Het rapport van de licentiecommissie is vernietigend voor de staat van het Belgische profvoetbal. Lang voor corona de wedstrijden lam legde.
Een paar dagen geleden sijpelde het door. Dat er zeven profclubs in eerste aanleg geen licentie zouden krijgen. Zeven! Het leek ongeloofwaardig. Dat de hakbijl zwaar zou vallen in 1B, viel te verwachten. De betalingsproblemen van Roeselare en Lokeren waren al een tijdje bekend, die van Virton en Lommel bleven nog lang onder de radar. Geen centrale rol in de debatten allicht, al deed Virton het sportief lang niet slecht. In de algemene stand eindigden ze als eerste maar ze moesten nog drie punten in mindering krijgen voor een gewonnen wedstrijd tegen Beerschot, die de Antwerpenaars bij de evocatiecommissie ongedaan lieten maken.
Een detail, zo lijkt nu.
Het was financieel een ramp daar in 1B. Virton, Lokeren, Roeselare noch Lommel kregen in eerste aanleg een licentie voor profvoetbal, maar ook niet voor eerste amateur. Ze worden alle vier teruggezet naar tweede amateur, twee reeksen lager. Met ongeveer niks in orde is een goeie samenvatting: lonen, verzekeringen, sociale bijdragen…
Lommel wordt zoals dit blad eerder al signaleerde, officieel zelfs gerund door een spelersmakelaar die in Gambia een academie heeft. Het probeerde de licentiecommissie wijs te maken dat een deel van de tekorten voor volgend seizoen -de clubs moeten hun continuïteit in de werking kunnen garanderen tot juni 2021- zou worden gecompenseerd door de verkoop van een speler… van wie de club niet eens de economische rechten bezat. Hoe kan je het verzinnen dat je daarmee weg komt?
Een pluim voor de licentiecommissie die zich niet liet vangen. Al had ze in sommige gevallen misschien al sneller kunnen/moeten optreden. Als het BAS, orgaan waartoe iedereen zich kan wenden om beroep tegen deze beslissing in eerste aanleg aan te tekenen, straks maar even streng handelt…
Anderlecht ontsnapt
De slachting in 1A is groter dan verwacht. Dat KVO zijn licentie niet krijgt, mag niet verrassen, na alles wat er post-Coucke gebeurde. Dat de club in zijn val Anderlecht probeerde mee te sleuren ook niet. Het is niet gelukt. De rol die Coucke speelde, of tenminste probeerde te spelen, in de overname van de club, was niet bepalend vond de licentiecommissie. Er kwam geen overnemer.
‘Een schuldeiser die tracht terugbetaling te bekomen, zelfs al betreft dit een belangrijke schuld en zelfs al wordt hierbij een zekere druk uitgeoefend, is niet noodzakelijk een entiteit die een beduidende invloed op de licentie kandidaat uitoefent’, oordeelde de commissie.
Anderlecht ontsnapte duidelijk door het oog van de naald. Het werd zoals verwacht niet gestraft voor de adviserende rol die Wouter Vandenhaute er vervult ‘op vraag’, en kon ondanks grote verliezen zijn continuïteit bewijzen en nu citeren we het document in het Frans: ‘La Commission des Licences constate que le club, par le biais de straight loan, de crédit roll-over, de créances de transferts et emprunts subordonnés des actionnaires du club, a couvert dans sa totalité son fonds de roulement net négatif corrigé au 31 décembre 2019.’
Dat wordt morgen een econoom bellen, om ons uit te leggen wat dit allemaal voor constructies zijn. Financiële waarborgen waar de licentiecommissie, zeker met het oog op volgend seizoen niet gerust in is. Anderlecht krijgt tussentijdse controles, op 15 juni, 15 september en 15 december van dit jaar. Er zal veel werk zijn om daar af te slanken, vrezen we.
Standard en Mouscron naar tweede amateur?
Ook geweigerd: de licentie van Excel Mouscron. Om twee redenen: eindelijk een bewijs -aangeleverd door een rechtbank in Doornik- dat twee zaakwaarnemers er betrokken zijn in de werking, Pini Zahavi en Marc Rautenberg. Al jaren door iedereen gesuggereerd, maar altijd officieel ontkend. Een flagrante inbreuk op de reglementen. Maar er is nog een tweede, belangrijkere reden waarom de Henegouwers hun licentie niet krijgen: problemen met de continuïteit en het voorleggen van een waarborg voor 3,2 miljoen euro.
Tot slot werd ook Standard teruggezet naar tweede amateur. U leest het goed: tweede amateur. Niet alleen omdat de club het tekengeld van acht spelers in februari niet betaalde (dat ging om een bedrag van iets meer dan 1 miljoen euro). Ook niet vanwege haar aanpak in het dossier Edmilson Jr – al kwam dat ter sprake maar zonder meer. Standard werd vooral gepakt op het niet kunnen waarmaken van de continuïteit. Dat ging de club proberen verzekeren door een immobiliëntransactie, waarbij ze geen bewijs kon voorleggen dat de aankoper ook effectief geld bezat. Tja.
Misschien dat de Rouches dit voor het BAS nog kunnen recht trekken, maar bij de licentiecommissie werkte het niet. Eigenlijk is het beschamend ook, 2019 afsluiten met een tekort van ruim 14 miljoen, als je een goeie transferzomer vergooide en in tijden van financiële nood je salarismassa laat aangroeien tot meer dan 34 miljoen euro (terug te vinden op de laatste jaarrekening). Wie te dicht tegen de zon vliegt, kan zich verbranden.
Slechts vier goed geleide clubs
Brandhout maakt de licentiecommissie van het beleid in ons profvoetbal en die stand van zaken maakte ze op vóór de coronacrisis alles lam legde. Zeer waarschijnlijk is de toestand volgende keer nog veel erger. Op de vraag vorige week hoeveel clubs goed geleid worden, was het antwoord van een clubleider: vier. Vier. De rest heeft eigenaars nodig met diepe zakken om bij te passen.
Het is tijd voor bezinning, als straks het stof is gaan liggen en half mei de profclubs kunnen stemmen over hoe het profvoetbal er anno 2021 moet gaan uitzien. Hoeveel schieten er dan nog over? In welk format valt dat te gieten? En vooral: hoe gaan we dat nu eens realistisch runnen? Met cijfers die we aankunnen.
Zouden ze bij Eleven Sports, dat fors betaalde voor de televisierechten, al niet een heel klein beetje spijt hebben?
(Peter T’Kint)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
