Matej Mitrovic, de Kroatische verdediger van Club Brugge, komt uit een familie van wijnboeren en denkt in Sport/Voetbalmagazine mijmerend terug aan de oogstperiodes in zijn geboorteregio.
Matej Mitrovic (24) groeide op in Lukac, een gehucht van amper 150 inwoners in de schaduw van Kutjevo, de wijnhoofdstad van continentaal Kroatië, omgeven door bergen en ongerepte bossen. ‘Nog niet ontdekt door toeristen, maar West-Slavonië is een fantastische plaats om ooit eens te bezoeken.’ Een vergeten parel in de vruchtbare vallei van Pozega, waar jaarlijks honderdduizenden flessen witte en rode wijn – grasevina, pinot gris, pinot blanc, traminac en Rheinriesling – worden gebotteld en geëxporteerd.
Zijn oudste broer, Petar (32), werkt in de verzekeringsbranche, Josip (28) ging na zijn studie aan de slag in het wijnbouwbedrijf van vader. ‘Een klein domeintje, ongeveer 15.000 flessen per jaar. Typisch voor onze streek: veel kleine wijnboertjes, zoals mijn vader en oom, die uitstekende wijnen produceren.’
Is hij zelf een wijnliefhebber? ‘Een glaasje rood, dat kan nog net voor een voetballer, maar na de wedstrijd drink ik toch liever een biertje. Of twee’, lacht de verdediger van Club Brugge. ‘Toen ik er nog woonde, vond ik het geweldig om te zien hoe alle mensen op een koude februariavond samenkwamen en op het dorpsplein hun beste wijnen en zelfgemaakte worsten voorstelden. Een groot kampvuur, livemuziek, zingen en dansen, samen eten en drinken. Fantastische avonden, hoor.’
‘Toen ik nog een kind was, hielpen we allemaal mee om de wijnranken te onderhouden, toen nog met onze grootouders. En als er geoogst moest worden, dan werden vrienden en familieleden opgetrommeld. Alle wijnboeren hielpen elkaar. De ene dag snoeien op het domein van vader, enkele dagen erna ergens anders. Heel veel solidariteit, maar dat is nu een stuk moeilijker geworden omdat er heel veel jonge mensen vertrokken zijn. Een leegloop. Er zijn weinig goede jobs in de regio, waardoor jongeren op zoek gaan naar een betere toekomst in Duitsland of Oostenrijk. Zelfs in onze grootste steden – Zagreb en Split – vertrekken ze na hun studie naar het buitenland, waar ze veel beter betaald worden.’
