nadat beschuldigingen aan zijn adres wegens het online lastigvallen van verschillende vrouwen publiek werden gemaakt. Video’s inclusief.
#TeamofHarassers
De Egyptische bond had Warda uitgesloten van de selectie maar na de tussenkomst van Salah en enkele andere vooraanstaande spelers werd deze schorsing ongedaan gemaakt. Seksuele intimidatie wordt vaak onder de mat geveegd en de reactie van de spelers op het incident was vooral een reflectie van een groter cultureel probleem. De onthullingen hadden een enorme symbolische betekenis kunnen hebben voor de manier waarop het land omgaat met de beschuldigingen van seksuele intimidatie. Helaas. Een deel van de fans werd woedend en teleurgesteld en de hashtag ‘Team of harassers’ (in Arabisch) werd trending. Ook nationale held Salah kreeg kritiek voor het verdedigen van Warda’s acties.
Ontgoocheling en aanvaarding na de nederlaag tegen Zuid-Afrika. Niet alleen had de ploeg had het land op het veld in de steek gelaten, ook de storm die het team naast het veld had veroorzaakt zorgde ervoor dat veel Egyptenaren onverschillig reageerden op de uitschakeling. Sommigen vierden de nederlaag zelfs omdat ze een politieke dimensie zagen in de verdediging van Warda en het verlies tegen Zuid-Afrika beschouwd kon worden als een nederlaag van het regime.
Aanpakken van supporters
Het internationale stadion in Caïro is een van de zes gebruikte stadions tijdens het tornooi. Jarenlang was deze aanblik nochtans de aanblik van voetbalwedstrijden in Egypte. Een verbod op toeschouwers tijdens voetbalmatchen werd pas vorig jaar onder bijzonder strikte voorwaarden opgeschort. De nieuwe regelgeving maakt het voor het regime makkelijker om supporters, vooral degenen die het niet eens zijn met het regime, aan te pakken.
Naast de haat-liefdeverhouding met het team en de obstakels die de autoriteiten hebben opgeworpen om toegang te krijgen tot wedstrijdtickets, was de hoge toegangsprijs een veelgehoorde klacht. De stadions bleven leeg en Egyptenaren volgden matchen enkel op televisie.
De Afrika Cup naar Egypte brengen maakt deel uit van een strategie van de Egyptische overheid om de buitenwereld te laten zien dat alles weer normaal verloopt in het land nadat het toerisme zware klappen kreeg na de Arabische Lente. Het grootste sportevenement van het continent in goede banen leiden zou het imago van Egypte moeten opkrikken.
Ultra’s
Een succesvol tornooi zal voor de overheid niet gemeten worden aan de hand van doelpunten of overwinningen. Veiligheid is zonder twijfel de prioriteit. Daardoor wordt het bijna eenuitdaging om een plaatsje in het stadion te bemachtigen. De extreem strenge veiligheidsmaatregelen dienen vooral om controle te krijgen over de ultra’s – voetbalfans die bekend staan om hun fanatieke steun. De meeste ultra’s wilden niet al hun persoonlijke gegevens delen met de veiligheidsdiensten, waardoor ze niet naar de wedstrijden komen. Ze worden door het regime gezien als een publieke vijand, omdat ze een essentiële rol hebben gespeeld bij het ten val brengen van Mubarak tijdens de Arabische Lente.
Hoewel veiligheidsdiensten alles streng controleren, zijn er toch kleine tekenen van protest in het stadion, vooral ter ondersteuning van Mohamed Aboutrika. Aboutrika is de voormalige aanvoerder van het Egyptische elftal en een nationale held.
Tegenwoordig leeft hij echter in ballingschap in Qatar omdat hij door het Egyptische regime op de terreurlijst werd geplaatst wegens vermeende banden met de verboden Moslimbroederschap. Tijdens het tornooi waren er meldingen waarbij agenten in burger supporters arresteerden toen ze in minuut 22 Aboutrika’s naam scandeerden, verwijzend naar het rugnummer van de voormalige kapitein.
Het hardhandig optreden tegen ultra’s en de uitgedoofde voetbalcultuur kan de slechte opkomst bij wedstrijden tijdens dit toernooi verklaren. Veel fans zijn al jaren niet meer naar wedstrijden geweest en ze willen zeker niet naar wedstrijden tijdens de Afrika Cup omdat ze het als een circus van het regime beschouwen.
Brecht De Vleeschauwer
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
