Op 28 januari, een paar uur voor het bekerduel in Cardiff, belde Pep Guardiola naar Paul Naudts, een van de bezielers achter de Kevin De Bruyne Cup. Zijn boodschap? ‘Paul, ik ga in op je uitnodiging.’
Hij omschrijft het als ‘spelen op de lotto’. Paul Naudts werd het zaterdag nooit moe, uitleggen hoe het kwam dat ’s werelds beste coach Pep Guardiola, de man die het voetbal in de 21e eeuw een ander gelaat gaf, een kleine 24 uur in Gent en Drongen doorbracht. Daarbij stelde hij amper eisen, ging hij gewillig op de foto met wie dat wilde en deelde handtekeningen uit aan wie dat vroeg. Hij had zelfs geen lijfwachten nodig. Neen, Pep vroeg maar één ding: of hij Vincent en Kevin kon gaan bezoeken in Tubeke, waar de nationale ploeg zich voorbereidde op de interland tegen Portugal, om hen succes te wensen. Voor de match zelf had hij geen tijd. Guardiola, die speciaal voor de Cup in Drongen even zijn vakantie in Barcelona onderbrak, hing dan alweer in de lucht.
Ongelooflijk hoe eenvoudig Guardiola is. Zoveel bewezen, maar niks moest.
Vader Herwig De Bruyne: ‘We hadden gedacht dat we na de lunch in Tubeke zouden arriveren, maar we waren een beetje te vroeg. ‘Oei, ‘ zei Kevin, ‘we hebben nog meeting en moeten nog eten .‘ Ik dacht al dat we een half uurtje in de auto zouden moeten wachten, maar de poorten van het trainingscentrum zwaaiden toch open. Ze hadden Pep gezien en hij mocht binnen.’
Guardiola schoof mee aan tafel met Roberto Martínez en diens staf, terwijl vader De Bruyne en de rest van het gezelschap dat de Catalaan aan de luchthaven was gaan ophalen, in de bar wachtte en iets dronk. Toen Pep hen een half uurtje later kwam opzoeken, constateerde hij dat ze nog niets hadden gegeten. Vader Herwig De Bruyne: ‘Direct vroeg hij aan de mensen van het hotel of we ook iets konden krijgen. Fantastische man.’
Na een nacht in het Gentse hotel Reylof bracht Guardiola zijn dag door op het tornooi voor U15-spelers dat door Kevin wordt gepatroneerd. Een stilaan befaamd tornooi, in de hele wereld. Peps Barça was er dit jaar niet, maar wel teams als PSG, Manchester City, Chelsea en AZ, dat uiteindelijk de finale zou verliezen van Anderlecht.
Op AA Gent en Club Brugge na kreeg iedereen logies van de organisatie, op hotel, of in de roeiclub, dan wel in de jeugdherberg in het centrum van de stad. Wedstrijden werden op groot scherm in beeld gebracht, en tijdens de middagpauze is er randanimatie. Naudts: ‘We werken met een budget van 250.000 euro. Dat zijn serieuze bedragen. Dit is dan ook een tornooi waar een aantal mensen zo goed als een heel jaar mee bezig zijn.’
Fysiek
Vanuit de kantine – omgetoverd tot vipzaal – bekijkt Sven Vermant, wiens zoontje bij de U14 van Club Brugge speelt, het allemaal met een kennersblik. Vermant wijst ons en zijn zoon op het talent van de jonge Engelse nummer acht van Manchester City. Ondanks zijn fysieke achterstand houdt hij zich goed staande tegen een Brugse ploeg waar de tweelingbroertjes Audoor, zonen van ex-prof Yves, de nederlaag niet kunnen vermijden. De rechtsbuiten van City is immers in een begenadigde dag. Vermant: ‘Het is niet omdat je bij de U15 tot de beteren behoort, dat je later ook bij de beteren bent. Sommige van die goeie jongens halen het nu echt op basis van hun kracht, ze lopen anderen voorbij, springen hoger, shotten harder. Kijk naar die acht, hoe die slim weg blijft uit de duels, zodat hij geen kopduel moet aangaan.’ Vermants conclusie: ‘Techniek is de basis, al de rest komt later wel, als alles zich nivelleert.’
Een paar uur eerder had Guardiola ook al dezelfde vaststelling gemaakt, op de vraag of hij al de nieuwe Kevin De Bruyne had gespot. Guardiola: ‘Op deze leeftijd zijn de fysieke verschillen zo groot, dat dat moeilijk te zien is.’ Later, in een exclusief interview met de VRT, antwoordt hij op de vraag hoe hij het voetbal ziet evolueren. ‘Fysiek zijn alle spelers goed, het is techniek dat in de toekomst nog meer het verschil zal maken.’
Toch proberen scouts een en ander nu al te voorspellen, ijverig noterend in hun boekjes. Kristof Vandersmissen, die samen met zijn vader Guy een bureau runt, volgt alle wedstrijden op de voet, maar constateert dat het een ‘moeilijke wereld’ is. Vandermissen: ‘Als je belt, ben je vaak al de twintigste makelaar die zijn diensten aanbiedt en als de grote Engelse bureaus, genre Stellar Group, iemand echt willen, moet je passen.’ Dat soort groepen leggen bij ouders vlot 50.000 euro op tafel. Patrick De Koster, manager van Kevin De Bruyne, weet er alles van. Daarom vindt hij het sterk dat Luc Devroe en Marc Coucke al een ernstig jeugdplan op tafel hebben liggen en bijvoorbeeld een talent als Jérémy Doku in Brussel wisten te houden, ondanks belangstelling uit de Premier League.
Aandachtig toeschouwer in Drongen is ook Carl Hoefkens, die straks bij Club Brugge aan de slag gaat om jonge talenten te begeleiden. ‘Ik ga proberen om hen te overtuigen dat hun weg via ons land loopt en niet via Engeland of Italië. Voor ze daar aangepast zijn, verliezen ze twee jaar.’
Koffie?
En Pep? Die zag bij zijn bezoek dat het goed was. Herwig De Bruyne: ‘Ongelooflijk hoe eenvoudig die man is. Zoveel bewezen, maar niks moest. Een foto met de Premier League trofee die hier staat? Geen probleem. Ik snap nu nog beter dat Kevin vol bewondering is voor hem.’ Dat die trofee een weekend in Drongen stond, kwam dankzij Blue Moon, de enige officiele Belgische supportersclub van Manchester City. In Engeland is het de gewoonte dat de bekers die een club in een seizoen wint, rond gaan in de diverse supportersclubs. Herwig De Bruyne: ‘Blue Moon zorgde ervoor dat zij de trofee bij hen hadden in de periode dat dit tornooi werd gespeeld, zodat we die hier konden tonen.’
Rustig, vanuit zijn hoekje in de kantine, bekeek Guardiola de wedstrijden. Zijn City uiteraard, tegen Club en Besiktas, maar ook de U15 van RC Genk tegen AZ Alkmaar. En ’s middags schoof hij aan tafel aan tussen de spelers van onder meer PSG. Toen hij een van de trainers van PSG om een nummer vroeg, gonsde het van opwinding. Was er een transfer in de maak? En toen hij koffie ging zetten en lachend keuvelde met de vrouwen die voor de catering zorgden, kon hij ook voor hen niet stuk. Pep leek soms een crew member van de KDB-organisatie. Catalaanse eenvoud.
Op de twee persmomenten – eentje voor alle pers, en dan een exclusieve voor Sportweekend – loofde hij de Rode Duivels. Hij zei wel dat de Belgische nationale ploeg straks op het WK in zichzelf zal moeten geloven. Guardiola: ‘Gelooft het land wel in hen? En de media? Dat zal moeten.’ Brazilië, Duitsland, Frankrijk of Argentinië noemde hij niet sterker dan ons land. ‘Maar die wonnen al wel een keer het tornooi. Zij geloven dat ze het kunnen. Dat moeten de Belgen ook doen.’ En dan, een beetje bewonderend, somt hij de Belgische basisploeg op. ‘Dat zo’n land zoveel uitzonderlijke spelers op hetzelfde moment heeft, is ongelooflijk.’
Op een dag wil Guardiola bondscoach worden. ‘Deelnemen aan een WK of een EK? Graag. Van België? Jullie hebben al Roberto! Een ander land? Negentig procent van de bondscoaches komen uit eigen land, denk ik.’ Lees: het wordt Spanje. Een overtuigd Catalaan als bondscoach? ‘Dat probleem stelt zich voorlopig niet, ik heb nog een contract en zo lang het goed gaat bij de club. Maar ooit…’
En weg was hij, laat op de namiddag. Een paar selfies later. De zoon van Johan Cruijff. De ‘messias’ die zo nederig blijft, ook in het succes. ‘Ik werk hard, maar vaak zijn het toch de spelers zelf die je oplossingen aanreiken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
