Jacques Sys

‘De beker moet zowel voor Standard als Genk het blazoen van een vreemd seizoen opsmukken’

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Hoofdredacteur Jacques Sys over de bekerfinale van zondag en de komende play-offs. ‘De bekerfinale is de prelude voor deze competitie-epiloog.’

Een sfeer van stilte en kilte zal er zondagavond rond het Koning Boudewijnstadion hangen als KRC Genk en Standard de bekerfinale spelen. Zo was het ook in augustus vorig jaar toen Club Brugge en Antwerp voor de beker knokten en de kampioen een verrassende nederlaag leed. De cup moest het toen door Ivan Leko geleide Antwerp een boost geven. Het sloot de reguliere competitie uiteindelijk af als de nummer twee, op zestien punten van Club Brugge. Dat worden er straks in play-off 1 acht.

De bekerfinale is de prelude voor deze competitie-epiloog. Standard plaatste zich na een roerig seizoen voor play-off 2 en hoopt het seizoen met de beker te redden. Het won die in 2018 voor de laatste keer. Onder de excentrieke Ricardo Sá Pinto eindigden de Rouches toen tweede in de competitie, vervolgens moest de Portugees, een ongeleid projectiel, de baan ruimen voor Michel Preud’homme. Hij moest een stevig fundament metselen en de kloof met de top verder verkleinen. Nu, bijna drie jaar later, beëindigde Standard de competitie met een achterstand van 26 punten op Club Brugge en is het nog maar de vraag of de club met Mbaye Leye als trainer doorgaat.

Ook voor KRC Genk moet de beker het blazoen van dit vreemde seizoen opsmukken. Te vaak de voorbije maanden was de anders gemoedelijke Limburgse club een haard van zenuwachtigheid. KRC Genk won in 1998 voor de eerste keer de beker in een van de meest memorabele finales. Het speelde Club Brugge met 4-0 weg. Aimé Anthuenis was de grondlegger van het succes. Naar zijn stem werd geluisterd. Anthuenis slaagde er tijdens de winterstop van dat seizoen in een speler te houden die door het Engelse Coventry City werd benaderd. Dat was Philippe Clement. Negen van de elf bestuursleden stemden nochtans voor een transfer, volgens een clausule in het contract van Clement kon Genk voor hem tien miljoen Belgische frank (250.000 euro) meer krijgen dan op het einde van het seizoen. Maar op aandringen van Anthuenis verhinderde voorzitter Remi Fagard de overgang die later wel naar Coventry vertrok. Het waren andere tijden.

Nu wil ook KRC Genk zondag eerherstel. In afwachting dat het met het oog op volgend seizoen een nieuw geraamte moet vormen. Nogal wat sterkhouders zullen grof wild zijn op de transfermarkt. Topschutter Paul Onuachu voorop. 29 doelpunten in 34 wedstrijden, het is van 2002 geleden dat een spits meer scoorde. Toen was dat ook een Genkse aanvaller: Wesley Sonck tekende 30 goals aan.

Voor het begin van deze competitie leek het erop dat het voetbal zich in een zoektocht naar een nieuwe identiteit opnieuw zou moeten definiëren. De nieuwe realiteit kon onmogelijk de oude zijn. Nu de geldkraan steeds meer dichtgeslibd raakte, was het, zo klonk het, tijd om het eigen patrimonium te ontdekken. Ook al blijft de trend om buitenlanders aan te trekken behouden, het is mooi dat een aantal jongeren langzamerhand zijn doorgestroomd bij Club Brugge, KRC Genk, Anderlecht en Standard. Met veel vallen en opstaan hebben juist zij het seizoen van Anderlecht toch nog een beetje kleur gegeven. Ook al is het opvallend dat paars-wit dit seizoen met Adrien Trebel op het veld geen enkele wedstrijd verloor. Talent kan alleen ontluiken als het omringd is door ervaring.

Of het integreren van jongeren een nieuwe manier van denken is, moet worden afgewacht. Met veertien trainerswissels is deze competitie in ieder geval niet deze van de stabiliteit. En van de achttien trainers die nu het roer in handen hebben, zijn er ongetwijfeld weer een aantal die de komende maanden niet gaan overleven. Beginnen en herbeginnen, het is en blijft verweven met de voetbalsport.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content