‘Antwerp zet de definitieve stap naar de top, qua infrastructuur dan toch’

Peter T’ Kint, redacteur van Sport/Voetbalmagazine, over decision makers bij Anderlecht, de ledematen van Christophe Lepoint en de nieuwe Bosuil: ‘In Brugge kunnen ze van de dadendrang in Antwerpen alleen maar dromen.’

Rauw als in: rauwe biefstuk. Christophe Lepoint had er vrijdagavond eentje nodig om op zijn gevoelig scheenbeen te leggen. Op die manier werd tijdens de match de impact van de geïncasseerde trappen wat verzacht, de ledematen van Lepoint hebben al vele oorlogen doorstaan. Vreemd was het alleszins, het doet wat denken aan oude wielerverhalen, over biefstukken in de koersbroek als remedie tegen ‘doorzitwonden’. Voetbal anno 2018 is ook een beetje nostalgie.

Rauw ook als in: we lusten Hein rauw. Van nostalgie weten ze in het Constant Vanden Stockstadion alles. Hein Vanhaezebrouck heeft er exact één jaar opzitten als trainer van Anderlecht en daarin vallen deze cijfers op: Anderlecht won onder zijn coach haast evenveel wedstrijden (22) als het verloor (19) en incasseerde zelfs meer goals (72) dan dat het zelf maakte (69). Amper drie speeldagen – deze zomer, toen iedereen van nul vertrok, stond het onder Vanhaezebrouck aan de leiding. Inmiddels is de kloof alweer acht punten en lijken KRC Genk en Club Brugge mijlenver voor te liggen qua structuur en manier van voetballen. Uiteraard is het dan crisis.

Marc Brys, die zondagmiddag ondanks een numerieke minderheid zijn STVV vrij moeiteloos stand zag houden, verwoordde de indruk die al een tijdje bij veel waarnemers leeft: Anderlecht heeft geen decision makers lopen. Geen Kara meer om de boel achterin dicht te houden, geen Hanni om voorin iets te forceren. De ene werd deze zomer van de hand gedaan, de andere vorige winter afgevoerd, vanwege te weinig persoonlijkheid. Hebben hun opvolgers dat wel, weggehaald bij Waasland-Beveren ( Morioka), KV Oostende ( Milic, Musona), of KV Kortrijk ( Makarenko)? Of zijn ze te veel schaduwspelers, voor wie het shirt van Anderlecht een maatje te groot is. Te veel de m van middelmaat? Want hun constante is juist een gebrek aan constante. Anderlecht voetbalt naar het beeld van Trebel: opjagend, energiek, maar niet altijd oordeelkundig, en met hoogtes en laagtes. Zelfs Sven Kums krijgt er geen lijn in.

Rauw, ten slotte, ook als in: sfeer naast het veld. Vorig weekend is iets historisch gebeurd: een van de oudste en meest sfeervolle tribunes, een derde voorbeeld van nostalgie, werd officieel ter dood veroordeeld. Beul was Paul Gheysens. Hij deed het in een mededeling over wat hij verder met Antwerp van plan is op infrastructureel vlak. Voor de Ieperse bouwheer moet het snel gaan. Vorig seizoen nieuw in 1A, maar we hebben het geweten. In de volgende bouwfase op de Bosuil zal tribune 2, die voor de sfeer op Antwerp zorgt, eraan moeten geloven. Zal dan ook dat rauwe dat Antwerp zo kenmerkt, zoals Jelle Van Damme nog twee weken geleden in dit blad zei, verdwijnen?

Als het stof volgende zomer is gaan liggen, moet de hele Bosuil vernieuwd zijn, klaar om Europees voetbal te ontvangen. Want Gheysens eist dat het sportieve volgt. In Brugge, waar het zaterdag tijdens de derby letterlijk binnen regende in de perszaal, kunnen ze van zoveel dadendrang alleen maar dromen.

Antwerp zet daarmee de definitieve stap – qua infrastructuur toch – naar de top. De fans reageerden vorig weekend met gemengde gevoelens. Enerzijds snappen ze dat hun oude reliek past als een tang op een varken in het nieuwe concept, anderzijds vragen diehards zich toch af of de familie Gheysens voldoende voeling heeft met de realiteit van Deurne Noord.

Een nieuw stadion is altijd een beetje wennen, merkten ze ook in Gent. Inmiddels is er daar al wel interactie tussen de diverse tribunes zoals op Sclessin, een en ander hoeft niet het einde van de sfeerbeleving te betekenen. Meer nog: als, naar het voorbeeld van Dortmund, de Antwerpse Kop in een staantribune terecht kan (officieel komt de capaciteit op 23.000, maar de facto gaat men naar 27.000) kan de sfeer nog beter worden dan ze nu al is.

Zeker mochten de resultaten volgen.