Geen clichévoetballer en een man met een open geest: wie is Carl Hoefkens?

© Belga Image
Jacques Sys
Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Carl Hoefkens past binnen de cultuur en de geplogenheden van Club Brugge. Toch is zijn aanstelling als hoofdtrainer een verrassing.

De benoeming van Carl Hoefkens als trainer van Club Brugge is een risico. Zij het een berekend risico. De voetbalexpertise van CEO Vincent Mannaert is zo groot dat hij wel weet hoe zwaar Hoefkens weegt. Hij ligt goed in de spelersgroep en is geen eigenwijze man die naar het bestuur toe moeilijk doet.

Maar vreemd is het ergens wel dat Hoefkens na drie jaar als assistent die promotie maakt. Hij staat kennelijk verder dan Philippe Clement. Die kreeg medio 2017, na vijf jaar als adjunct van vooral Michel Preud’homme, die kans niet, ook al wilde hij dat dolgraag. Zijn rijpingsproces was kennelijk nog niet ten einde.

Dus werd Ivan Leko als trainer genomen en verhuisde Clement naar Waasland-Beveren om dan via een periode bij KRC Genk in 2019 terug te keren. Toen kreeg hij Carl Hoefkens als assistent. Die gaf zijn ogen goed de kost en was zeker de afgelopen maanden nadrukkelijk aanwezig langs de zijlijn. Driftig en met veel gebaren. Een fel contrast met de redelijk passieve Alfred Schreuder.

Homoblad

Carl Hoefkens is een persoonlijkheid. Toen hij in de jeugd van Lierse speelde, noemde jeugdcoördinator Marcel Vets hem een geboren leider. Hij zou, zo zei Vets, dat niet alleen op het veld bewijzen, maar ook later als trainer.

Tijdens zijn actieve carrière kwam Hoefkens geregeld in de belangstelling. Er was zijn huwelijk met het ravissante model Vanessa, de Vlaamse Pamela Anderson, beiden werden als een glamourkoppel neergezet.

Maar er was vooral het feit dat hij over alles een uitgesproken mening had. Hoefkens paste absoluut niet in het clichébeeld van de gemiddelde voetballer. Niet dat hij nooit een stapje in de wereld zette en in de door voetballers erg gekende discotheek La Rocca toefde, maar veel meer dan op te vallen en rond te fladderen, zat Carl daar eerder onopvallend in een hoekje.

Hij las veel, schreef gedichten, maar deelde zijn verzen niet met de wereld. En hij vond de moed om met bloot bovenlijf op de cover van het homoblad INCH te gaan staan, als statement, om te tonen dat macho zijn oké is, maar homofiel zijn evenzeer.

Carl Hoefkens is een man met een open geest. Hij staat goed in het leven. Zijn aanstelling is een opsteker voor de Belgische trainer die steeds meer naast de boot valt. Een Noor als kandidaat bij Standard, een Oostenrijker bij Beerschot, een Duitser bij Eupen, allicht Nederlanders bij Antwerp en KV Mechelen… Het Belgisch trainersbloed lijkt schaars, buitenlandse pistes blijven belangrijker dan in de eigen vijver te vissen. Aan Hoefkens om te tonen dat dit ten onrechte is.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content