Na rijp beraad besloot het bestuur van Zulte Waregem gisteren om na een zoveelste crisis toch weer voort te doen met coach Francky Dury. De vraag is: kan die dat nog rekken tot het einde van het seizoen? Een analyse.
11 oktober 1996. Francky Dury wordt uitgerekend op zijn verjaardag ontslagen bij derdeklasser Zultse VV. De verjaardagsmand met broodjes die de spelers voor hem hebben gekocht blijft in de koffer liggen. Een verjaardag in mineur.
Maar geen definitief afscheid, want anderhalf jaar later haalt voorzitter Willy Naessens Dury weer aan boord. In juni 2001 stapt de coach zo ook mee over naar de nieuwe fusieclub Zulte Waregem. Het begin van een, voor het Belgische voetbal, ongezien lang huwelijk (weliswaar met een anderhalf jaar durend intermezzo bij KAA Gent en de Rode Duivels): goed voor liefst 768 matchen, waarvan 542 in de Jupiler Pro League, een vicekampioenstitel in 2012/13 en twee bekerzeges.
Het standbeeld voor het clubmonument brokkelt evenwel al enkele jaren af. Net als de liefde van het clubbestuur voor de trainer, met wie intern op alle vlakken steeds moeilijker samen te werken viel, een moeilijke relatie waarover Sport/Voetbalmagazine de voorbije jaren al uitgebreid berichtte.
Toch overleefde Dury viermaal een crisisperiode: 4 op 39 in 2017/18, 4 op 33 in 2018/19, 5 op 30 in 2019/20 en 8 op 33 in 2020/21, waarvan drie keer bij de start van het seizoen.
Met dank aan zijn gebetonneerd tienjarig contract (en dito dure opzegvergoeding) dat Willy Naessens hem half oktober 2013 liet tekenen. En dat in het najaar van 2016, in een successeizoen waarin Zulte Waregem voor de tweede keer op rij de play-offs haalde én de Belgische beker won, zelfs een seizoen verlengd werd, tot juni 2024.
(G)een afscheid in schoonheid
Door de daaropvolgende moeilijke seizoenen mondde het passionele huwelijk echter uit in een verstandshuwelijk. Al werd daar afgelopen zomer wel een vroeger einde van vastgelegd. Dury’s nog drie jaar durende contract werd, ‘in onderling overleg’, herleid naar één seizoen, tot eind juni 2022.
Assistenten Davy De fauw en Timmy Simons, die na het seizoen 2019/20 werden aangesteld, konden zich intussen ontwikkelen als toekomstige ‘sportief leiders’ en Dury zou ‘een afscheid in schoonheid’ krijgen dat de club ‘niet onopgemerkt zou laten voorbijgaan.’
Dat is effectief het geval, maar niet in de positieve zin. Want weer startte Essevee het seizoen slecht: 9 op 30. En al even confronterend als de cijfers: ondanks de wel degelijk aanwezige kwaliteit van de vernieuwde kern, méér dan vorig seizoen, stond er de voorbije matchen geen ploeg op het veld. Los zand met amper automatismen, steeds wisselende systemen en opstellingen. Waardoor Zulte Waregem ook 23 tegengoals incasseerde, het pijnpunt dat de laatste jaren telkens terugkeert.
Zelfs bij meer en meer supporters is de liefde zo intussen bekoeld. Bij de thuiskomst van de jongste uitmatch op Seraing, een 5-1 blamage, stonden ‘fans’ klaar aan het Regenboogstadion om ‘Dury buiten’ te roepen. Die bleef een uur in de spelersbus en holde dan naar zijn auto, maar werd ook daar belaagd. Een te betreuren, pijnlijk moment, voor gelijk welke coach.
Nieuwe evaluatie
Samen met de 9 op 30 wel een signaal voor het clubbestuur, sinds begin dit jaar verkleind tot hoofdaandeelhouder Tony Beeuwsaert, Philippe Detaellenaere en Franck Tytgat, om de voorbije dagen Dury’s positie opnieuw te evalueren.
Op financieel vlak: wat zou een nóg vroeger afscheid dan eind juni 2022 (hetzij via ontslag, hetzij door hem op non-actief te zetten) inhouden, gezien ook Dury’s twéé contracten (als coach én als sportief directeur)?
Even belangrijk: de beoordeling op sportief vlak. Want zijn interne houding mag dit seizoen dan wel veel positiever geworden zijn, de manier waarop Dury soms eigengereide tactische beslissingen neemt, blijft wrevel opwekken. Zonder inspraak dan immers van assistenten Simons en De fauw, die de trainingen leiden. Hoewel hij, zeker in vergelijking met vroeger, niet meer blijk geeft van een maniakale gedrevenheid, staat Dury immers nog altijd op zijn strepen en bevoegdheden als hoofdcoach.
Dat leidt echter tot een onsamenhangende tactiek op het veld. Met die belangrijke kanttekening dat De fauw en Simons daar óók deels verantwoordelijk voor zijn. Ondanks de cavalier seul-momenten van Dury overleggen ze wel degelijk veel met de hoofdcoach, zich al dan niet belemmerd voelend door zijn positie, en/of hun eigen onervarenheid als (assistent)trainers.
Dat alles veroorzaakte verwarring bij de spelersgroep. Daar zijn de meningen, zoals in élke slecht draaiende ploeg, verdeeld over de T1. Al lieten enkele belangrijke stemmen in die groep ons weten dat de spelers ook zélf verantwoordelijkheid dragen voor de huidige crisis. En ze de schuld dus, gezien ook de kwaliteit van de kern, niet alleen op Dury en zijn assistenten afschuiven.
25 jaar later
Gisteren, uitgerekend op 11 oktober 2021, exáct 25 jaar na Dury’s eerste ontslag bij Zultse VV, werden alle financiële en sportieve aspecten op de bestuurstafel gelegd. En besloten om het verstandshuwelijk nog niet te stoppen. In de hoop dat Dury het tij, zoals de voorbije seizoenen, nog eens kan keren. In samenwerking met zijn assistenten en rekening houdend met alle aangehaalde pijnpunten.
Zaterdagavond volgt tegen leider Antwerp al een eerste moeilijke test. Geven de spelers een signaal, beter gestuurd, in een duidelijker spelsysteem? Of loopt het weer fout af?
Áls Zulte Waregem opnieuw zwaar verliest, dan is de vraag hoe het mérendeel van de supporters hun ontgoocheling zal afreageren op de ooit zo geliefde Francky Dury. En hoe de coach na al die jaren dat zélf zal ervaren. Want ook bij hem kan de emmer misschien overlopen…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
