Tegen Sporting Lissabon hees Elyaniv Barda zich met het winnende doelpunt voor het eerst sinds lang nog eens op het voorplan. “Maar ik zit nog in volle opbouw”.
Tegen Sporting Lissabon hees Elyaniv Barda zich met het winnende doelpunt voor het eerst sinds lang nog eens op het voorplan bij KRC Genk. “Maar ik zit nog in volle opbouw,” geeft hij in Sport/Voetbalmagazine mee.
Barda viel uit begin augustus in Kazachstan waar KRC Genk zich ten koste van Aktobe plaatste voor de groepsfase van de Europa League. Eind september keerde hij een eerste keer terug, maar dat was te vroeg, en weer stond hij aan de kant.
Ook vorig seizoen viel de bijna 31-jarige aanvaller vaak naast de basis. De play-offs miste hij helemaal.
“Maar als ik kijk naar de kwaliteit van mijn prestaties de keren dat ik speelde, was het telkens goed. Zelfs dit seizoen. Ik stond één keer in de basis, tegen OHL. En zelfs daar leverde ik een assist voor Christian Benteke. Mijn efficiëntie is dus goed. Alleen moet ik dat weer over een langere periode kunnen doen. Dat is de reden waarom ik niet als een gek rondliep na mijn doelpunt tegen Lissabon.”
Buitenstaander
Sindsdien doet de ploeg het niet onaardig. Hij beleeft het als een buitenstaander. “Als je niet speelt, voel je je geen deel uitmaken van het succes. Daar moet je eerlijk in zijn.”
Het contact met coach Mario Been is beperkt. “Neen, we hebben nog niet gesproken. Niet één keer zelfs. Zolang de ploeg het goed doet en ik niet beschikbaar was voor hem, waarom zouden we dan praten? Ik ben geen man van woorden.”
“Kijk, dit is mijn zesde jaar in Genk. In die tijd heb ik op vier of vijf posities gespeeld. En mijn snelheid is er nog steeds, dat is belangrijk. In elke goede ploeg is er altijd plaats voor nog een goede speler. Ik zal hard blijven werken. En als ik mijn kans krijg, zal ik ze grijpen.”
Verdere toekomst bij Genk?
Zijn contract loopt af dit seizoen. “Genk is voor mij meer dan een voetbalclub, het is mijn thuis geworden. Mijn kinderen gaan hier naar school, ze spreken de taal, ik ben het hier gewoon en hou van de mensen hier.”
“Genk wil snel met mij praten. Ideaal voor mij zou zijn dat ik kan blijven, maar niet alles ligt in mijn handen. Ik wil ook niemand pushen. Zij hebben tijd, ik heb tijd.”
“Ik heb altijd gezegd dat ik op Genk zou wachten, maar ik kan natuurlijk niet eeuwig wachten.” (JH)
