Onze laatste top tien van het reguliere seizoen.
1. Moses Simon (Gent) : pas in laatste instantie in de basis, maar wervelde zoals in zijn beginperiode vanaf de linkerkant als slangenmens, met Asare in zijn rug. Dribbelde eerst Paulussen en later Van Cleemput murw, leverde gevaarlijke assists af en werd alleen niet beloond met een eigen treffer.
2. Anderson Esiti (Gent) : heerste op het middenveld met zijn fysieke sterkte, kon vaak infiltreren en toonde als amper 22-jarige krachtmens uitgebreid zijn potentieel als controleur voor de verdediging.
3. Leander Dendoncker (Anderlecht) : al impressionant Europees tegen APOEL en enkele dagen later opnieuw heer en meester tegen Waasland-Beveren. Verloor op negentig minuten welgeteld één keer de bal.
4. Aly Samatta (KRC Genk) : scoorde opnieuw een belangrijk doelpunt. Mede door die snelle voorsprong kende Genk een rustige namiddag in ’t Kuipje. Hij bleef nadien wegen op de thuisdefensie, Van Langendonck belette nog een tweede doelpunt.
5. Ruud Vormer (Club Brugge) : de meid voor alle werk, dit keer als aanjager vanaf de rechtsachter. De rest kan er een voorbeeld aan nemen.
6. Ishak Belfodil (Standard) : soms te individualistisch, maar in deze omstandigheden gerechtvaardigd, aangezien hij één van de enige bij Standard is die nog wat gevaar weet te creëren. Deze zomer wellicht niet meer te op Sclessin te houden.
7. Yassine El Ghanassy (Oostende) : liet de Standardverdediging alle kleuren van de regenboog zien.
8. Mbaye Leye (Zulte Waregem) : altijd op de goeie plaats, altijd slim voetballend. Zijn wedstrijd vat zijn seizoen samen: sterk.
9. Arno Monsecour (Lokeren) : het jeugdproduct van Sporting Lokeren mocht bij afwezigheid van Maric voor het eerst starten en deed dat meer dan behoorlijk. Vastberaden in het uitvoetballen én in de duels tegen een nochtans lepe Harbaoui.
10. Ruslan Malinovsky (KRC Genk) : de Oekraïense middenvelder speelt al weken op topniveau en etaleerde ook tegen Westerlo zijn gave traptechniek met een assist en (alweer) een vrijschopgoal.
