Hoe zou het nog zijn met Vital Borkelmans? Na vier jaar bij de Rode Duivels heeft hij afgelopen zomer de tijd gehad om dat avontuur te laten bezinken en vooruit te kijken naar nieuwe uitdagingen.
‘Ik voel mij heel goed en wacht thuis bij de familie in de bossen van het mooie Lembeke rustig af wat er zich voor mij aanbiedt’, vertelt Borkelmans in Sport/Voetbalmagazine. ‘Al wil ik zo snel mogelijk weer aan de slag. Het liefst samen met Marc Wilmots, omdat we de voorbije jaren uitstekend samenwerkten en iets moois neerzetten.’
Wat heeft hij geleerd uit die ervaring bij de Rode Duivels? Borkelmans: ‘Uit die wedstrijd tegen Wales de bevestiging dat je als coach én als speler niet altijd over alles en iedereen de controle kunt hebben. In het begin sta je goed, kom je 0-1 voor, krijg je de kans op 0-2, maar opeens gebeurt er iets dat voor verkramping in de ploeg zorgt en lukt het niet meer. Dan mag je nog aanwijzingen geven en roepen wat je wilt: als het onderbewustzijn op dat moment sterker is, dan gaat het niet. Dan wissel je spelers en gaat het beter, kom je op 2-1, kopt Romelu Lukaku daarna net naast en kopt aan de overkant iemand perfect in de verste hoek. Dan weet je: het lukt niet vandaag.’
‘Dat kun je de coach noch de spelers kwalijk nemen. Is Guardiola een slechte trainer omdat hij tegen Southampton De Bruyne in de spits zet en het totaal niet lukt omdat de ploeg niet draait? Natuurlijk niet. Wat mij stoort, zijn vooral mensen die zelf voetbalden en nu niet meer weten wie ze zijn en waar ze staan.’
Kritiek
Er moet de voormalige assistentbondscoach iets van het hart: ‘Kritiek mag er van mij gerust zijn. Zolang het maar op een fatsoenlijke manier gebeurt en niet onbeschoft wordt. Wat ik smerig vond, was dat mensen die niet tegen kritiek konden toen ze zelf nog voetbalden – niet tegen kritiek van de pers en ook niet tegen kritiek vanuit de groep – na Wales in de studio efkes mijn coach in de grond gingen boren. Zij zouden het meeste verstand moeten hebben, maar blijkbaar moeten zij nu hun geld verdienen met het afmaken van oud-collega’s.’
Maar Borkelmans blijft supporter nummer één, besluit hij. ‘De grote testen moeten nog komen, maar ik denk niet dat België van iemand bang moet zijn. En als ze het binnen twee jaar in Rusland beter doen dan wij, dan zal ik de eerste zijn om te feesten en hen een dikke proficiat te wensen. Want ik ben een echte Belg.’
Lees de volledige ‘Vijf vragen aan Vital Borkelmans’ in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 2 november.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier