Birger Verstraete: een speelvogel voor de Bosuil

© BELGAIMAGE
Steve Van Herpe
Steve Van Herpe Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Birger Verstraete staat dicht bij een transfer naar Antwerp. Bij Club Brugge en KAA Gent liep het eerder mis voor hem. Hoe kwam dat?

Zesentwintig jaar is Birger Verstraete intussen. Dan ben je als profvoetballer stilaan op je hoogtepunt.

Met zijn transfer naar Antwerp kan de kleine Oostendenaar zich nog eens bewijzen bij een Belgische topclub. Waarom lukte dat eerder bij Club Brugge en KAA Gent niet?

‘Boe’ roepen naar Brandon

Birger Verstraete is een Oostendenaar in hart en nieren. Al sinds zijn jonge jaren is hij een fervente supporter van KV Oostende. Had het aan hem gelegen, hij zou de kuststad nooit verlaten. Hij wilde met zijn Oostendse maten blijven shotten en samen op de supportersbus richting Brussel of Luik stappen.

Maar zijn talent was overduidelijk: goede voeten, onuitputtelijk en altijd aanwezig. Een ‘klein bijtertje op het middenveld’, zo herinneren ze zich hem op De Schorre. Een vertrek was onafwendbaar.

‘In Antwerpen heb je spelers die in de kleedkamer nu en dan zeggen: ‘We gaan die richting uit.’ Birger is zo iemand.’

Henk Mariman

Een delegatie van Anderlecht zakte af naar de Leopold Van Tyghemlaan, maar enkele dagen later was ook Club Brugge geïnteresseerd. De keuze was snel gemaakt, ook omdat Verstraete in de Breydelstad op de Topsportschool zat en elke dag met Brandon Mechele tussen Oostende en Brugge pendelde. Ze werden goede vrienden, ook al waren ze karakterieel tegenpolen. De speelse Verstraete versus de bedeesde Mechele. Of, zoals de kleine middenvelder hem ooit omschreef: ‘Vroeger sprong Brandon op de kast als je ‘boe’ riep.’

Intuïtieve straatrat

In de schaduw van het Jan Breydelstadion ging het hard. U16, U17, beloften en – in de zomer van 2012, op zijn 17e – A-kern.

‘Het was heel moeilijk om zijn talent niet te zien. Dan kan je zeggen: ‘Ja, maar hij is te klein.’ Of: ‘Kleine voetballers worden ook groter, we gaan zien of hij zijn weg vindt.’ Birger is een intuïtieve straatrat die altijd zijn weg zal vinden. In Antwerpen heb je spelers die in de kleedkamer nu en dan zeggen: ‘We gaan die richting uit.’ Birger is zo iemand’, analyseerde Henk Mariman, ex-hoofd van de blauw-zwarte opleiding, in Sport/Voetbalmagazine.

Hein Vanhaezebrouck vindt hem te speels voor een centrale positie, waar elk foutje genadeloos afgestraft kan worden.

Onder Juan Carlos Garrido krijgt hij een paar basisplaatsen, maar wanneer Michel Preud’homme in de dug-out plaatsneemt, is het zelfs harken om op de bank te mogen zitten.

De concurrentie was groot, maar zelfs in zijn entourage vonden ze dat Verstraete zelf er niet alles aan gedaan had. Hij had, zo klonk het, ‘nogal snel de neiging om zichzelf ‘het mannetje’ te vinden.’

Na een mislukte uitleenbeurt aan RE Mouscron wil hij zijn contract bij Club Brugge niet meer verlengen en tekent hij voor drie seizoenen bij KV Kortrijk. Na een moeizame start wordt hij daar onder Karim Belhocine de draaischijf op het middenveld.

Birger Verstraete als Rode Duivel tegen Schotland
Birger Verstraete als Rode Duivel tegen Schotland© Belga Image

Rode Duivel

De beloning voor zijn goede prestaties bij de Kerels volgt. In januari 2017 kan hij naar KAA Gent. Daar komt hij in een eerste fase weer moeilijk aan spelen toe. Hein Vanhaezebrouck vindt hem te speels voor een centrale positie, waar elk foutje genadeloos afgestraft kan worden. Wanneer Thomas Foket uitvalt, depanneert hij een tijdje op de rechtsachter. ‘Ik speel waar de coach me nodig heeft. En dat doe ik met veel plezier.’

Verstraete is geen moeilijke jongen, maar het hart ligt toch centraal. En het geduld wordt beloond, wanneer Yves Vanderhaeghe in de Ghelamco Arena neerstrijkt. Gelijkgestemde zielen, voetballers die meedenken met hun trainer.

‘Ik was Rode Duivel, speelde goed, maar kreeg geen voorstel.’

Birger Verstraete over zijn vertrek bij KAA Gent

Verstraete zou niet meer uit de basis verdwijnen. Vinnig, explosief, sterk in duels, breekijzer en sloper tegelijk, altijd de eerste aanjager. In die periode wordt hij zelfs Rode Duivel en mag hij van bondscoach Roberto Martínez vijf minuutjes mee voetballen in en tegen Schotland.

Geen teken van appreciatie

Ook onder Jess Thorup, die in oktober 2018 overneemt van Vanderhaeghe, trekt hij de lijn door, hoewel de Deen af en toe de voorkeur geeft aan fysiek sterkere en defensief minder onstuimige Anderson Esiti.

Maar in de play-off 1 van goed een jaar geleden mist Verstraete geen minuut. Toch komt het niet tot een contractverlenging in de Ghelamco Arena.

Michel Louwagie verklaart dat hij Verstraete herhaaldelijk probeert te overtuigen om bij te tekenen, maar de speler zelf stelt onomwonden in Sport/Voetbalmagazine: ‘Persoonlijk contacteerde of belde Michel me nooit om te spreken over een contractverlenging of -aanpassing. Alles sleepte altijd maar aan. Het duurde te lang. Ik was Rode Duivel, speelde goed, maar kreeg geen voorstel. Dat ontgoochelde me. Ik hoopte op een teken van appreciatie, maar dat kwam niet.’

Gevolg: Verstraete pakte vorige zomer zijn boeltje en vertrok naar 1.FC Köln. ‘Ik had driemaal een gesprek met sportief directeur Armin Veh, en evenveel keer met trainer Achim Beierlorzer. Die gaven duidelijk aan wat ze van mij willen en hoe ze me zien als voetballer. Dat was een doorslaggevende factor.’

Die factor viel echter al snel weg, want Beierlorzer én Veh werden intussen op straat gezet. Onder de nieuwe coach Markus Gisdol komt Verstraete amper aan spelen toe. Antwerp hoopt hem dan ook te kunnen wegkapen, hoewel hij nog een contract tot 2023 heeft bij 1.FC Köln.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content