Aan de vooravond van zijn zestigste selectie voor de nationale ploeg had Sport/Voetbalmagazine een openhartig gesprek met Axel Witsel. Onder meer over zijn nakende transfer naar Juventus.
Hij maakt deel uit van de generatie die al op heel jonge leeftijd de teugels van de nationale ploeg in handen moest nemen en die dus de komende jaren alle records qua aantal caps gaat breken. Axel Witsel is nog maar 26, maar niettemin viert hij vrijdag in Wales al zijn zestigste selectie voor de Rode Duivels.
Welke vindt hij nu zelf zijn beste interland tot nog toe, wilde Sport/Voetbalmagazine weten? Witsel: ‘Ik zou zeggen de uitwedstrijd in Oostenrijk die we met 0-2 wonnen. Tijdens de kwalificaties voor het EK 2012. Die wedstrijd was een keerpunt voor de nationale ploeg: ik speelde een heel sterke match (hij scoorde twee keer, nvdr) en vanaf dat moment begon ik almaar meer mijn stempel te drukken. Als ik daarentegen maar een middelmatige wedstrijd had gespeeld, dan was ik misschien uit de ploeg gevlogen.’
En de slechtste wedstrijd? ‘Mijn eerste wedstrijd. Ook al was het mijn debuut en scoorde ik, we verloren thuis met 1-4 tegen Marokko. En dan is er ook nog mijn rode kaart in Bosnië (in april 2009, 2-1-verlies, nvdr), waarna ik vier wedstrijden geschorst was.’
Juventus
De middenvelder van de Rode Duivels en Zenit Sint-Petersburg wordt genoemd als transfertarget voor CL-finalist Juventus. ‘Er zijn onderhandelingen aan de gang,’ zegt Witsel, ‘maar ik kan je nog niet vertellen dat ik daar volgend jaar zal spelen. De twee clubs moeten overeenkomen, ik heb daar weinig over te zeggen, want ik lig nog voor twee jaar onder contract.’
Al hoopt Witsel vurig op een doorbraak, enkele jaren geleden werd hem ook al een transfer naar Real Madrid onthouden. ‘Mijn afgesprongen transfer naar Real is inderdaad dagen, weken zelfs, door mijn hoofd blijven spoken. Echt een domper. Zo’n grote club! Als je voetballer bent en je weet dat een club als Real Madrid je wil, dan kun je niet weigeren. Dat het niet is doorgegaan, tja… dat is het leven, dat is het voetbal.’
‘Je moet dan de bladzijde omslaan en weer aan het werk gaan. Ik denk ook dat ik daar nu gemakkelijker mee om zou gaan, mocht het me nog eens overkomen. Ik ben geen 22 meer. Oké, ik ben ook nog niet oud (lacht), maar nu ik 26 ben, sta ik mentaal veel sterker en besef ik dat het erbij hoort in het voetbalwereldje. En ik weet ook dat de club die me wil veel geld zal moeten neertellen. Zenit heeft 40 miljoen euro voor mij betaald, ze geloofden in mij. Dan ga ik natuurlijk niet voor 12 miljoen vertrekken. We zien wel wat er gebeurt tijdens de vakantie.’
