Geen gebrek aan talent, wel aan visie in de jeugdopleiding

© belgaimage
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

AA Gent uitte onlangs de wens om het verplichte aantal Belgen op het scheidsrechtersblad te herzien. Hoezo? Is dat dan niet de doodsteek van de Belgische jeugdopleiding?

Na de winst op KV Kortrijk onderstreepte Ivan Leko het tot twee keer toe. ‘In de basis vandaag stonden zeven Belgen.’ Bij de tegenstander kwamen er zes aan de aftrap. Het kan dus, presteren met veel Belgen, iets waar ze bij AA Gent recent nog over klaagden. Na het gelijkspel op KV Mechelen liet Michel Louwagie weten dat hij de verplichting om een aantal homegrown spelers (veelal Belgen) op het wedstrijdblad in te schrijven, wilde herzien.

Jeugdopleiding als wapen

Tot en met dit seizoen moet een A-kern acht en een wedstrijd zes spelers tellen die voor hun 23e minstens drie jaar in België voetbalden. Vanaf het seizoen 2018-2019 worden die regels strenger. Dan moeten drie van die acht in de kern en twee van de zes op het blad dat cijfer van drie jaar halen voor hun … 21e. Louwagie wil dat herbekijken, omdat de spoeling te dun is en iedereen achter dezelfde jongens zit. Bovendien is het voor zijn businessmodel kapitaalsvernietiging, want betere spelers kunnen net door die regel niet aantreden.

Kan de Pro League die regel zomaar afschaffen? Ja. Zij organiseren de competitie en bepalen de regels. Als Gent een meerderheid vindt om de regel af te schaffen, gebeurt dat. Chris Van Puyvelde, sportief directeur van de KBVB: ‘Maar het is duidelijk dat dit ook het algemeen belang raakt. Ik ga zeker vanuit mijn rol ons eigen model beschermen.’

Toch heeft Michel Louwagie een punt, zegt Henk Mariman, consulent van (buitenlandse) jeugdopleidingen. ‘Het enige wapen dat de Belgische ploegen hebben is investeren in jeugdopleiding, interne doorstroming genereren en dan is accommodatie echt het laatste als het gaat om talentontwikkeling. Vanuit mijn buitenlandse ervaring merk ik dat we het voorbije decennium op dat vlak geen stappen meer hebben gezet, zodat de kloof om intern spelers te brengen, steeds groter wordt. Nu héb je een poel Belgische spelers, maar die is inderdaad niet zo groot. En dan kan ik begrijpen dat het problematisch wordt, als iedereen achter die spelers gaat aanzitten.

'Siebe Schrijvers is de enige van de beruchte lichting van 1996 die speelt.'
‘Siebe Schrijvers is de enige van de beruchte lichting van 1996 die speelt.’© Belga Image

‘Het probleem’, legt Mariman uit, ‘is dat te weinig ploegen écht opleiden en zelfs bij de grote clubs de stappen die de jeugd zet, niet groot genoeg zijn. Hoeveel voltijdse mensen zijn er aan het werk? Hoeveel oud-profs? Hoe kunnen we de beloftencompetitie beter maken? Hoe stemmen we het schoolsysteem daarop af? Een oud zeer, in feite.’

Louwagie’s keukenrecept – de verplichting afschaffen – is wél fout, zegt Mariman. ‘Het probleem situeert zich niet in het feit dat er geen talent is, het probleem is dat er geen visie is om spelers intern verder te ontwikkelen.’

Vorige maandag zaten de clubs alvast aan tafel over deze problematiek. Van Puyvelde: ‘Op de agenda onder meer: hoe kunnen we onze betere jongeren in België houden? We willen enkele fundamentele beslissingen nemen om ons Belgisch voetbal anno 2022 voor te bereiden. Van de beruchte lichting van 1996 die zo werd bewierookt, is Siebe Schrijvers de enige die speelt. Dat moet tot nadenken stemmen. Elke club voert zijn eigen politiek en je hebt een concurrentieel niveau. Dat begrijp ik. Maar er moet een visie zijn die daarboven staat.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content