Michy Batshuayi begint aan een zoveelste hoofdstuk in zijn carrière. Het komende jaar zal hij als huurling van Chelsea in het zwart-witte truitje van Besiktas te zien zijn. Een portret van de nieuwe Turkse club van de Rode Duivel.
Istanbul is een beetje het Londen van Engeland. Net zoals de Britse hoofdstad kent de Turkse stad verschillende voetbalclubs. Drie daarvan zullen wel een belletje doen rinkelen bij u: Galatasaray, Fenerbahçe en Besiktas, de nieuwe club van Michy Batshuayi. In die volgorde moet u de clubs ook zien qua supportersaantallen. Besiktas is daarbij de kleinste club van het drietal. Maar dan nog heeft het een enorme achterban met miljoenen supporters.
De volledige naam van de club is trouwens Besiktas JK. Die JK staat voor Jimnastik Kulübü, wat zoveel betekent als gymnastiekclub en dus niet voetbalclub of het typische FC waarmee de Engelse media de club al eens benoemen. Besiktas heeft namelijk een ploeg in verschillende sporttakken, waarvan voetbal en basketbal de bekendste zijn. Opgericht in 1903 is het trouwens ook de oudste sportclub van Turkije.
Champions League in de heksenketel
In die 118 jaar werd Besiktas een van de succesvolste ploegen van het land met 21 nationale titels en 10 Turkse bekers. De club degradeerde zelfs nog nooit uit de Turkse Süper Lig. Maar in Europa draaide het nog niet zo goed voor de Zwarte Adelaars. Zowel in de Champions League (1986/87) als in de Europa League (2002/03 en 2016/17) was de kwartfinale het beste resultaat ooit.
Sinds 2016, na de bouw van het nieuwe Vodafone Park, zit Besiktas in een nieuwe gouden periode. Twee jaar op rij werden de Zwarte Adelaars kampioen en ook vorig seizoen bleken ze de beste club van Turkije en wonnen ze zelfs de beker. En ook dit seizoen is de Turkse club goed begonnen aan de competitie met een 3-0-zege tegen Rizespor op de eerste speeldag. Batshuayi komt dus bij een ploeg terecht die aan elkaar plakt en in een goeie flow zit. Door de titel mag de Rode Duivel zich zelfs opmaken voor Champions Leaguevoetbal dit seizoen.
Besiktas kan rekenen op een ongelooflijke achterban. Het eigen Vodafone Park (afgerond in 2016) biedt plaats aan 42.590 toeschouwers en zit elke week tot de nok gevuld. Een heksenketel is het, dat mochten Club Brugge (weliswaar nog in het oude stadion) en KRC Genk al ondervinden in de Europa League (al wonnen beide Belgische clubs wel hun wedstrijden in Istanbul). Het ging zelfs zo ver dat Timo Wener eens met RB Leipzig werd gewisseld omdat hij het lawaai niet aankon. Maar het kon allemaal nog luider, want in 2007 zetten de supporters een record neer van maar liefst 132 db.
#cometobesiktas
De supporters zorgen voor een uitzinnige sfeer, de spelers moeten resultaten neerzetten op het veld. Zitten er dan grote of bekende spelers bij Besiktas? Niet meteen, eigenlijk. Vroeger had je nog een Quaresma, Pepe, Guti of Mario Gómez met wie de eigenaars wilden uitpakken, maar van die strategie zijn ze al even afgestapt. Nu zijn de bekendste spelers Georges-Kévin N’Koudou (ex-Tottenham), Domagoj Vida (Kroatisch international) en Alex Teixeira. Maar er zijn ook twee spelers met een Belgisch verleden: Fabrice N’Sakala (ex-Anderlecht) en topschutter Cyle Larin (ex-Zulte Waregem).
Batshuayi komt niet meteen in een jonge ploeg terecht. De gemiddelde leeftijd van de selectie is 26,5 jaar oud, die van de basisploeg 28,6. Dat komt onder meer door ouderdomsdekens Vida (32) en Welinton (32) achteraan en Atiba Hutchinson (38) op het middenveld. Daarnaast Besiktas wel relatief jongere spelers te kopen om een mix van ervaren en minder ervaren spelers op het veld te krijgen.
Voor nieuwe transfers heeft de marketingploeg van Besiktas trouwens enkele jaren geleden een fantastische campagne opgestart. Wat begon met een simpel filmpje waarin Quaresma zijn vriend Pepe opbelde en hem zei ‘Come to Besiktas’, eindigde in een socialmediahype waarbij alle Besiktasfans de slogan overnamen bij mogelijke transferdoelwitten. De strategie: wanneer de club een speler op het oog heeft, stalken de supporters hem door op alle posts van de speler massaal te reageren met #cometobesiktas. Communicatiemanager Candas Tolga Isik zag het in geen tijd ontploffen: ‘We hadden iemand op het oog om over te nemen en toen de supporters dat vernamen, begonnen ze aan hun tactiek. Het ging daarbij niet om drie- of vijfduizend berichten, maar om bijna zes miljoen!’
Beste speler ooit
De man die de spelers moet leiden bij Besiktas is de Turkse ex-speler Sergen Yalcin. Je kan hem een man van de club noemen, maar echt honkvast was hij nu ook weer niet. Als jeugdproduct van Besiktas speelde hij van 1991 tot 1997 en later ook tussen 2002 en 2006 voor de Zwarte Adelaars. Maar daartussen kwam hij nog uit voor de grote rivalen Fenerbahçe en Galatasaray. Daarmee is hij slechts een van de tien spelers die voor de drie grootste clubs van Turkije uitkwamen.
Maar zijn ‘verraad’ werd hem eenvoudig vergeven bij Besiktas. Bij zijn tweede verblijf in het wit-zwarte deel van Istanbul won hij namelijk de titel in 2003, op de honderdste verjaardag van de club. Daardoor, en door zijn fenomenale snelheid en techniek, werd hij uitgeroepen tot beste speler ooit van Besiktas. In totaal kwam Yalcin trouwens aan 292 wedstrijden met Besiktas, waarin hij 79 keer scoorde en 70 assists gaf. Met de Zwarte Adelaars won hij in totaal ook drie titels en twee bekers.
En een titel winnen, deed hij ondertussen ook als trainer al met de club van zijn hart. Vorig seizoen was hij de architect van het kampioenenteam en dat in zijn eerste volledige seizoen als T1 van Besiktas. Yalcin is de enige man die erin slaagde om als speler en coach kampioen te worden met de Zwarte Adelaars.
De verwachtingen zullen dus hoog liggen bij de aankomst van Michy Batshuayi. Kan hij de uitzinnige achterban van Besiktas aan een tweede titel op rij helpen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
