Weg met de frustraties: plaatst Finland zich voor de eerste keer ooit voor het EK?

Als Finland vrijdag wint van Liechtenstein, plaatst het zich voor de allereerste keer voor een groot toernooi … na 80 jaar vol tegenslagen en frustraties.

Het zit Finland niet mee. Nadat zelfs IJsland zich wist te plaatsen voor het laatste Europees en Wereldkampioenschap en zich daar in de harten van de voetbalfans voetbalde, kijkt iedereen vol onbegrip naar Finland. ‘Hoe kan een land met meer dan 5 miljoen inwoners er maar niet in slagen om zich te plaatsen voor een eindronde’, vroegen veel mensen zich af.

Ieder Scandinavisch land heeft nu al minstens een keer deelgenomen aan een eindronde: Zweden 18 keer, Noorwegen 4 keer en Denemarken 13 keer. Die laatste twee (nog Europees kampioen in 1992) hebben zelfs ongeveer evenveel inwoners als Finland en Denemarken werd zelfs nog Europees kampioen in 1992. Tel daar ook landen als Kroatië en Wales bij die met minder inwoners al veel meer bereikt hebben en je kan wel raden dat Finland niet meteen goed bezig is.

Maar dit jaar kunnen ze de sceptici eindelijk de mond snoeren, want de Oehoe’s zijn één overwinning verwijderd van EURO 2020. De volgende tegenstander, Liechtenstein, mag geen problemen opleveren. Of toch…

Niet verpesten

‘We zijn zo dicht dat we het zelfs niet meer kunnen verpesten’, vertelde Montreal Impact-speler Jukka Raitalen. Het zegt exact waarom de Finnen alle hoop hadden verloren in hun nationaal elftal. Iedere keer als de kwalificatie bijna binnen was, wisten de Finnen het toch weer te verpesten. Het tekent nagenoeg hun hele voetbalgeschiedenis sinds de jaren 1980.

De Finse nationale ploeg bestaat wel langer dan 1980. Het werd zelfs al opgericht in 1908, maar tot 1965 stelde het nog minder voor dan nu. Het kon in die periode van 57 jaar maar één keer winnen. Daarna begonnen ze steeds meer te winnen, maar kans maken op kwalificatie zat er niet in tot de kwalificaties voor het EK van 1980. 1 puntje kwamen ze te kort voor eeuwige roem. En ook in 1986 hadden ze net twee punten te weinig. Weer net niet.

In de jaren ’90 en 2000 stond er een nieuwe generatie op met betere voetballers. De exponent van die periode is zonder twijfel Jari Litmanen die nog voor FC Barcelona en Ajax speelde. Als er iemand de Oehoe’s naar een eerste eindronde kon trappen, was hij het wel en het WK van 1998 bood daar de beste kans toe.

Voor de play-offs hadden ze in de laatste speeldag moesten ze thuis winnen tegen Hongarije. Het zag er tot in de toegevoegde tijd geweldig uit voor de Oehoe’s met hun 1-0 voorsprong, maar toen maakte Tepi Moilanen een owngoal en sloeg hij zo de droom aan diggelen. Hongarije door naar de play-offs, Finland weer uitgeschakeld. Weer net niet.

Wanneer Litmanen over zijn hoogtepunt was, stond de beste generatie Finnen op. Spelers als Sami Hyypia, Antti Niemi, Teemu Tainio en Mikael Forssell gaven de Finnen vernieuwde hoop op een eerste eindronde. Of toch een beetje meer hoop, want de Finnen hadden het wel wat gehad. ‘Je had bij de Finse nationale ploeg altijd het gevoel dat het toch weer niks ging worden’, vertelde Aki Riihilahti, ex-speler en huidig CEO van HJK Helsinki, daar onlangs over.

De beloftevolle ploeg had in 2008, onder leiding van Roy Hodgson, een grote kans om door te stoten naar het EK. Maar het was niet gemakkelijk. Er moest gewonnen worden in en tegen Portugal, met sterspeler Cristiano Ronaldo. De ploeg, met een 38-jarige Litmanen, speelde 0-0 en Portugal ging door. Ze haalden wel nog hun hoogste ranking ooit met een 33^e plaats, maar weer net geen eindronde.

Finse Verlosser

Na 2008 ging het alleen maar bergaf met de nationale ploeg, met een 94^e plek in 2016 als absoluut dieptepunt. Nooit kwamen ze nog maar in de buurt van kwalificatie, maar op haar laagste punt nam ex-speler en assistent Markku Kanerva de ploeg over.

In tegenstelling tot de grote generatie van Hyypia en Litmanen, zit de huidige kern niet bepaald vol talent. Met Norwich-spits Teemu Pukki en Bayer Lerverkusen-doelman Lukas Hradecký hebben ze twee goede spelers, maar zeker geen toppers. Ze moeten het dus hebben van het collectief en een goede verdediging.

In de Nations League boekten ze hun eerste grote overwinningen en wonnen ze zelfs hun groep in divisie C met Hongarije, Griekenland en Estland. Daarmee verzekerden ze zich van een stek in divisie B en de play-offs in maart, als ze zich niet rechtstreeks zouden kwalificeren voor het EK. In zes matchen werd maar liefst vier keer de nul gehouden.

Iets wat ze fijntjes overdeden in de EK-kwalificaties. Na acht speeldagen staan ze daar op een mooie tweede plaats en dus rechtstreekse kwalificatie en ze behaalden alweer vijf clean sheets. Het goede verdedigende werk wordt beloond door man-in-vorm Teemu Pukki. Hij begon wervelend aan het Premier League-seizoen en scoorde nu ook al zeven keer in de kwalificaties. ‘Pukki is de Verlosser die Finland naar het Beloofde Land moet leiden’, was Riihilahti vol lof over hem.

Het ziet er dus voor de eerste keer in de Finse geschiedenis echt goed uit voor Finland. Hun eerste toernooi is in zicht, of kunnen ze het weer verprutsen in de laatste twee wedstrijden. Ze hebben alleszins een kloof van vijf punten met Armenië. Het zal wel niet, zeker?