Arnaut Danjuma Groeneveld: ‘Binnen drie jaar bij Oranje’

‘Hij is echt goed, hé!’ Niets dan lof vanuit Nijmegen voor Arnaut Danjuma Groeneveld, de nieuwe linksbuiten van Club Brugge. Een portret.

A rnaut Danjuma Groeneveld, zo heet hij voluit, de opvolger van Anthony Limbombe bij Club Brugge. Geboren op 31 januari 1997 in Lagos, Nigeria, als zoon van een Nigeriaanse moeder en een Nederlandse vader. Zijn Nederlandse vader, nu 71, werkte er als baggeraar voor Boskalis, en leeft nu gescheiden van zijn moeder. Arnauts tweede voornaam, Danjuma, verwijst naar zijn roots. Letterlijk betekent het: ‘geboren op vrijdag.’ Dat hij bij Club Brugge als Arnaut Danjuma door het leven gaat, daar hoeven we niet te veel achter te zoeken, liet hij weten aan een nieuwsgierige verslaggever van Fox Sports die langs liep op het oefenkamp van Club Brugge. Zijn vader is en blijft een geweldige man in zijn leven, het is gewoon ‘een persoonlijke mening.’ Groeneveld: ‘De naam staat ook gewoon op mijn paspoort.’

Op zijn vierde verhuisde het gezin naar Oss. Toen het Brabants Dagblad hem op 19 mei interviewde op het terras van de Nieuwe Wereld in Oss, beloofde hij de verslaggever dat er zeker een boek of een documentaire komt met het ware verhaal over zijn bewogen jeugd, eens zijn voetballoopbaan ten einde is. ‘Iedereen zal ervan schrikken’, kondigde hij aan. Maar voorlopig wil hij alleen vage indicaties geven. ‘Ik wil nu in mijn comfortzone blijven. Als ik teveel in detail treed, achtervolgt het me mijn hele carrière.’

Het lijkt materiaal voor een getuigenis in de Players Tribune. Grof geschetst is dit het verhaal: eenmaal in Nederland woonde hij bij drie verschillende pleeggezinnen in alle hoeken van het land. Er was bemoeienis van jeugdzorg en uiteindelijk wees de rechter hem toe aan zijn vader, die zich in Oss gevestigd had. Een chaotische jeugd. ‘Maar geen slechte’, zegt Groeneveld daarover in het interview. ‘Ik ben erdoor gevormd. Ik ben trots op wie ik nu ben. En met die trots treed ik ook naar buiten.’

Zijn broer en zus studeerden aan de universiteiten van Utrecht en Londen, en zelf heeft hij ook een diploma van de secundaire school. Door het thuisfront verplicht. ‘Mijn mentaliteit en levensinzichten komen voort uit de dingen die ik heb gezien en meegemaakt’, zegt hij tegen de Nederlandse verslaggever in diezelfde babbel. ‘Ik bewonder niemand, maar haal inspiratie uit sterke karakters als Muhammad Ali, Mike Tyson, Allen Iverson en Zlatan Ibrahimovic. Allemaal sporters die de top gehaald hebben omdat ze anders zijn. Ik luister graag naar de rappers Russ en Drake. Die verwoorden dingen die ik zelf meemaakte en geven mij nieuwe inzichten. Ik ben moslim, Alhamdulillah ( met dank aan God, nvdr.). In de islam leer ik de meeste levenslessen.’ Bij NEC stond hij daarmee niet alleen, ook Mohamed Rayhi en Anass Achahbar zijn actieve moslims. In een interview met de Gelderlander zegt Rayhi op een gegeven moment: ‘Wij drieën zijn er veel mee bezig, corrigeren elkaar en bidden samen.’

Jong PSV

In Oss voetbalde Groeneveld voor enkele amateurclubs, voor hij in de jeugdopleiding van Top Oss terecht komt. Na één seizoen daar vertrok de aanvaller naar PSV. Het traject deed hij met de trein, samen met wat anderen uit de buurt. Omdat hij bij PSV in acht seizoenen nooit een frank verdiende, er niet doorbrak, maar één wedstrijd voor Jong PSV speelde en zijn familie het niet breed had, probeerde hij zelf maar wat geld bij mekaar te sprokkelen. Groeneveld in het Brabants Dagblad: ‘Ik wilde niet voor geld aankloppen bij mijn vader. Daar ben ik te trots voor. Ik verkocht spullen die ik van PSV kreeg aan vrienden of via marktplaats.nl.’

Hij begreep niet dat PSV, een club met zoveel mogelijkheden, hem niet ondersteunde, terwijl zijn situatie bekend was. Want het had de verkeerde kant kunnen opgaan, zegt hij tegenover de verslaggever. ‘Er is mij aangeboden om voor flink wat geld ‘zaken’ te verkopen. Ik ken jongens die ervoor zijn opgepakt. Ik durfde het niet aan en weigerde, ook uit respect voor mijn ouders.’

Uiteindelijk liet PSV hem vertrekken naar NEC. Daar speelde hij in zijn eerste seizoen af en toe mee in de Eredivisie, zijn debuut maakte hij uitgerekend tegen de Eindhovenaren. Op het einde van dat seizoen degradeerde de ploeg. In zijn tweede jaar brak hij definitief door in Nijmegen. Een jaar later haalde Club hem er weg, ondanks een contract tot 2020 én het statuut van speler van Jong Oranje.

Lof uit Nijmegen

Remco Oversier, de technisch directeur van NEC, is vol lof over Groeneveld: ‘Toen ik net in dienst was bij NEC en hem bezig zag, wist ik: dat is er eentje die binnen drie jaar het Nederlands elftal haalt. Hij is echt goed, hé! Als je hem zonder bal de diepte in stuurt, is hij niet uitzonderlijk snel, maar aan de bal is hij dreigend, explosief en hij kan zowel binnendoor als buitenom. Een geweldig talent. Zijn traptechniek is fenomenaal. Die jongen heeft zoveel potentie… Je zou al zijn goals eens moeten ontleden: allemaal verschillende types. Ik heb rechtsachters letterlijk zien omvallen, omdat ze het niet meer wisten. Aanvallend gaat hij heel snel. Dat hij bij PSV niet doorbrak, had te maken met een slepende blessure, daardoor verdween hij uit beeld. Zijn geluk, en onze grote kracht, is dat hij bij een ploeg is terecht gekomen, die talent in evidentie zet. Wij proberen een platform te zijn voor jongens – in het verleden ook al Limbombe, en nu willen we hetzelfde doen met Paolo Sabak– die voor 80 procent af zijn en die wij naar 90 procent te brengen. Ontwikkelen en een nieuwe springplank geven door ze in hun kracht te zetten.’

Adrie Bogers (ex-KV Mechelen) was vorig seizoen een tijdje zijn hoofdcoach en later weer de assistent-trainer. Bogers: ‘Omdat ik zag dat hij heel veel talent had en we in onze kern sowieso veel aanvallend talent hadden, heb ik als hoofdtrainer geprobeerd om het team om onze drie aanvallers heen te bouwen. Daardoor kwam hij tot zijn recht en had hij heel wat doelpunten en assists op zijn naam. Zijn rendement in met name de eerste helft van de competitie was ontzettend hoog. Daarna is hij geblesseerd geraakt, is er een nieuwe hoofdtrainer gekomen, en de twee samen heeft hem een beetje… Teruggeworpen is een groot woord, maar hij had niet meer de flow en de vorm van voor de winterstop.’

Fysiek zal hij dit seizoen stappen moeten zetten. Bogers: ‘Wij speelden in een 4-3-3, met hem links voorin en in zijn rug een linksachter én twee verdedigende middenvelders, waarbij eentje ook de ruimte in zijn rug in de gaten hield. In Brugge is hij een van de vijf achterin. Dat is toch weer anders, maar Brugge is toch wel vaak de bovenliggende partij. Dan komt zijn kwaliteit aan de bal wel tot zijn recht.’

Oversier: ‘Die aanpassing zal zeker lukken, want hij zal van verder kunnen komen en nóg meer tijd krijgen om te dribbelen. Fysiek heeft hij voldoende volume en hij beseft ook: wil hij het Nederlands elftal halen, dan zal de omschakeling er moeten komen. Arnaut is een fantastische prof, de eerste in het krachthonk, de laatste eruit. Toen hij op een gegeven moment geblesseerd raakte, ging hij in Antwerpen revalideren bij Lieven Maesschalck. Wel, hij keerde twee keer zo breed terug.’

In een interview met de Gelderlander zei Groeneveld daar over: ‘Ik had al grote bovenbenen, maar na die tijd in Antwerpen pas ik niet meer in mijn broeken. Ik kan er zelfs geen meer kopen, want ik scheur eruit. Lieven is een fenomeen. Van zijn oefeningen heb ik zoveel profijt. Ik investeer veel in mezelf; ben soms langer op de club dan de trainers. Dat is niet om op te scheppen, ik denk dat het nodig is om de top te bereiken.’

Daarom ook de keuze voor België, beaamt Bogers: ‘Ik ken België wel een beetje en daarom heeft Arnaut me bevraagd over wat hem hier te wachten zou staan. In België worden andere dingen gevraagd dan in Nederland, wat hem, denk ik, een completere speler zal maken. Alleen zal het voor hem wel aanpoten worden, maar dat weet hij. Bij ons moet het vaak nog steeds op de mooie manier, terwijl het Belgische voetbal voor mij toch realistischer is. Uiteindelijk gaat het om de punten en het resultaat. Daar kunnen wij van België en Duitsland leren. Daar is Arnaut ook mee bezig, dat zijn creativiteit en snelheid moeten resulteren in statistieken, doelpunten, assists. Hij kent die helemaal van A tot Z over zichzelf. Arnaut weet precies wat hij wil en hoe hij dat wil bereiken, alleen legt hij zichzelf soms zo’n druk op dat hij misschien ook een keer kan vastlopen en wat minder zal presteren. Je mag niet vergeten dat Arnaut geen makkelijke jeugd had. Er waren spelers die heel makkelijk van hun ouders nieuwe schoenen kregen en al de rest, maar daar heeft Arnaut moeite voor moeten doen. Daardoor heeft hij een heel erge verantwoordelijkheid en trots gekregen, hij wil zijn familie absoluut helpen.’

Is hij vergelijkbaar met Limbombe? Adrie Bogers: ‘Limbombe vertrekt meer vanuit zijn snelheid en opportunisme, Arnaut is iemand die de tegenstander uit kan spelen met een schaarbeweging en een dribbel, wisselen van binnen en buiten. Ik denk dat hij net iets anders is qua uitvoering. Meer onberekenbaar, verrassender en lastiger voor een tegenstander. Met die nuance: het blijft een jonge speler die op dit moment op een veel hoger niveau speelt dan hij ooit heeft gedaan. Een creatieve speler bovendien, je weet dat er dan ook een dip komt. Dat weet hij zelf ook. Ik heb hem in de Supercup tegen Standard gezien, en heb hem al gezegd: ‘Je hebt daar een lijn ingezet, probeer die vol te houden, maar ongetwijfeld zullen er wel een paar hobbels in komen. Dat is niet meer dan normaal.’ Dat is het verschil tussen ervaren spelers en jongens die net komen kijken. Limbombe heeft met NEC in de Eredivisie gespeeld en wat meer ervaring opgedaan. Die stond misschien een klein stukje verder op het moment dat hij bij Brugge binnen kwam.’

Neymar

Een man met uitgesproken ambities, zo zette Groenveld zichzelf de voorbije twee seizoenen neer toen de krant de Gelderlander zijn steile opgang volgde. Hij zegt daarin in diverse interviews: ‘Ik wil minimaal bij één van de beste clubs van de wereld eindigen. Zoveel mogelijk prijzen pakken en zoveel mogelijk aan de wereld laten zien wie Arnaut Groeneveld is.”

Stevige woorden voor een voetballer die vorig seizoen nog actief was in de Nederlandse eerste divisie, ver verwijderd van de mooiste podia van het mondiale voetbal. Groeneveld verwoordt slechts het gevoel in zijn hart. ‘Die ambitie heb ik al sinds ik klein ben. Ik doe er elke dag alles voor. Ik ben ook realistisch. En weet dat de kans klein is de absolute top te halen. Maar dat wil niet zeggen dat er géén kans is. Voetbal is alles wat ik heb gedaan vanaf de basisschool. Ik voetbalde in de stad, ik voetbalde op kunstgras, voetbalde in mijn kamer, op pleintjes, in de supermarkt. Mijn wereldje stortte vorig seizoen in toen ik geblesseerd raakte en niet meer op het veld kon staan. Ik denk dat mensen niet beseften hoeveel impact dat had.”

Regelmatig dagdroomt hij voorzichtig, kijkend naar voetballers als Neymar en Ronaldinho op YouTube. In de Gelderlander: ‘Uren, dagen kan ik naar hen kijken. Zij zijn een grote inspiratie voor mij. Ik ben een technische speler. Dus is het logisch dat ik ook van technische spelers houd. Neymar is mijn favoriete speler. Vanwege zijn manier van voetballen. En door zijn persoonlijkheid. Door zijn manier van doen en het gevoel dat ik bij hem krijg.’