De Bruyne sluit Zwitserse stage in stijl af: wat te onthouden van deze interland?

De Rode Duivels hadden het een half uur knap lastig tegen Zwitserland maar sloten de stage in Zwitserland af met een goeie prestatie na de rust en winst bij de ‘Nati’ dankzij een prachtig schot van Kevin De Bruyne. Wat leerde deze interland ons voor de rest?

De stage van de Belgische nationale ploeg aan de boorden van het Lac Leman zit erop. Het was de eerste volle week in de aanloop naar het EK, dat voor de Belgen op maandag 13 juni begint met een wedstrijd tegen Italië. De week in Lausanne stond in het teken van het recupereren van wat spelers, ze wat duurlopen geven (maar ook niet te veel) om de basisuithouding nog een klein beetje te vergroten, en op het einde wat kort werk, om in de spieren de spanning naar de oefenwedstrijd tegen Zwitsersland op te bouwen. Al bij al een rustige week, in een sjiek kader, aan de boorden van een stad, Lausanne, die zijn mensen aanzet tot sporten, maar op een gezapige manier.

Voor de afsluitende interland koos de bondscoach voor een basisploeg die bulkte van de ervaring. De spelers met het minste aantal interlands –Romelu Lukaku en Dries Mertens– kwamen nog aan 43 duels voor de nationale ploeg. De verdediging, waar vooraf zo aan werd getwijfeld, vanwege blessures bij Kompany en Lombaerts , had gemiddeld 61 wedstrijden op de teller. Axel Witsel mocht dan wel op een voor zich ongewone positie als rechtsachter spelen, op zijn ervaring kon hij veel oplossen.

Anders dan de Belgen, die gezien het grote aantal onzekerheden met 24 naar Zwitserland reisden, namen de Zwitsers 28 spelers mee op stage. Vijf man te veel, er stonden tickets op het spel. Dus kon wel worden verwacht dat zij het tempo direct wat hoger zouden leggen, dan de Belgen bij wie nagenoeg iedereen -op Boyata en Ciman na- zeker is van zijn ticket. Dat gebeurde ook. Vooral hun rechterflank, Shaqiri op kop bracht de Belgen voor de rust een paar keer erg in verlegenheid. Als dan niet iedereen even attent zijn verdedigend werk doet en Jan Vertonghen, in zijn elftal steevast centraal, wat moet zoeken naar automatismen en de juiste plaatsing op de flank, krijg je snel dreiging.

Op één van die acties scoorden de Zwitsers ook. Gelukkig voor de rust in het Belgische kamp maakte Lukaku snel de gelijkmaker en toen het motortje van Shaqiri na de rust wat minder in overdrive ging, stond er maar één ploeg meer op het veld. De winnende treffer, een prachtig banaanschot van Kevin De Bruyne, was verdiend, Zwitserland nog na de rust nooit nog dreigen.

Te onthouden:

Wat leerde de interland? Dat Axel Witsel overal zijn plan trekt, ook als rechtsachter, al gaf zijn rechtstreekse opponent Admir Mehmedi, hem niet zoveel verdedigend werk als Shaqiri aan de overkant Vertonghen.

Twee: dat Thomas Vermaelen nog even hard in duel gaat als vroeger, en zich goed gesteund wist door Toby Alderweireld in het centrum. Vermaelen pikte zo’n 70 minuten mee, en kan nu verder opbouwen naar het EK, met woensdag allicht een volle match tegen Finland, aan de zijde van Jason Denayer. Alderweireld kan dan weer naar de rechterflank. Het nijpt centraal plots iets minder.

Drie: dat Mousa Dembélé het goed doet op zes, beter dan Fellaini, die voor de rust een paar keer niet goed wist hoe de Zwitsers af te stoppen. Fellaini maakte in luchtduels veel te veel fouten, als dat al zo is in oefenwedstrijden, wordt dat toch een probleem. Altijd weer die ellenboog, het is flirten met kaarten. Dembélé speelde een goeie eerste helft, maar tastte ook al snel naar de bil, zijn gestel zal mee moeten willen, wil hij Witsel of Nainggolan uit de ploeg duwen.

Vier: aanvallend is er een geweldige mix aan talent, waar straks ook nog Yannick Carrasco aan wordt toegevoegd. Voor Hazard was hier nog geen inzet genoeg, dat was duidelijk. De Bruyne werd pas na de rust meer in het spel betrokken, Mertens werkte hard en Romelu Lukaku werkte één kans prachtig af. Voetballend blijft het met hem wat zorgelijk in de combinatie, maar de neus voor goals is er. Origi viel gedreven in op rechts, Batshuayi was goed in de combinatie. De jonkies -ook Jordan Lukaku trok zijn streng- staan te dringen. Wilmots ziet het graag gebeuren.

Vijf: veel werk aan de winkel is er op hoekschoppen en spelhervattingen. Amper gevaar, terwijl er veel mochten worden genomen. Ook daar mag de concentratie en de voorbeweging om vrij te komen beter. Wat meer blokvorming, dat ook.

Zes: bij tijd en wijlen was er goeie pressing in blok naar voor, op andere momenten, zeker voor de rust, bleef die uit. Ook een werkpunt.

Een paar uur na de match vlogen de Duivels terug naar België. Zondag zijn ze vrij, maandagochtend volgt deel drie van de stage, met trainingen in Genk en wedstrijden in Brussel. Woensdag tegen Finland, zondag tegen Noorwegen.