De invloed van Emilio Ferrera bij Standard: ‘Moet een training plezant zijn?’

© belgaimage
Thomas Bricmont

Emilio Ferrera wordt bij Standard beschouwd als de T1 bis, de man van de tactiek en de veldtrainingen. Welke stempel drukt hij op het spel van de Rouches? Sport/Voetbalmagazine zocht het voor u uit.

Emilio Ferrera, die meekwam in het kielzog van Michel Preud’homme, heeft een goeie reputatie op het vlak van trainingsmethodes maar een minder goeie op het vlak van peoplemanagement. Emilio Ferrera staat voor een onberispelijke methodologie en een spelsysteem dat Preud’homme al bij Club Brugge in de praktijk bracht. Een 4-3-3 op papier, die overgaat in een 4-2-2-2 met twee nummers 6 en twee nummers 10 en zeer hoog opgestelde backs. Het duurde een tijdje eer de spelersgroep dat systeem onder de knie had.

Maar zijn methode en communicatie bemoeilijkten de relatie tussen de groep en de ‘T1 bis’. Zijn kilheid en zijn overdreven geschreeuw zorgden ervoor dat er geen plezier meer was op de training. Ook vandaag is de verhouding tussen de Brusselaar en sommige spelers nog erg gespannen. Emilio Ferrera heeft geen moeite om dat toe te geven: ‘Mijn methode is niet populair, maar dat is mijn verantwoordelijkheid. Ik ga door, al doet de kritiek me pijn. Ik weet waarom ik hier ben. Ik word door de club betaald om resultaten te boeken, maar ook om de waarde van de spelers op te drijven. Het is niet door spelers voortdurend andere dingen te laten doen dat hun waarde zal stijgen. Ik zie bijvoorbeeld de noodzaak niet om een verdediger op doel te laten schieten. Je moet functioneel en professioneel blijven.’

En wat met het gebrek aan plezier op training? ‘We hebben verantwoordelijkheden, want we worden door de club goed betaald. Plezier, dat is samen in kleedkamer zitten voor de training of samen eten. Maar moet er op de training zelf plezier zijn? Heeft een loodgieter plezier wanneer hij naar een klant gaat?’

Emilio Ferrera heeft het voetbal altijd opgevat als werk. Met een precies spelschema dat op het eerste gezicht misschien weinig aantrekkelijk is. ‘Het systeem haalt het beste uit de spelers. Vorig jaar sprak men niet over Mehdi Carcela of Edmilson Jr, nu staan heel wat spelers in de schijnwerpers. Maar het is een bouwwerf geweest. Om Paul-José Mpoku te laten schitteren moesten die twee nummers 6 achter hem goed zijn. Dat nam natuurlijk tijd in beslag. De verschillende elementen moesten samensmelten. Ik vind dat ons balbezit nog beter kan, gezien de kwaliteit in de kern, ook al hebben we daarin al veel progressie geboekt. Wanneer je op balbezit wil spelen met voetballers die dat niet gewend zijn, dan gaat dat niet van vandaag op morgen. Maar ik stel vast dat onze trainingen sinds een paar maanden een hoog niveau hebben.’

Met taken die goed afgebakend lijken te zijn: Emilio Ferrera als veldtrainer en Preud’homme in een meer pragmatische rol. ‘Voor mij is de manier waarop je tot een zege komt, belangrijker dan de zege zelf. Dat onderscheidt me allicht van Michel. En ik moet erkennen: als je geen persoonlijkheid als Michel hebt om de groep mee te trekken, dan kun je er niet alles uit halen. Hij heeft zijn achtergrond en zijn aanzien mee, dat is een enorm voordeel’, zegt Ferrera. ‘En de beslissingen worden door Michel genomen. Soms heb ik daar een goeie invloed op, soms een slechte.’

Lees de volledige reportage over ‘het plan-MPH’ in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 30 januari.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content