Ondanks de sportieve successen kon de relatie tussen Standard en Ricardo Sá Pinto niet langer dan een jaar duren.
11 maart is een sleuteldatum in het seizoen van Standard. Met een rake invalbeurt behoedt Mehdi Carcela Standard voor een debacle. Het Luikse bestuur valt van de Oostendse stoeltjes wanneer het voor de aftrap de ploegsamenstelling in handen krijgt, zonder de smaakmaker. Bij de rust leidt Oostende met 2-0, wanneer Carcela hulptrainer Rui Mota een niet mist te verstane boodschap meegeeft: ‘Zeg de trainer dat ik nu inval.’ Drie kwartier later viert Standard een feestje, dat een week later een verlengstuk krijgt met de beker.
Op 17 maart is Sá Pinto’s seizoen al geslaagd: Standard voetbalt Europees. Tot een paar dagen later, maandag 19 maart, de kranten de terugkeer van Michel Preud’homme aankondigen. ’s Avonds ontkent sportief directeur Olivier Renard de geruchten niet, al geeft hij toe dat ze op een slecht moment naar buiten komen. Beter was geweest voor die fameuze match op Oostende, want de contacten met MPH dateren niet van gisteren.
Al bij de transfer van Alexander Scholz in januari bedong de Luikse club dat het een half miljoen euro minder zou betalen voor de Deen als Preud’homme naar Luik zou gaan, de clausule die Club wilde van de club die Preud’homme zou binnenhalen, maar die aan Standard in ruil voor Scholz kwijtgescholden werd.
Persboycot
In oktober al contacteerde Standard verschillende trainers toen het abominabele sportieve parcours deed vrezen voor een derde opeenvolgende keer play-off 2. Hoewel binnen de club de druk groot was om afscheid te nemen van een trainer die zorgde voor zoveel uitbarstingen en zulke slechte resultaten, hield het duo Venanzi-Renard het hoofd koel.
Ook toen Sá Pinto op 23 januari op Waregem het veld opliep om scheidsrechter Lawrence Visser aan te pakken, was het bestuur furieus. De relatie met Venanzi verbeterde er niet op. Wanneer de trainer op 30 maart op de openingsspeeldag van play-off 1 tegen Charleroi op eigen initiatief ook nog eens een persboycot organiseert, is Standard op zijn zachtst gezegd not amused, ook wegens de daaraan verbonden boetes. ‘Sá Pinto praat de hele tijd over respect, maar heeft hij dat wel voor anderen?’, klonk het in de wandelgangen.
De onderhandelingen over een nieuw contract lopen evenmin vlot. Sá Pinto ziet zich voor volgend seizoen als een soort manager naar Engels model, en stelt hoge financiële eisen. Zijn 25 minuten durende klaagmonoloog over Hein Vanhaezebrouck doet zijn zaak geen goed. Standard snapt zijn ongenoegen, maar dat de eigen trainer weer een onemanshow opvoert zonder iemand te verwittigen, vindt men erover. Wat als Sá Pinto nog een paar keer zijn brilletje en een papier bovenhaalt?
De Portugees heeft goed werk geleverd, maar is niet de enige trainer op Sclessin die dat deed, merkt Renard fijn op, daarmee suggererend dat de rest van de staf er mee voor gezorgd heeft dat de spelersgroep onderweg niet uit elkaar is gevallen. Voor de rest was de citroen uitgeperst, klinkt het in Luik, ook al laten de resultaten en sommige reacties het tegendeel vermoeden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
