België – Bosnië: Geen excuses meer

Over een maand valt al het doek, de laatste rechte lijn op weg naar het EK in Frankrijk is ingezet voor de Rode Duivels. Na een relatief stille transferzomer kan de focus op de kwalificatie en zijn er geen excuses meer.

IJsland, Wales, Slovakije, Polen, Oostenrijk, Roemenië, Kroatië, Engeland en Portugal. Dat zijn op dit moment, na 60 procent van de kwalificatiematchen, de leiders in de kwalificatiegroepen voor het WK. Niet België of wereldkampioen Duitsland, de nummers twee en drie op de FIFA-ranking, en ook niet Spanje of Nederland, die zelfs uit de top tien duikelden na zwakke prestaties op het WK of in deze voorronde. Hun plaats wordt daar ingenomen door de verrassingen van de voorbije vier jaar: Wales, in 2012 nog 82ste op de rankings, en Roemenië, dat in 2011 nog 56ste stond en bij winst morgen tegen Hongarije quasi zeker is van plaatsing. En dat is best uitzonderlijk, want sinds de kwartfinale op EURO 2000 plaatste Roemenië zich maar één keer meer voor een eindtornooi: het EK in 2008. Vier Wereldbekers op rij was Roemenië afwezig, het voetbal lag er jaren op apegapen.

Voor de Rode Duivels was het een relatief rustige zomer. Zonder Fellaini (met 3 goals in 5 matchen voorlopig topschutter in deze voorronde) en Kompany gingen ze nog de boot in bij groepsleider Wales, en daarna volgde vooral vakantie om wat uit te rusten van twee jaar hectiek, concentratie en transferbeslommeringen. Van de ploeg die vanavond aan de aftrap wordt verwacht, veranderden deze zomer slechts twee spelers van team: Kevin De Bruyne en Toby Alderweireld. Al de rest beleefde vakantiemaanden met wellicht wat geruchten en contacten – zeker Axel Witsel – maar al bij al was er bij het hernemen vooral veel vertrouwdheid. Geen verhuis die energie opslorpte, geen andere ploegmaats, bij de meesten zelfs geen nieuwe trainer. Zelfs niet in de nationale ploeg. Herkenbaarheid, wat voor een stuk de grote gemoedsrust deze week verklaarde.

Bij de bankzitters zijn er wél een paar ‘gepromoveerd’ (Origi bij Liverpool, Januzaj die hoopt op meer speelkansen in Dortmund, Denayer in Galatasaray), wat er op wijst dat de kern in de breedte nog sterker wordt. Allemaal goeie voortekenen voor een uitstekend 2016 en een orgelpunt begin juli. Op Hazard en De Bruyne, toch wel wat zenuwen, na lijken de meesten nu al goed in vorm.

De kwalificaties voor het EK zitten in de laatste rechte lijn. Na Bosnië-Hercegovina vanavond volgt zondag een bezoek aan Cyprus (in maart nog afgemaakt met 5-0, opvallend want de Cyprioten verloren tot dan nooit met meer dan één goal verschil), en dan een laatste tweeluik over goed een maand: op 10 en 13 oktober Andorra uit en Israël thuis. Dan valt het doek.

Twaalf op twaalf, dat moet de missie zijn, met de twee zwaarste concurrenten in het eigen Koning Boudewijnstadion. Bosnië-Hercegovina heeft een goeie voorlijn, maar ook slechts 8 punten. Winst vanavond telt ze uit als rivaal voor de Belgen. Hun verlies thuis tegen Cyprus en in Israël hypothekeerde hun kwalificaties. En als Cyprus vanavond een opdoffer slikt van Wales, kunnen de Belgen ook zondag die rivaal ook definitief uittellen. Dan ligt de weg naar een eerste EK sinds 2000 open . Toen was de nationale ploeg als gastland rechtstreeks geplaatst, een echte kwalificatie dateert al van 1984 (sic). Ook toen was de eindstrijd in Frankrijk.

Veel ruimte om nog een keer te struikelen hebben de Belgen niet. Maar dat verwacht ook niemand. Deze generatie is ambitieus en uit de interviews vooraf kon je dat ook wel opmaken. Alsof ze het na hun kwartfinale op het WK vorig seizoen allemaal wat rustiger hadden opgevat. Gepresteerd waar moest, maar nog niet al te intensief, zeker niet in Wales, in juni, na een lang seizoen. Maar nu lijken ze fris.

Antwoord vanavond.