De derbygeschiedenis tussen Cercle en Club Brugge omspant 120 jaar. De grootste zege ooit: 10-0 voor Club in 1991. Het meest memorabale doelpunt ooit: een handsgoal van Bosko Balaban.
27 januari 1991, een dag die ze in Brugge nooit meer zullen vergeten. Club Brugge – Cercle Brugge 10-0. Tien-nul! Er werden zelfs stickers van gemaakt. De datum, tien ballen en de tekst: Ik was d’erby.
Han Grijzenhout, in 1980 kampioen geworden met blauw-zwart, zakte op de bank steeds dieper weg terwijl zijn ploeg cynisch werd afgemaakt.
Georges Leekens en Ronny Desmedt hadden nog bij Cercle samengewerkt en zaten nu in Clubdug-out, maar probeerden de vernedering te vermijden. Vital Borkelmans en Franky Van der Elst werden naar de kant gehaald ‘om de schade te beperken’, maar het volk eiste bloed: ‘Tiene, tiene, tiene…’
Frank Farina (3), Jan Ceulemans (2), Peter Crève, Lorenzo Staelens, Rudy Cossey, Foeke Booy en Hans Christiaens tekenden voor de grootste score in de geschiedenis.
Birger Jensen, de doelman van Club, speelde mee in het circus en gooide de bal tegen de lat van het eigen doel. Het publiek kraaide van de pret, net zoals het dan meer dan tien jaar ervoor ook al deed. ‘Toen werd het 8-1. Georges Leekens, René Vandereycken en ik kopten de bal in de kleine carré naar elkaar. En Dirk Beheydt bleef maar jagen…’
Legendarisch doelpunt
‘0-1, ondanks duidelijk handspel.’ Eric Van Maldeghem, stadionomroeper van Cercle, kon het die koude novemberavond van 2005 niet verkroppen. Bosko Balaban had de bal met de arm voorbij Francky Vandendriessche geduwd, maar Frank De Bleeckere had het niet gezien. ‘Ondanks duidelijk handspel…’
Opruiende taal, vond de Brugse politie, die een verslag naar de voetbalcel van Binnenlandse Zaken stuurde. Van Maldeghem riskeerde een boete tussen 250 en 5000 euro én een stadionverbod, maar kwam er met een waarschuwing vanaf. En hij kreeg meer dan een jaar later zijn revanche.
17 december 2006. 1-0 voor Cercle, met dank aan Frederik Boi, die het belangrijkste doelpunt uit zijn carrière had gemaakt. De eerste Cerclewinst in veertien jaar, waarna de groene kant van Brugge een lange feestnacht in dook.
Ook Boi, een geboren Bruggeling, die om zes uur ’s morgens een taxi op de Markt probeerde te scoren. Tevergeefs. Tot hij door een chauffeur van De Lijn, een oude schoolkameraad, werd herkend. ‘Boi, kom in mijn armen’, waarna hij de Cerclemiddenvelder netjes aan de voordeur afleverde.
Ook Harm van Veldhoven, T1 van Cercle, begreep die avond wat een derby in Brugge kon losmaken. ‘Toen ik na die wedstrijd om mij heen keek, zag ik mensen van Cercle huilend in elkaars armen vallen. Een ongelofelijke avond. Die vreugde kon ik vooraf niet inschatten.’
