Een van de zwakke punten in de defensieve organisatie van de huidige Europese kampioen zou weleens in het voordeel kunnen spelen van Kevin De Bruyne. Een analyse.
Op het EK 2016 was Portugal al een quasi onneembaar fort, maar met Ruben Dias, de beste speler van de Premier League erbij, naast de kranige veteraan Pepe, is het helemaal een brandkast. Nochtans heeft Rui Patricio zich in de poulefase zes keer mogen omdraaien op twee wedstrijden. Met bij alle doelpunten een gemene deler.
Velen wezen met de vinger naar de defensieve verplaatsingen van Nelson Semedo, die tijdens de match tegen Duitsland wel een boksbal voor Robin Gosens leek. Maar de bron van de verdedigende zwakheid situeert zich misschien veeleer aan de andere kant van het terrein.
Door een uitstekende bezetting van de vijf offensieve zones (het centrum, de twee flanken en de twee tussenliggende zones, de halfspaces genoemd) tegen een viermansverdediging, is de Mannschaft erin geslaagd om meer dan eens Joshua Kimmich in een vrije positie te krijgen. Die is nochtans niet in staat om individueel het verschil te maken, zoals zijn éne geslaagde dribbel op vier pogingen op dit toernooi bewijst.
Dat probleem heeft Fernando Santos nooit echt kunnen oplossen. Hij kon overgaan op een vijfmansverdediging of hij kon zijn wingers redelijk laag laten terugzakken zodat de flankspelers zich konden bezighouden met de tegenstanders die tussen de lijnen opereerden. Het zwakke punt kwam uiteindelijk bloot te liggen op rechts, terwijl het eigenlijk zijn oorsprong had op de Portugese linkerflank, waar bij balverlies ofwel Diogo Jota ofwel Cristiano Ronaldo stond.
In tegenstelling tot Bernardo Silva, die perfect mee verdedigt wanneer de actie zich op zijn flank bevindt, gaven de spits van Liverpool en die van Juventus slechts zelden dekking aan Raphael Guerreiro, die zo vaak in moeilijke omstandigheden terechtkwam. Op die manier kwamen zijn defensieve beperkingen – hij speelt het liefst als middenvelder – bloot te liggen.
Onze rechterflank is dus de meest aangewezen zone om de Portugezen te doen afzien. Na Kimmich profiteerde ook Paul Pogba ervan om aan die kant het tweede Franse doelpunt aan Karim Benzema aan te bieden.
Kunnen de Belgen ook gebruikmaken van die bres in de afweer? De zone in kwestie is alleszins een van de favoriete sectoren van een zekere Kevin de Bruyne, die zich in de Premier League graag vrijloopt om de winger te gaan steunen en daarna zijn voorzet af te leveren. Een boogbal die vaak tussen de verdediging en de doelman valt, waar Sergio Agüero en Raheem Sterling al jarenlang dankbaar gebruik van maken.
Op een kaartje, gemaakt door de Twitteraccount van Marius Fischer (de analist van FF Viborg), zie je moeiteloos dat het jachtterrein uitnodigt voor de precieze rechtervoet van KDB.
Zal dat manco uitgebuit worden door Roberto Martínez op het tactische bord? Bijgestaan door een leger analisten die de vier hoeken van Europa afschuimen sinds het begin van het toernooi op zoek naar informatie over potentiële tegenstanders, heeft de Catalaan het voordeel dat hij zijn initiële plan niet al te veel moet aanpassen om De Bruyne in zijn comfortzone te brengen.
In de gebruikelijke 3-4-2-1 van de Duivels kan King Kev zich rechts in de halfspace plaatsen, met een bewegingsvrijheid die mogelijk is door het duo op het middenveld achter hem. Zij verzorgen het evenwicht.
Waarschijnlijk bijgestaan door een Thomas Meunier die de linksachter van de tegenstander zeer hoog moet kunnen terugdringen, zal KDB de ruimte tussen de lijnen vinden, buiten het bereik van het Portugese middenveld en in de rug van de linksachter. En dan is het nog een kwestie van magie. De magie die Thorgan Hazard in Robin Gosens kan omtoveren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
