Anass Zaroury: ‘Niemand zit per toeval bij de Belgische Beloften, ik dus ook niet’

Hij is de revelatie van het seizoensbegin bij Charleroi en steekt nu ook zijn neus aan het venster bij de Beloften van Jacky Mathijssen.

Je begon als een raket aan het seizoen, maar een maand geleden stagneerde je. Edward Still heeft je terug opgevist voor de match tegen Union omdat hij vond dat je weer erg goed presteerde op training. Hoe voel je je nu?

Anass Zaroury: ‘Ik voel me heel goed. In elk seizoen ken je nu eenmaal ups en downs. In mijn geval moet je daar ook aan toevoegen dat Ali ( Gholizadeh, nvdr) weer op een heel hoog niveau is beginnen te spelen. Dan moet je als speler de keuze van de coach aanvaarden. Maar ik kan je verzekeren dat de goesting om alles te geven voor de ploeg er nog steeds is, ook al heb ik minder goede matchen gespeeld.’

Was je zelf verrast door je goeie seizoensbegin?

Zaroury: ‘Verrast? Niet echt. Ik was me er wel bewust van dat ik in een goeie periode zat. De trainingen, de voorbereiding, de oefenwedstrijden, aan alles voelde ik dat ik goed aan het seizoen begonnen was, dat ik klaar was. Het is trouwens daarom dat ik zo snel op een goed blaadje stond bij de coach.’

In het begin van de competitie had Still het geregeld over het vermogen van zijn spelers om zijn ideeën en zijn spelsysteem te absorberen. En jij was inderdaad onmiskenbaar een van de goeie leerlingen. Was dat gemakkelijk voor jou?

Zaroury: ‘Ik denk dat dat afhangt van speler tot speler. Het klopt dat ik me in het algemeen redelijk snel aanpas en dat ik iemand ben tegen wie je niet drie keer hetzelfde moet zeggen. Dat was vorig jaar ook zo in Lommel met Liam Manning ( vandaag de coach van MK Dons in de League One, nvdr). Maar eigenlijk denk ik niet dat dat aan mij ligt. Het is heel gemakkelijk om met trainers te werken die alles goed uitleggen en die weten waar ze naartoe willen. Edward laat ons elke dag zien wat hij verwacht. Alles is heel duidelijk.’

Wat men van jou verwacht bij Charleroi is anders dan de eisen die Jacky Mathijssen aan je stelt bij de Beloften. Still ziet je als zijn tweede spits, Mathijssen als een mogelijk alternatief op de linkerflank. Is dat niet vreemd?

Zaroury: ‘Dat hangt af van de speelstijl van de twee ploegen. Het systeem van Charleroi en dat van de Beloften gelijken op elkaar, maar de invulling is niet dezelfde. Het zijn ook vooral twee heel verschillende ploegen met heel verschillende spelers. In tegenstelling tot Mathijssen heeft Edward liever dat ik dichter bij het doel opereer. Maar ik begrijp helemaal dat men me bij mijn club in een bepaalde rol ziet en bij de nationale ploeg in een andere. Dat laatste heeft eigenlijk te maken met mijn eerste selectie voor de U21 tijdens een vriendschappelijke match tegen Standard in maart ( 3-0-overwinning voor de Beloften, nvdr). Toen werd ik uitgetest op de linkerflank en sindsdien vraagt de coach me om op die positie te trainen. Dat is goed, want op die manier wordt dat een tweede wapen in mijn spel, ook al werd ik vorige maand tegen Kazachstan ( 2-0-winst, nvdr) en Denemarken ( 1-0-winst, nvdr) op de positie achter de spits uitgespeeld. Om maar te zeggen…’

Op die plaats is er nochtans genoeg concurrentie met Anouar Ait El Hadj, Yari Verschaeren, Michel-Ange Balikwisha, … Ben je toch niet verbaasd dat je daar tussen staat, tussen de beste spelers van je generatie, terwijl je zelf nog maar 13 matchen in de Jupiler Pro League op je teller hebt?

Zaroury: ‘Ik ben me in elk geval bewust van het voorrecht om hier aanwezig te zijn. Het is logisch dat de concurrentie hier groter is dan bij een club. Iedereen weet dat de Beloften het laatste opstapje naar de Rode Duivels zijn. Niemand zit hier per toeval. En ik dus ook niet.’ ( lacht)