Club Brugge boekt progressie

© belga
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Net als in Rusland zette Club zijn voet naast (en zelfs voor) de tegenstander in Europa. Lukt dat ook tegen Dortmund, dan kan het nog spannend worden in december.

Zeker, er is corona dat alles vertekent. Gisteren, een uurtje na affluiten van Club-Lazio, gaf coach Simone Inzaghi – wat kan die man met een diepe stem brullen langs de lijn, een rol als acteur zou hem niet misstaan – mee dat hij Patricio ‘Patric’ Gabarrón aan de rust had moeten wisselen met ziekteverschijnselen die aan corona doen denken: misselijk, draaierig.

De Spanjaard had er niet zijn beste helft opzitten, beging ook de duwfout op Rits die Club aan een strafschop, Vanaken aan een record en de ploeg uiteindelijk aan een gelijkspel hielp. Lazio miste een pak pionnen in Brugge, en dat scheelde. Maar: Club Brugge miste er ook in Sint-Petersburg, en dat scheelde uiteindelijk niet.

De coronaslang met zijn verontrustende ups en downs, het is het nieuwe normaal. You win some (wedstrijden, spelers), you lose some (wedstrijden, spelers..). En de rijkste kernen lijken overeind te blijven. Helaas zonder de steun van de fans.

Daar zaten we gisteren ook aan te denken, toen Club, zo rond het uur, steeds duidelijker meesterschap toonde. Wat als dan de steun van de twaalfde man Club nog wat meer had kunnen pushen? Voorbij de tegenstander…

Leunen op één vleugel

‘Diatta heeft de sleutel in handen’, tweette een klaar kijkende Franky Van der Elst. De Senegalees sneed door zijn flank, Inzaghi moest voortdurend bijsturen. Moeilijk, zijn zware stem reikte met moeite tot daar. De jonge Pool Szymon Czyz moest snel uit de trainingsbroek om te gaan helpen en pakte ook snel geel.

Helaas kreeg het voor doel geen vervolg, een oud zeer. In die hoek lagen de mogelijkheden, veel meer dan op links. Club blijft sterk op één vleugel leunen. Sobol zorgt aan de andere kant voor evenwicht, en steun, maar is geen Izquierdo of Danjuma. Het is alsof Vanaken het ook ruikt, opvallend vaak vond je hem op rechts, soms zelfs tot tegen de lijn, op zoek naar een maatje – Diatta, Vormer, De Ketelaere – om mee te combineren.

Andere uitblinkers: Mats Rits, die scherp tussenbeide kwam om er de counter van Lazio zo snel mogelijk uit te halen, maar wel zijn tweede geel pakte in twee wedstrijden (net als Dennis), en Odilon Kossounou, een revelatie in het centrum. De stappen die de jonge Ivoriaan in een jaar heeft gezet zijn groot. Na het uitvallen van Matej Mitrovic leek het dat Club voor Brandon Mechele geen alternatief had, maar Kossounou nog altijd maar negentien, voetbalt er met veel flair. Een topper.

Overwintering in de CL

De verheugende vaststelling na drie, vier jaar Champions League is dat het Club steeds beter lukt om mee te strijden op dat niveau. In Parijs, in Madrid, onder Leko ook in Dortmund. Een draak van een wedstrijd – zeer verdedigend – maar wel een gelijkspel. Soms loopt het ook nog steeds gruwelijk fout – op Old Trafford, thuis tegen PSG, eerder in Salzburg – maar de West-Vlamingen zetten stappen.

Ook daarom kijken we uit naar het vervolg. De flirt nu met overwintering in de Champions League is een volgende stap. Er is wat geluk voor nodig – benieuwd hoe Kossounou en co Erling Haaland gaan aanpakken – maar het kan.

Als corona mee wil, en we mogen blijven voetballen van de diverse nationale overheden. Het is vreemd, in tijden van avondklok door lege landschappen reizen. Zij per vliegtuig. Tast het virus de normale gang van zaken aan? Ja, Juve met of zonder Cristiano scheelt een slok. Lazio met of zonder Immobile ook.

Maar: we zijn pas twee speeldagen ver, en toch is er voorlopig slechts één groep waar de waardeverhoudingen echt op zijn kop staan: die in groep B, met Inter en Real Madrid op de onderste plaatsen. Zo’n gelijkmaker is corona (voorlopig) niet. Dat kan het wel nog worden, als clubs hun (financiële) eindafrekeningen gaan maken, in de loop van volgend voorjaar. Misschien staan er dan wel nieuwkomers op.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content