Xavier Chen is terug in het land. En terug bij KV Mechelen. In Sport/Voetbalmagazine doet de rechtsachter het relaas van zijn avontuur in Azië.
Xavier Chen verruilde in januari 2013 KV Mechelen voor het Chinese Guizhou. Toen zijn contract daar eind 2015 afliep, koos hij voor een terugkeer naar België. Om zijn vriendin weer een normaler leven te geven, na de vele opofferingen waar zij had mee ingestemd, maar ook om zich op een laatste sportieve uitdaging te storten. In Mechelen dus, waar hij een contract tekende voor achttien maanden. Vraag is of hij nog zijn niveau van weleer haalt, toen hij een van de beste rechtsbacks van het land was.
“Ik kwam tijdens de stage tot het besef dat ik heel wat werk voor de boeg heb en dat alles sneller ging dan in China”, zegt Chen in Sport/Voetbalmagazine. “Ik ben realistisch en dat is, denk ik, de houding die ik moet aannemen. Zo kan ik niet ontgoocheld zijn mochten de zaken, in het slechtste geval, niet goed gaan. Ik weet dat ze me verwachten in de terugronde en mijn prestaties van nabij geanalyseerd zullen worden. De boodschap van de trainer sprak me aan. Ik weet dat hij me de tijd zal geven om terug te komen. Ik prijs me echt gelukkig.”
“Ik ben heel bescheiden teruggekomen en om eerlijk te zijn heb ik op dit ogenblik niets te eisen. Mijn concurrent op de rechtsachter, Paulussen, presteert goed en in mijn hoofd moet ik opnieuw vanaf nul beginnen. Het doel van de club is zo lang mogelijk vechten voor een plaats in play-off 1. Dat zal niet eenvoudig zijn, maar alles zit dicht opeen en ik weiger te zeggen dat Mechelen alleen maar voor het behoud mag vechten. De club is zoveel meer waard.”
Degradatie en bekerwinst
Op voetbalvlak werd Xavier Chen in China met een cultuurschok geconfronteerd. Chen: “Globaal genomen is het niveau lager dan in België, temeer omdat het Belgisch voetbal volop in groei is, zoals sommige resultaten op het Europese toneel bewijzen. In Azië voel je dat de plaatselijke spelers geen echte opleiding hebben genoten. Tactisch is het spel nogal gesloten. Er is ook geen echt opleidingscentrum. Ik denk wel dat ze beetje bij beetje daar naartoe evolueren, zoals er al een sportuniversiteit bestaat in Peking, met kinderen van overal uit het land vanaf de prilste jeugd.”
“Een jongen als Robinho verdient meer dan tien miljoen euro per jaar bij Guangzhou, de machtigste club van de competitie”, gaat de Brusselaar met Taiwanese roots verder. “Het kampioenschap telt zestien ploegen, maar in China is het alles of niets. Een club kan voor de titel spelen en het volgende seizoen degraderen. Er geldt niet echt een sportieve logica en ik weet waarover ik spreek. Met Guizhou eindigden we in mijn eerste seizoen als vierde en wonnen de beker, daarna werden we zesde en afgelopen seizoen … laatste!”
“Ik ben behoorlijk ontgoocheld dat ik afscheid moest nemen met een degradatie naar tweede klasse. De voorzitster wilde dat ik bleef, maar ik heb alles afgewogen. De stad waar ik woonde, was nogal gesloten naar de buitenwereld en voor een aangespoelde Europeaan is dat niet vanzelfsprekend. Buiten het voetbal had ik strikt genomen niets om handen. Het boeiendste moment van mijn dag was … naar de supermarkt gaan!”
(David Dupont)
Lees de volledige reportage over Xavier Chen in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 3 februari.
