Wat staat Eden Hazard te wachten bij Real Madrid?

Sport/Voetbalmagazine trok op onderzoek naar Madrid.

In de steeds leger wordende tribunes van het Santiago Bernabéustadion lijkt iedereen zijn keuze gemaakt te hebben. Er zijn toeschouwers die het al voor bekeken houden en die het liefst zo snel mogelijk de middagzon gaan opzoeken. Eigenlijk kunnen ze vooral de foltering van hun Real Madrid niet meer aanzien. De spelers lopen achter een bal die ongrijpbaar wordt gemaakt door de excellente Giovanni Lo Celso en zijn ploegmaats. Real Betis leidt met 0-2 bij de drievoudige CL-winnaar. De overwinning was binnen toen Jesé, een ex-wonderkind van la Casa Blanca, de tweede goal in de netten legde op een kwartier van het einde.

De winger, die door PSG aan de club uit Sevilla wordt uitgeleend, krijgt als een van de weinige spelers applaus uit de tribune. De supporters die toch zijn blijven zitten, beleven de laatste ogenblikken van het seizoen in een angstaanjagende stilte, slechts onderbroken door het gekraak van de pipas, de zonnebloempitten waar Spanjaarden dol op zijn en die ze oppeuzelen tijdens de match. Iedereen wacht op het ultieme fluitsignaal van Undiano Mallenco, bezig aan de laatste wedstrijd van zijn carrière. Wanneer het zover is, weerklinkt het gefluit door heel het stadion.

Una pitada, zo noemt men dat in Spanje. Een collectief teken van misnoegen tegenover de Madrileense spelers. Wanneer die de ultra’s gaan groeten, worden ze weggehoond. Alleen Keylor Navas, die zich een beetje afzijdig houdt, krijgt een staande ovatie van het leeglopende stadion. De Costa Ricaanse keeper, die de Madrileense geschiedenis zal ingaan als de man die het doel van Real verdedigde tijdens de drie opeenvolgende CL-overwinningen, profiteert van zijn laatste momenten op het gras van het Bernabéu. Zijn ererondje is de aftrap van een bewogen zomer in Madrid.

Waar is Gareth?

Het contrast met Gareth Bale is schril. De Welshman, die de hele wedstrijd op de bank bleef, verdween spoorslags richting kleedkamer na het laatste fluitsignaal. In tegenstelling tot Navas werd hem geen afscheid gegund. De held van de CL-finale in Kiev vorig jaar is het symbool geworden van de mislukking van het post-Ronaldotijdperk.

In de tribunes van het Bernabéu kijkt niemand ervan op wanneer hij voor aanvang van de match op de bank plaatsneemt naast Marco Asensio en Isco. Het waren nochtans die drie die, samen met Karim Benzema, een hoofdrol moesten spelen in het plan om het vertrek van de Portugese topschutter op te vangen. De Fransman, die tegen Betis net zijn 22e goal van het seizoen miste, beantwoordde aan de verwachtingen. De drie anderen niet.

’s Avonds geeft, op een terras bij de laatste zonnestralen, een oudgediende van de Casa Blanca toelichting bij het krijgsplan van afgelopen zomer bij Real. Zelfs zonder Ronaldo, altijd een garantie voor 50 goals per jaar, zou wat restte van de gerenommeerde voorhoede samen nog altijd 70 goals maken, had men berekend. In dat geval was het aan Thibaut Courtois, dé toptransfer van vorige zomer, om het aantal tegengoals te reduceren, om zo meer overwinningen te behalen.

Hoewel hij niet het beste seizoen uit zijn carrière afwerkte, wordt de beste doelman van het afgelopen WK in Madrid niet met de vinger gewezen als hoofdschuldige voor het desastreuze seizoen. Na 38 speeldagen in een competitie waar het helemaal in de schaduw bleef van zijn Catalaanse concurrent maakte Madrid amper 63 goals. Het minste aantal van de afgelopen negentien jaar. Een cijfer dat sterk in contrast staat met de Ronaldojaren, toen Real gemiddeld 107 doelpunten per seizoen maakte.

Ook Paco Jémez, de trainer van Rayo Vallecano die dit seizoen de Koninklijke klopte, legde de vinger op de wonde: ‘Wat Real nog niet bewezen heeft, is dat het kan leven zonder de 50 goals die Cristiano jaarlijks maakte. Als ze hun vroegere resultaten willen herhalen, moeten andere spelers dat aantal goals compenseren.’

Ook Zinédine Zidane haalde bij zijn recente terugkeer aan waar het probleem zit: ‘We moeten onze offensieve stootkracht verhogen.’ Kortom: Real heeft nood aan een nieuwe efficiënte held. Zelfs Land Rover speelt voor de lancering van zijn nieuwe model op enorme reclameborden aan de overkant van het Bernabéustadion in op de situatie bij Real: ‘Boodschap voor de overkant: wij hebben de ster die jullie zoeken’, staat er, heel gevat.

Om de juiste keuze te kunnen maken, fluisterde Zidane een paar namen in het oor van voorzitter Florentino Pérez. Die van Eden Hazard voorop.

De drie strategieën

Het is niet de eerste keer dat de naam van de Rode Duivel valt in een gesprek tussen Zidane en de voorzitter. Al toen hij nog raadgever was van de preses noemde Zidane Hazard toen die nog maar een jonge belofte was in het Europese voetbal, als aanvaller van Lille. ‘Hij is dé man van de toekomst. Nu al goed, maar hij zal nog beter worden. Ik zou hem blindelings een contract laten tekenen.’

Het was de tijd toen José Mourinho zijn interne strijd won tegen toenmalig sportief directeur Jorge Valdano waardoor hij de onbetwiste baas werd voor de mercato, toen Zidane eerder een raadgever met symbolische waarde was dan een met veel overtuigingskracht. Hij kreeg toen wel de aankoop van Raphaël Varane bedongen, maar niet die van Hazard.

Op dat moment koopt Real nog wat het wil. Terwijl Hazard van Lille naar Chelsea trekt, haalt Real Luka Modric. Een jaar later verbrijzelt het de kaap van 100 miljoen euro, om Gareth Bale naar de Spaanse hoofdstad te krijgen. Wie de absolute sterren kan kopen, heeft het niet nodig om te mikken op jong talent.

De afgelopen jaren is de politiek van Florentino Pérez veranderd. James Rodríguez, die na het WK 2014 in Madrid belandde, is de laatste speler voor wie Real meer dan 50 miljoen betaalde.

Het plan om staatsgestuurde clubs à la PSG en Manchester City te bekampen bestaat uit drie strategieën. In de eerste plaats zoekt Real nog altijd sterspelers. Tot die categorie rekent het Vinícius Junior voor wie het nog 45 miljoen uitgaf. Hij was een van de weinige spelers die tegen Real Betis nog applaus kreeg voor zijn dribbels.

Een tweede aspect is de zoektocht naar opportuniteiten vanwege de secretaria técnica, belast met het voorbereiden van de sportieve toekomst van de club. Dat houdt in dat topspelers die het einde van hun contractduur naderen van nabij gevolgd moeten worden, om alert te kunnen reageren mocht zo’n topper aan gunstige voorwaarden kunnen komen. De transfer van Courtois, voor amper 35 miljoen gekocht bij Chelsea omdat hij nog maar één jaar contract had, kadert daar in.

De derde maatregel is het verzamelen van extra geld om een nieuw idool te kopen voor het Madrileense voetbalhuis. Real beseft dat het in dat geval om héél veel geld gaat, misschien zelfs meer dan 150 miljoen euro. Zo’n pak geld wil het niet aan om het even wie uitgeven.

Geen sprake van om het te besteden aan een doelpuntenjager van het niveau Mauro Icardi of Harry Kane. In die functie rekent Real meer op het potentieel van de jonge Luka Jovic. Alleen Neymar Jr. en Kylian Mbappé zouden de club kunnen verleiden om de duurste transfer ooit uit de wereldgeschiedenis te realiseren. De voorkeur van de voorzitter gaat uit naar de Braziliaan. Al sinds Neymar in Europa arriveerde, droomt Pérez er stiekem van om hem naar Real te halen, terwijl de secretaria técnica eerder aan de Franse spits denkt als toekomstige patron.

Alleen lijkt geen van beiden haalbaar voor de Galácticos. Een jaar geleden wees Neymar de Madrileense avances af, terwijl de eerste poging om Mbappé te halen een jaar eerder mislukte. Op dat moment zag Zidane het niet zitten om, na het winnen van de Champions League en de titel één van zijn aanvallende paradepaardjes naar de bank te verwijzen om het jonge talent van Monaco speelkansen te geven, terwijl Mbappé op zijn beurt weinig zin had om onderdeel te worden van een rotatiesysteem.

Ook nu lijkt het niet meteen mogelijk om de spits uit Parijs weg te halen. Terwijl Madrid toch iets moet doen. Als het al dacht om zich na drie jaar de topprijs in Europa te hebben gewonnen een overgangsjaar te kunnen permitteren, toonde de woede van de socios dat het verleden, hoe succesvol ook, snel vergeten is. Dat mocht een paar jaar geleden ook Carlo Ancelotti ervaren. Nadat de Italiaan de Madrileens club de zo begeerde Décima, de tiende Europabeker voor landskampioenen, had bezorgd, werd hij naar de uitgang begeleid nadat Real genoegen had moeten nemen met de halve finales van de CL tegen Juventus. ‘De eisen van deze club zijn hoog, omdat Madrid altijd maar meer prijzen wil’, gaf Florentino Pérez als uitleg voor het ontslag. De preses weet als geen ander dat het WK voor clubs dat Real afgelopen winter won, niet volstaat. Voor het geval hij het toch zou vergeten zijn, maakten de socios hem dat afgelopen weekend met striemende fluitconcerten duidelijk.

Het uur van Eden

De tweede keer dat Zidane de naam van Hazard liet vallen in Madrid, was na de derde winst in de Champions League, op de terugreis van Kiev in een gesprek tussen voorzitter en trainer, die suggereerde om Gareth Bale te verkopen. Die had net wel twee goals gemaakt in de finale, maar miste toen al regelmaat in zijn Madrileense jaren. Wanneer ook Cristiano Ronaldo verkocht zou worden, een scenario waar de clubdirectie toen al rekening mee hield, moest die volgens Zidane vervangen worden door een absolute topper. Als dat niet Neymar of Mbappé kon zijn, dan was volgens hem de ideale vervanger Eden Hazard.

Maar Zidanes wens werd niet ingewilligd, omdat Pérez bang was om de carrière van Marco Asensio af te remmen, en omdat hij niet overtuigd was om 150 miljoen euro uit te geven voor een speler van wie hij niet vond dat hij de toekomst vertegenwoordigde. Het gevolg? Zidane stopte. ‘Ik ben een winnaar, ik hou niet van verliezen. Als ik het gevoel heb dat ik niet meer ga winnen, moet er iets veranderen.’ Dat gebeurt ook, maar niet in gunstige zin voor Real. En zo wordt de club na een mislukte keuze voor Julen Lopetegui en een interim van Santiago Solari weer het huis van Zinédine Zidane.

In de tussentijd is er ook iets veranderd in de situatie van Hazard zelf. Eén jaar voor het einde van zijn contract weigerde hij een nieuwe verbintenis met Chelsea te ondertekenen. Ondertussen herhaalde hij bij elke gelegenheid in elk interview zijn voorkeur voor Real. De vraagprijs, absurd hoog voor een speler die maar één jaar contract meer heeft, maar gerechtvaardigd door zijn talent, zou hem in de planning van Real moeten kunnen doen belanden in de categorie ‘koopjes’, en van hem het nieuwe boegbeeld maken.

Een jaar geleden waren het nog zijn ontoereikende statistieken voor een speler van zijn niveau die de secretaria técnica de la Casa Blanca deden twijfelen. Maar onder leiding van Maurizio Sarri maakte de kapitein van de Rode Duivels qua cijfers zijn beste seizoen ooit sinds 2013, met 19 goals en 16 assists, en was hij beslissend om de 108 minuten.

Ook afgelopen weekend viel zijn naam al in de wandelgangen van Bernabéu, toen de speaker voor de match tegen Real Betis een wedstrijd voor een goed doel aankondigde tussen de legendes van Real en die van Chelsea. ‘Misschien wordt dat de eerste wedstrijd van Hazard hier’, knipoogt een socio naar zijn buur.

Een zwaar shirt

De speelstijl van Eden lijkt de juiste om de tribunes te enthousiasmeren. Alleen blijft de vraag: hoe groot is de druk die hoort bij het dragen van ‘het zwaarste shirt ter wereld’, zoals voormalig doelman Iker Casillas het Realshirt ooit omschreef. ‘Dit stadion bewonderde ooit Alfredo Di Stéfano en is gewend aan kampioenen van het kaliber Cristiano Ronaldo’, merkte Carlo Ancelotti op. ‘Niemand, echt niemand kan rekenen op een permanente immuniteit in Bernabéu.’

Ook Karim Benzema verbaasde zich al over dat stadion dat er niet voor terugdeinst de eigen spelers uit te fluiten. Misschien is net dat het geheim van die onverzadigbare honger naar successen om altijd maar meer trofeeën dan de concurrentie te behalen.

Tussen twee vluchten door licht Míchel, zelf een levende Reallegende, nog even een tip van de sluier op: ‘De dagelijkse realiteit van Real leert je winnen. Altijd winnen. Je hebt geen keuze. Realspeler zijn is een oefening in voortdurend overleven.’ Zijn voormalige ploegmaat Emilio Butragueño houdt zich tegenwoordig bezig met de begeleiding van de nieuwkomers bij Real, opdat ze zich snel thuis voelen. Maar zijn raad volstaat niet om overeind te blijven onder de aanhoudende druk in de Casa Blanca.

Hazard lijkt erop voorbereid, op basis van zijn impressies die hij aan de krant El País gaf: ‘Hier is de verwachting ongelofelijk hoog. Je moet meteen top zijn.’ Hazards voordeel is zijn cool en stressbestendigheid.

Hij heeft een onbezorgdheid die doet denken aan die van Raúl, nog zo’n Realicoon. Onderweg naar het stadion van Zaragoza, waar hij op zijn zeventiende voor het eerst aan de aftrap zou komen met de Koninklijke, stapte de toenmalige spits als laatste speler van de bus. Hij was onderweg in slaap gevallen.

De Madrileense mercato: namen en cijfers

De best geïnformeerde volgers van Real Madrid kondigen een warme zomer aan in de Spaanse hoofdstad. Om de 300 miljoen euro vrij te maken die nodig is voor de transferplannen moet het bestuur van de Koninklijke eerst verkopen. Zoniet zou de UEFA wel eens tussenbeide kunnen komen in het kader van de financiële fair play. Het vertrek van Gareth Bale, Marcos Llorente, Keylor Navas en eventueel van nog andere spelers uit de A-kern moet 200 miljoen opleveren.

Aan de inkomende kant lijken de transfers van Eden Hazard, Luka Jovic en Ferland Mendy, de linksback van Olympique Lyon, op de goede weg te zijn. Ook op het middenveld wordt een nieuwkomer verwacht. Zinédine Zidane hoopt Paul Pogba naar Madrid te halen, maar niet iedereen is overtuigd van de Fransman, zowel in de kantoren als op de tribunes. Christian Eriksen, die nog één jaar onder contract ligt bij Tottenham, zou het ideale alternatief kunnen zijn.