Volgens insiders was de beslissing om Rafael Benítez de deur te wijzen al genomen na het gelijkspel op Atlético Madrid begin oktober. Benítez kon zijn stempel van ’te defensieve trainer’ nooit van zich afschudden en hij lag ook niet goed in de kleedkamer.
Met de aanstelling van Zinédine Zidane (43) als hoofdcoach is voorzitter Florentino Pérez al aan zijn elfde trainer in twaalf jaar voorzitterschap toe. Van een duurzaam project is er dan ook geen sprake bij de Koninklijke.
De enige keer dat zoiets in de maak leek, was toen José Mourinho aangesteld werd in 2010. Hij kreeg van Pérez alle sleutels in handen, maar in zijn derde seizoen keerde de kleedkamer zich tegen hem.
The Special One werd na zijn ontslag bij Chelsea ook gecontacteerd door Real, maar hij gaf te kennen dat het hem niet interesseerde om een ploeg halfweg het seizoen over te nemen. Hij verwacht bovendien een telefoontje van Manchester United in de zomer.
Pérez weet ook dat een deel van de kleedkamer niet meer met de Portugees wil werken. Dat is het geval bij Pepe, Cristiano Ronaldo, Sergio Ramos, Daniel Carvajal, Marcelo en Karim Benzema. In die omstandigheden was Mourinho dus niet de aangewezen kandidaat.
Compromisfiguur
De spelers van Real zijn er allemaal wél voor te vinden om te werken met een voetballegende als Zinédine Zidane. De meesten van hen kennen hem al uit de periode dat hij assistent was van Carlo Ancelotti in het seizoen 2013-2014.
Toen al was het plan van Pérez om Ancelotti aan de kant te schuiven en hem te vervangen door Zidane, maar winst in de Copa del Rey en in de Champions League strooide roet in het eten. Ancelotti mocht nog een seizoen langer blijven en Zidane werd coach van Real Madrid Castilla.
Zijn periode bij de B-ploeg van de Koninklijke was geen onverdeeld succes. Zidane slaagde er bijvoorbeeld niet in om steraankoop Martin Odegaard in het team te integreren. Dat was Pérez een doorn in het oog.
Want als er voor de voorzitter van Real één voorwaarde is die hij stelt aan zijn trainers, is het wel dat ze zijn aankopen doen renderen.
Dat is ook het verwijt dat Benítez kreeg. Die gaf al in augustus te kennen dat het team eigenlijk niet uitgebalanceerd genoeg was om met drie spitsen te spelen.
In het begin van het seizoen werd hij nog gered door de blessure van Bale, maar voor de wedstrijd tegen Atlético begin oktober was de Welshman fit. Toch zette Benítez hem op de bank. Dat interpreteerden Pérez en zijn raad van bestuur als een teken van zwakte.
Real kwam in die bewuste wedstrijd 0-1 voor. Uit Benítez’ wissels en tactische ingrepen bleek dat hij er eerder aan dacht die voorsprong te consolideren dan ze verder uit te bouwen, maar op het einde van de match kreeg Real het deksel op de neus en werd het nog 1-1.
Vanaf dat moment was de voorzitter overtuigd: Benítez was niet de geschikte man om zijn team met bravoure te laten spelen, zoals dat hoort voor Real Madrid. De daaropvolgende matchen brachten alleen maar bevestiging.
De laatste vijf thuiswedstrijden werd de ploeg ook uitgefloten door de eigen aanhang. Uit de kleedkamer borrelden bovendien steeds meer negatieve geluiden op: de trainingen van Benítez waren saai en zijn omgang met de vedetten was stroef.
Zidane moet nu het tij keren. Hij is een compromisfiguur. Hij wordt op handen gedragen door de supporters en de spelers, maar hij zal met argusogen bekeken worden door de raad van bestuur. Er zal van hem verwacht worden dat hij de topaankopen van Pérez – Cristiano, Benzema, Bale, James, Isco, Kroos – op het veld zet, een evenwichtsoefening waar Ancelotti en Benítez hun tanden op stuk beten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier