1B-topschutter Leandro Rocha: 21 jaar, 12 clubs in 7 verschillende landen

Als topscorer in 1B moet Leonardo Miramar Rocha het vel van Lommel SK redden. Van Portugal naar Brazilië, van Italië tot Spanje: op zijn 21e heeft de Portugees heeft al heel wat watertjes doorzwommen. Onderweg kwam hij ook nog Fabinho en Kylian Mbappé tegen.

Een café in het centrum van Lommel. Ondanks het vroege lenteweer nipt Leonardo Miramar Rocha van een warme chocomelk. Hij spreekt over ‘een liefdesrelatie’ met de club uit het kalme en charmante Limburg. Vorige zomer arriveerde hij, in november tekende hij bij tot 2020.

‘Lommel, dat is ver van alles’, glimlacht de Portugees met Braziliaanse roots. Hij woont nog steeds bij zijn ouders, die voor hun enige zoon naar hier verhuisden. ‘Ik hou me bezig, ga vaak bowlen. Of naar de kerk.’

Rocha maakt een volwassen indruk. Sereen ook. In Lommel vond hij eindelijk vertrouwen: 26 matchen, 26 keer titularis, 16 doelpunten en de titel van topscorer van eerste klasse B in de periodekampioenschappen. In zijn eerste ‘echte’ seizoen bij de profs legt Leo, 1 meter 96 groot, mooie statistieken voor.

Er zijn echter ook die andere cijfers: twaalf clubs in zeven verschillende landen, verspreid over twee continenten, en dat voor een voetballer van 21 jaar. Een tijdreis door het leven van een millennial.

Financiële crisis

Leonardo Rocha, geboren in Almada, niet ver van Lissabon, speelt zijn eerste matchen bij Belenenses, maar algauw vertrekt hij naar Vitória Setúbal. Zijn vader, Miramar Rocha, werkt er in de aardgasindustrie na een kortstondige voetbalcarrière in zijn geboorteland Brazilië. Wanneer de financiële crisis over het land rolt, trekt het gezin 300 kilometer noordwaarts, naar Porto.

‘Ik was dertien jaar en tekende bij Boavista’, zegt Leo. ‘Na zes maanden besloten mijn ouders echter om Portugal te verlaten. Het was te moeilijk.’

Moeder en vader Rocha beslissen om alles op hun zoon te zetten. Vader Rocha sleept drie testen in Italië uit de brand: bij Chievo, Novara en Pescara. Bij die laatste club tekent Rocha een contract van vier jaar, maar: ‘Ze konden me niet laten spelen. Als je jonger bent dan zestien, moeten je ouders werken in Italië en dat was niet het geval.’

Daarop keert het gezin terug naar thuisland Brazilië. Rocha speelt in de buurt van São Paulo bij Ituano, dat hem op zestienjarige leeftijd een profcontract wil laten tekenen. Zijn vader weigert. ‘Ze nemen spelers met een Europees paspoort om hen snel door te verkopen in Europa. Uiteraard wilde mijn vader dat ik opnieuw in Europa zou spelen, maar niet op die manier.’

Een nieuwe impasse dreigt voor de tiener, die dan maar een licentie neemt bij Barra FC, in de staat Rio de Janeiro, terwijl vader Miramar met makelaars praat. ‘Hij deed al het werk naast het terrein, zonder me ooit onder druk te zetten om te slagen.’

Rocha, intussen boomlang en meerderjarig, vangt de aandacht van een Braziliaanse makelaar, die het doorvertelt aan een collega, de Fransman Marc Roger. Het begin van alweer een nieuw avontuur.

De titel met Mbappé

‘We zijn erg close,’ zegt Rocha over Marc Roger, een man met een twijfelachtige reputatie die eind jaren 90 makelaar was van Franse topspelers, in 2004 een korte carrière als voorzitter beleefde bij het Zwitserse Servette FC en sedertdien de dwaasheden, arrestaties en voorlopige hechtenissen aan elkaar rijgt. Roger laat Rocha testen bij Nice, Montpellier, Sion en zelfs Gent. Uiteindelijk valt de keuze op AS Monaco, de enige club die bereid is om een appartement te betalen voor Rocha en zijn ouders.

In zijn eerste seizoen bij Monaco wordt Rocha afgeremd door blessures, maar in het tweede seizoen kan hij schitteren en wint AS Monaco de Coupe Gambardella, de meest prestigieuze trofee onder de Franse jeugdelftallen. Een deel van zijn vroegere ploegmaats speelt op dit moment bij Cercle: Irvin Cardona, Kévin Appin, Yoann Etienne, Guevin Tormin, Nabil Alioui.

De concurrentie is hard, zeker met een ontluikende Kylian Mbappé in de ploeg. ‘In de aanval wisselden we vaak, afhankelijk van de wedstrijd. Maar al snel had Kylian tien doelpunten in vijf matchen gescoord en schoof hij door naar de CFA ( de vierde afdeling, waarin ook reserven van eersteklassers spelen, nvdr).’

Rijbewijs met Fabinho

AS Monaco biedt Rocha een stagecontract aan, zelf wil hij meteen een profcontract. ‘Ik kreeg evengoed profcontracten aangeboden uit de Serie B en Engeland, de enige voorwaarde was dat ze geen opleidingskosten moesten betalen. Monaco wilde me zo echter niet laten gaan.’

Zes maanden blijft Rocha aan de kant, tot januari 2017. Dankzij een zekere Fabinho, vandaag bij Liverpool, haalt hij in die periode zijn rijbewijs. ‘Je rijbewijs halen in Frankrijk is enorm duur. Ik had alleen maar dat stagecontract, maar omdat Fabinho het absoluut niet alleen wilde doen, heeft hij voor het mijne betaald.’

De intussen negentienjarige Rocha biedt zich aan bij Vicenza, in Italië. Het blijkt een zootje ongeregeld. ‘Ik ging er naartoe met een bekende Italiaanse makelaar. Meteen stond het in de kranten én op mijn cv, terwijl ik daar nooit gespeeld heb. Toen ik aankwam, kende de coach me niet eens, al ontbrak het niet aan mooie beloftes. Ik had daar geen tijd voor, we konden nergens naartoe.’

Het gezin trekt tijdelijk in bij een vriend in Nice en huurt daarna een studio. Vader Miramar en zoon Leo trainen samen en in de zomer die volgt, tekent Rocha eindelijk zijn eerste profcontract, bij het Spaanse Leganés. Gehaald als tweede aanvaller zit hij twee keer op de bank alvorens hij op het einde van de mercato de grote kanonnen ziet arriveren. Naar het B-elftal dan maar, in de Spaanse vierde klasse, en de daaropvolgende winter naar derdeklasser Ontinyent. Daar speelt hij negen wedstrijden en scoort hij drie doelpunten – telkens winnende – maar de eindbalans is een mager beestje.

‘Ik heb toen een discussie gehad met mijn vader. We moesten ons niet meer bezighouden met geld, maar met het spel. Ik moest spélen, eender waar.’ Bij Lommel SK, bijvoorbeeld, waar hij terecht kon na tussenkomst van Marcos Pereira, oud-speler van de club.

Rocha: ‘Zonder mijn ouders was ik nooit prof geworden. Ze hebben zich opgeofferd voor mij, maar vandaag zie ik het door hun ogen: ze vinden het fijn om bij hun enige zoon te zijn. Als ze daarvoor moeten afzien, dan doen ze dat. Ze hebben me alles gegeven.’