Wim De Decker is even oud als Hernán Losada (38), enkel Vincent Kompany (34) is als T1 in de Jupiler Pro League nog jonger. Met welke aanpak en methode tracht de Waaslander het Buffaloschip in dit overgangsseizoen nog vlot te trekken?
Toen voorzitter Ivan De Witte eind mei aankondigde dat Wim De Decker als T2 had getekend tot 2022, klonk hij heerlijk ontwapenend: ‘Wim en ik hadden altijd een speciale band. Het aansturen van een spelersgroep vergt diverse prikkels. Wim staat garant voor een bepaalde sérieux, hij heeft vakkennis en hij kan zeker ook zorgen voor enthousiasme en vernieuwing.’
De voormalige verdedigende middenvelder, profvoetballer tussen 1999 en 2016, keerde daarmee terug naar de club waar hij tussen juli 2002 en augustus 2004 als speler vertoefde. Geen volledige periode, want Germinal Beerschot huurde de Waaslander en nam hem uiteindelijk definitief over van de Buffalo’s.
Gecharmeerd
Wat niemand vertelde, was dat er in 2018 al een toenaderingspoging had plaatsgevonden. De Decker, toen assistent van László Bölöni op de Bosuil, sprak in het sterrenrestaurant Horseele van de Ghelamco Arena over de functie van sportief manager. Een akkoord werd toen niet gevonden, maar de interesse voor de minzame tweevoudige Rode Duivel bleef bestaan. En van zodra De Witte gecharmeerd is door iemand met capaciteiten, zijn er bij KAA Gent maar twee mensen die hem op andere gedachten kunnen brengen: advocaat Patrick Devers en CEO Michel Louwagie.
Wim De Decker, die de bij de spelers bijzonder populaire Peter Balette moest vervangen, was nog maar net T2 van Jess Thorup of de Deen werd al ontslagen en opgevolgd door Bölöni, uitgerekend de trainer aan wiens zijde De Decker drie jaar lang bij Antwerp werkte. ‘Een heel goede partner’, zo bewierookte Bölöni zijn adjunct. ‘Samen beleefden we uitzonderlijk mooie dagen.’
Maar na amper 25 dagen (en een 3 op 9) was ook het rijk van de Roemeen in de Ghelamco Arena al ten einde. Redenen: geen klik met de spelersgroep en aanhoudende discussies. Roman Jaremtsjoek verwoordde het als volgt: ‘We voetballen als een tweedeklasser.’ De Witte werd gedwongen tot een mea culpa en besliste om het vertrouwen te geven aan De Decker. ‘Een unieke kans’, zo luidde de inschatting van de voorzitter op 14 september. ‘Ik ben dan ook blij dat Wim deze verantwoordelijkheid op zich wil nemen.’
Dialoog
De Decker, die technisch directeur Peter Balette aan zijn zijde kreeg, sprak zelf meteen van ‘een enorme uitdaging’ die hij toegeschoven kreeg. ‘We hebben een plan. Het is nu onze taak om zo snel mogelijk rust te brengen. Duidelijkheid moet het sleutelwoord worden.’
De denker in hem diende snel op de proppen te komen met adequate oplossingen, want hij moest behoorlijk wat oplapwerk verrichten. Naast de blessures van sterkhouders Vadis Odjidja, Sven Kums, Elisha Owusu en Laurent Depoitre was er het uitvallen met een knieletsel van Giorgi Tsjakvetadze, de gedoodverfde opvolger van goudhaantje Jonathan David als nummer 10. De Oekraïense internationals Roman Bezoes, Igor Plastoen en Roman Jaremtsjoek konden mentale steun gebruiken, terwijl ook Michael Ngadeu meer twijfelde dan doortastend optrad.
Op de koop toe gingen alle gebruikte keepers ( Sinan Bolat, Davy Roef en Colin Coosemans) in de fout, wat leidde tot een magere sportieve balans. De doelstellingen, play-off 1 in de competitie (eerste vier) en overwinteren in de Europa League (eerste twee in de poule), mogen al opgeborgen worden. Het overgangsjaar dient om de juiste conclusies te trekken, ook inzake evenwicht en kwaliteit van de A-kern.
De Decker observeerde en analyseerde scherp, ging veelvuldig de dialoog met de spelers aan en toonde vaak zorgvuldig geselecteerde videobeelden van analist Gertjan De Mets. Meermaals al herhaalde de coach dat het teamgebeuren de bovenhand moet halen. Zelf laat hij zich bijstaan door sportief manager Tim Matthys, fysiektrainer Gino Caen, professor Jan Bourgois (UGent), doelmannentrainer Francky Vandendriessche, Gertjan De Mets en teammanager Gunther Schepens.
Niet zwijgen
Van een vaste veldbezetting gaat De Decker niet uit. Hij gebruikte al een 3-5-2, een 4-3-3 en een 4-4-2. Een eigen accent plaatste hij op Excel Mouscron, door een soort kuipvorm te installeren op het middenveld, waarbij de controleurs Kums en Owusu worden bijgestaan door de hoger gepositioneerde Bernd Dorsch en Jordan Botaka.
Tegen Beerschot posteerde hij daar dan weer Anderson Niangbo en Osman Bukari, die naast het opzetten van acties ook door hun defensieve stoorwerk voor een snelle balrecuperatie zorgden. Uit nood zette hij al verdedigende middenvelder Sulayman Marreh centraal in de verdediging, wat goed uitpakte. De Decker wil dat de flankverdedigers Alessio Castro Montes en Milad Mohammadi (of recordaankoop Núrio Fortuna) voor diepgang zorgen en rekent dan op fysiek sterke en goed anticiperende defensieve krachten als Andreas Hanche-Olsen om de ruimte in hun rug te dichten.
Maar de ambitieuze De Decker kijkt ook verder. Uit de B-kern van Manu Ferrera haalde hij met Matisse Samoise (18) een lefgozer die als offensieve middenvelder gemakkelijk infiltreert in de zestien meter. Horen, zien en luisteren, maar niet altijd zwijgen, ook niet tegen zijn directe bazen, dat is de manier waarop De Decker de komende maanden zijn stempel wil drukken. Door spelers individueel en het team collectief beter te maken. We are one family, we are Buffalo, zoals het in de spelersgang van de Ghelamco Arena staat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
