‘Dat Propere Handen in sneltreinvaart wordt afgewerkt opent de deur voor speculaties en insinuaties’

Een nooit vertoonde procedureslag wordt het, de verderzetting van operatie Propere Handen, zegt Jacques Sys in zijn edito van deze week. ‘De kans bestaat dat het tot een cascade van rechtszaken komt’.

Nu KV Mechelen in kort geding een rechtszaak aanspande tegen de voetbalbond dreigt, ongeacht de uitspraak, alles te verstrikken en te verstikken in de netten van een juridisch spinnenweb. Want andere betrokken partijen zullen waarschijnlijk dat voorbeeld volgen of naar andere wegen zoeken.

In die gigantische chaos lijkt het onmogelijk om voor 1 juli met een uitspraak te komen. Timing lijkt belangrijker dan de rechten van de verdediging. Het is daarop dat advocaten hameren. Hugo Vandenberghe, de raadsman van makelaar Walter Mortelmans, fulmineerde op de inleidende zitting dat men niet naar een procedure mag gaan die gebruikelijk was in de Duitse krijgsraden tijdens de Tweede Wereldoorlog, waar men voor de vorm pleitte.

Hoe gaat de voetbalbond, met zijn wankel en verouderd reglement, het hoofd bieden aan een salvo van gespierde en allicht juridisch waterdichte uitspraken? De betrokken partijen worden gesteund door een klein leger topadvocaten.

Hoe ongelukkig was het dat bondsprocureur Kris Wagner vorige week tegen één van hen, Joost Everaert, riep dat die voor een bureau werkt met honderd advocaten. Hij wilde aangeven dat het voor Everaert mogelijk moet zijn om zich aan de krappe kalender te houden, maar het punt is dat Wagner zich eigenlijk niet te moeien heeft met hoe de partijen hun verdediging organiseren. Dat bevordert de sereniteit in deze procedure in ieder geval niet.

Net zoals het op zijn minst heel ongelukkig was dat bondsvoorzitter Gérard Linard na de bekerfinale tussen KV Mechelen en KAA Gent de beker niet overhandigde. Terwijl KV Mechelen nog altijd niet is veroordeeld. Zolang dat niet is gebeurd, is er nog altijd het vermoeden van onschuld. Anders hoef je die bekerfinale niet te spelen.

Dat de hele zaak in sneltreinvaart wordt afgewerkt opent de deur voor speculaties en insinuaties. Bijvoorbeeld dat KV Mechelen en Waasland-Beveren zullen worden geslachtofferd en anderen buiten schot blijven. Veel wilde verhalen vallen daarover in de wandelgangen te horen.

Lang, heel lang is in ieder geval de weg naar de duidelijkheid. En dat los je allicht niet op door de bekendmaking van de kalender voor 1A en 1B te verschuiven naar 1 juli. Niemand die op dit moment orde kan scheppen in de chaos. De kans bestaat dat het tot een cascade van rechtszaken komt. Ongezien is het dat clubs die in de loop van de maand juni met de trainingen herbeginnen nog niet weten in welke reeks ze zullen aantreden.

KRC Genk

Komt het volgende zondag tot een machtsoverdracht in het Belgisch voetbal? Als KRC Genk op Club Brugge wint, is het kampioen. Het zou een verdiende bekroning zijn na een campagne waarin de Limburgers het beste en meest frisse voetbal serveerden.

Continuïteit en sereniteit lopen als een rode draad door deze club. Er wordt aan de top in dezelfde richting gedacht, met veel onderling respect. Alles staat bij iedereen in het teken van de club, egotripperij is in Genk een vreemd begrip.

Hoe anders verloopt die zoektocht naar stabiliteit bij andere clubs. KV Oostende presenteerde veertien maanden geleden trots een nieuw project dat inmiddels helemaal aan diggelen ligt. Het versleet dit seizoen drie trainers, evenveel als Anderlecht.

Tot tien trainerswissels kwam het – ongeacht wat er met de Gentse coach Jess Thorup gaat gebeuren – tijdens deze voetbaljaargang nadat nu ook Cercle Brugge zijn coach, Laurent Guyot, de laan uitstuurde. Het is een niet uit te roeien kwaal: voetbalclubs drijven op emotie en bouwen veel meer op drijfzand dan op fundamenten. Ook KAA Gent, waar het de laatste 20 jaar al tot 22 trainerswissels was gekomen, bezondigt zich weer aan deze fout. Terwijl de in 2015 behaalde titel de weg leek te openen naar continuïteit.