Eersteprovincialer FC Herderen Millen: ‘We zitten ver voor op schema’

© Herderen Millen

Op amper drie jaar tijd promoveerde de club van derde naar eerste provinciale in Limburg, waar ze na vijf speeldagen tot hun eigen verbazing op de vierde plaats staan. ‘Wanneer de jongens honger hebben, maak ik iets klaar’, zegt bestuurslid Claudine Janssen als uitbaatster van Tina’s Café.

‘Ik snak echt naar midden december, wanneer we zouden hervatten met de trainingen’, klinkt het hoopvol bij Claudine Janssen, de echtgenote van voorzitter Tony Cleuren. ‘Want zoals iedere andere club liepen wij sinds de eerste coronagolf in maart toch 20.000 tot 25.000 euro mis doordat er heel wat culinaire activiteiten werden geschrapt. Zulke activiteiten zijn net de kracht van FC Herderen Millen, zoals ons eindeseizoensfeest. Financieel is het wegvallen van de kantine-inkomsten een bijzonder zware domper. Gelukkig konden we alles goed regelen en werden alle spelers na de – toch wel onverwachte – promotie correct uitbetaald. Want de meeste transfers in januari gebeurden in functie van een topplaats in tweede provinciale. Nu hebben we nog niet aan onze jongens moeten zeggen dat ze tot 25 procent moeten inleveren door de tweede coronagolf, wat je wel bij een aantal omringende verenigingen hoort. Je moet ook weten dat wij maar uitbetalen tot maximaal vijftig punten. Dat staat zo, al een paar seizoenen, in hun contract.’

Trein

Groot voordeel voor Claudine Janssen en haar man – die na tien jaar terugkwam naar de club op vraag van de twee overgebleven bestuursleden, Karel Peumans en secretaris Andy Maquoi – is dat de meeste spelers de opgang sinds 2017 meemaakten, wat voor meer begrip zorgt. ‘Tuurlijk’, oppert ze. ‘Er staan nog altijd vier tot vijf spelers in de basis die ooit meespeelden in vierde provinciale. Onze keeper Dominique Baeten is de oudste van de groep, hij kan die boodschap overbrengen. Wij hebben het minste budget van alle eersteprovincialers, onze premies liggen echt niet hoog.’

Gelukkig konden we alles goed regelen en werden alle spelers na de toch wel onverwachte promotie correct uitbetaald.’

Claudine Janssen

Janssen baatte al het clublokaal uit, Tina’s Café – dat al 90 jaar bestaat en werd vernoemd naar haar grootmoeder – toen ze in 2017 besliste om met nog wat mensen van het dorp en haar man de schouders onder de plaatselijke voetbalclub te zetten. ‘Dit verhaal mocht niet stoppen’, gaat ze verder. ‘Op de terugweg van Opglabbeek na de eindronde voor de dalers zei een sponsor – als antwoord op onze teleurstelling – dat we beter eerst een stap achteruit konden zetten om er nadien heel wat vooruit te zetten. Hij kreeg gelijk, met de degradatie naar vierde provinciale moesten we onderaan de ladder herbeginnen. Maar de trein dendert nu toch al een tijdje serieus door.’

Opmars

Lang nadenken over de hoofdoorzaak van dit succes moet Janssen niet doen. ‘Onze trainer Yoeri Lievens‘, zegt ze spontaan. ‘Op puur sportief vlak hebben we alles eigenlijk aan hem te danken. Na enkele jaren in onze jeugdwerking was hij vertrokken naar Sporting Hasselt, waar hij aan slag bij de U19. Een aantal van die jongens, net zoals wat spelers uit de U21 van Herderen of Beringen, kon hij overtuigen om hier te komen sjotten. Met succes, want in 2017 was het de bedoeling om op vijf jaar tijd te stijgen naar tweede provinciale.

‘We zitten dus ver voor op schema. Maar we genieten van dit avontuur, ook al is onze infrastructuur wat verouderd tegenover een aantal reeksgenoten. Zeker onze kantine en de kleedkamers kunnen een opfrisbeurt gebruiken. Ik denk persoonlijk dat tweede provinciale voor onze club interessant zou zijn, gezien een groter aantal derby’s.’

Videobellen

Janssen verwijst graag naar haar rol als luisterend oor, woordvoerdster en het belang van sociale verbondenheid binnen de clubwerking van FC Herderen Millen. ‘Vriendschap duurt het langst’, weet ze. ‘Aan de toog mogen en moeten de spelers ook privézaken kunnen delen. Ze komen hier ook aan huis. Nu niet, maar we lossen dat op door te videobellen. Ik groeide, via het café, op met het voetbal. Zoiets laat je niet snel los. Ooit kreeg ik het compliment dat ik het hart van deze club vormde. Dat raakte me, een mooi gebaar. Daarom wil ik ook veel terugdoen voor de spelers. Wanneer de jongens honger hebben, maak ik iets klaar. Er staan altijd hapjes. Wanneer ik jarig ben, trakteer ik bijvoorbeeld spontaan met lasagne. Ze moeten die warmte blijven voelen en appreciëren.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content