Geschiedschrijvers

© PHOTO NEWS

Bijna zeven jaar nadat Jan Boskamp hem uitriep tot Belgisch toptalent, maakt Siebe Schrijvers zich op voor een basisplaats bij een Belgische topclub. Niet bij ‘zijn’ Genk, maar bij Club.

De eerste keer dat Nico Vaesen, de Limburgse spelersmakelaar, Siebe Schrijvers in actie ziet, in een wedstrijd met de U16 in Genk, valt hem diens scorend vermogen, snelheid, en intelligentie op. De jonge aanvaller voelt perfect waar hij wanneer moet lopen, kan een actie maken en een man voorbij gaan, maar toont zich ook onbaatzuchtig voor doel: altijd heeft hij oog voor de vrije man, behoudt hij het overzicht en verliest zich niet in egotripperij. Kortom: hij oogt als een vrij complete aanvaller.

Wanneer Vaesens vroegere ploegmaat bij SK Tongeren, Marino Sabbadini, die elke week in Genk langs de lijn zijn zoon volgt, aangeeft dat Schrijvers wekelijks dat niveau haalt, contacteert Vaesen de ouders van Schrijvers.

Voor de makelaar, die zelf als doelman voor onder meer Crystal Palace voetbalde, is de ontmoeting met de ouders van Schrijvers een openbaring. Geen papa en mama die al dromen van grote clubs in het buitenland, maar rustige, bescheiden mensen die hun getalenteerde zoon vooral een goeie opvoeding willen meegeven.

Dat zou de jaren daarop niet veranderen, zegt Vaesen: ‘Het sportief plan stond steeds voorop. Geld speelde nooit een bepalende rol.’

Wanneer hij zijn eerste contractje tekent, weet Siebe zelf niet eens wat erin staat. Dat hebben papa Rob, zelf ooit voetballer in de Limburgse provinciale reeksen, en Vaesen zo afgesproken, zegt de manager: ‘We wilden niet dat hij wist wat hij zou verdienen. Hij wilde dat zelf ook niet weten. Siebe wilde gewoon voetballen, zoals het hoort voor een zestienjarige scholier.’ Nochtans zit op dat moment half Europa al achter hem aan, net zoals er hard getrokken wordt aan zijn ploegmaats bij de Belgische U16.

Boskamp

Hoe goed Siebe zou kunnen worden, ontdekt België na een uitspraak van Jan Boskamp, notoir liefhebber van jong voetbaltalent, die een wedstrijd bijwoont van de Belgische U16, waar Schrijvers uitblinkt naast Charly Musonda junior en Zakaria Bakkali. Hij noemt Schrijvers een van de grootste Belgische talenten. ‘Elke keer wanneer ik ’s nachts niet kan slapen, zet ik nog eens de video van de Belgische U16 op.’

Het sportief plan stond steeds voorop. Geld speelde nooit een bepalende rol.

Nico Vaesen

Vaesen: ‘De uitspraak van Boskamp was niet verkeerd, maar daar wordt dan niet alleen een hoog verwachtingspatroon door gecreëerd, er wordt tevens zo’n hype van gemaakt dat een jongen van 16 zich al snel gaat gedragen als een vedette van 25. Gelukkig was dat bij Siebe en zijn ouders nooit het geval.’

Dat blijkt ook uit de volgende stap. Terwijl Musonda Anderlecht ruilt voor Chelsea, blijft Schrijvers gewoon bij Genk. Hij wordt onder meer uitgenodigd door Lille, waar Eden Hazard zijn opleiding kreeg. Wanneer de auto aan het oefencomplex komt, zwaait de grote poort open. Wanneer de auto binnen is, gaat die onherroepelijk weer dicht. Vader en zoon Schrijvers krijgen een benauwd gevoel. ‘Het oogde allemaal fantastisch, ‘ zegt Vaesen, ‘maar het was wel een gouden kooi. Wij wilden dat Siebe gewoon jong bleef, zelf naar school trok en na de wedstrijd met zijn maten in het dorp kon gaan rondhangen en naar de jaarlijkse kermis gaan om te doen wat alle leeftijdsgenoten doen. Voor sommigen helpt zo’n volledige afzondering, maar voor Siebe wilden we dat niet. De opleidingen van de Belgische topclubs à la Genk zijn gewoon heel goed. Dan kan zo’n jongen zich ook naast het veld normaal ontwikkelen.’

Zich anoniem ontwikkelen zit er voor het jonge talent niet meer in. De uitspraken van Boskamp creëren een hype die Schrijvers op zijn vijftiende nog niet kan waarmaken. Wanneer hij in juli 2012 in de galawedstrijd tegen PSV van toenmalig trainer Mario Been twintig minuten voor tijd mag invallen, nog net geen 16 jaar oud, gaat er een siddering door de Luminus Arena. Je hoort de Genkse fans denken: dat is die jongen over wie Boskamp het had. Maar de frêle spits is op dat moment nog geen partij voor de volwassen bonken die op het veld staan.

Naast het voetbal gaat Schrijvers gewoon naar school. Het behalen van zijn middelbaar diploma staat voorop, ook al kan hij daardoor niet alle trainingen volgen bij de A-kern. Na anderhalf jaar verhuist Schrijvers naar Waasland-Beveren. Vader en makelaar vinden het beter voor zijn ontwikkeling dat hij elke week speelt dan af en toe een kwartier in te vallen bij een topclub. Vaesen: ‘De meeste spelers van 18 en 19 zijn niet rijp genoeg om bij een topclub een basisplaats te claimen. Bij clubs als STVV en Waasland-Beveren krijgen jonge talenten wel die kans. Dus moet een jong talent bij een topclub een stap terugzetten om er nadien twee vooruit te zetten. Dat kan door hen uit te lenen aan een kleinere eersteklasser of een goeie tweedeklasser. Alleen toptalenten als Leon Bailey, Kevin De Bruyne en Thibaut Courtois hebben die tussenstap niet nodig.’

Geschiedschrijvers
© PHOTO NEWS

Deadline

Bij Waasland-Beveren wordt Schrijvers mondiger, hij wint aan persoonlijkheid. Wanneer Albert Stuivenberg bij Genk zo’n type nodig heeft, is een terugkeer een win-winsituatie voor alle partijen, al speelt Stuivenberg de spits na het vertrek van Bailey vooral op de flanken uit.

Afgelopen seizoen begint Schrijvers als een komeet aan het seizoen, met drie goals en twee assists in de eerste vijf matchen. Door de blessure van Pozuelo mag hij op zijn favoriete positie staan, achter de diepe spits. Maar zodra Pozuelo weer fit is, wijkt hij uit naar de flank. Pozuelo is intrinsiek de beste voetballer van Genk en dus probeert de trainer een middenveld met Pozuelo, Schrijvers, Sander Berge en Roeslan Malinovski. Wanneer Philippe Clement overneemt, kiest die voor een ander systeem. Langzaam maar zeker verdwijnt Schrijvers uit de basisploeg. Helemaal onlogisch is dat niet, als je Schrijvers enkel op de flank uitspeelt. Want een echte winger is hij niet, wel een die graag naar binnen komt. Maar daar loopt al veel ander volk.

Het is ook niet makkelijk voor een opleidingsclub als Genk om tegelijk mee te dingen voor de prijzen en ondertussen toch eigen talent te laten spelen, erkent Vaesen: ‘Als je voor het seizoen aan je trainer zegt: we willen top drie en Europees voetbal, gaat die niet Nordin Jackers in de goal zetten en met Siebe Schrijvers en Pieter Gerkens spelen. Ook de supporters willen winnen én tegelijk eigen jongens zien voetballen. Dat gaat niet altijd samen.’

Voor het eind van het seizoen wil Genk Schrijvers’ contract, dat volgend jaar zou aflopen, openbreken. In volle onderhandelingen belandt Schrijvers voor een thuiswedstrijd van play-off 1 in de tribune. Dat is het keerpunt voor de speler en zijn entourage: ‘Als je een eigen talent wilt overtuigen om te blijven, moet je ook signalen uitsturen dat je dat méént’, zegt Vaesen. ‘Zo’n speler in de tribune zetten is op zo’n moment niet het juiste signaal. Toen hebben we een knop omgedraaid.’

Buitenland

Wanneer Genk de aarzeling voelt bij de speler, stelt het een deadline voorop. Als het al bedoeld was om druk te zetten, is het geen goeie zet, want Schrijvers heeft aanbiedingen van andere Belgische topclubs én buitenlandse clubs. Vaesen: ‘Zonder die deadline hadden Siebe en zijn familie best nog wat willen wachten, om te zien wat er met Pozuelo gebeurde: blijft die of gaat die weg? Want na dertien jaar voelde Siebe zich een echte Genkie. Zijn vader en moeder zijn altijd Genksupporter geweest.’

Het buitenland wordt in deze fase van Schrijvers’ ontwikkeling uitgesloten. PSV is een mooie club, maar de Nederlandse competitie staat niet hoger aangeschreven dan de Belgische. Clubs uit Duitsland en Zuid-Europa, dat klinkt mooi, maar opnieuw staat het sportief plaatje voorop, niet het financiële. Beter is weg te gaan wanneer je een paar jaar basisspeler bent bij een Belgische topclub. Vaesen heeft er te veel te vroeg zien gaan voor het geld en het prestige, om een paar jaar later met hangende pootjes terug te keren naar België, zegt hij.

Praktisch alle clubs uit de Belgische G5 zijn fel geïnteresseerd. Schrijvers voert gesprekken met enkele trainers die hem er graag bij willen. Goede gesprekken, maar niet alle clubs willen of kunnen diep in de geldbuidel tasten voor iemand die een jaar later einde contract zou zijn. Zo weet ook Anderlechttrainer Hein Vanhaezebrouck perfect wat de Limburgse spits kan. Alleen let de club, die net overgenomen is, in deze fase op de centen. Kortom: Luc Devroe en Hein willen Siebe graag, maar 3 miljoen wil Marc Coucke evenmin betalen.

Na het eerste gesprek met Ivan Leko lijkt Schrijvers overtuigd dat Club de juiste volgende stap is, net vanwege het discours van de trainer die hem er ook al twee jaar geleden bij STVV bij wilde. Leko, die alle wedstrijden van de Belgische nationale Beloften heeft gezien, weet perfect wat hij aan Schrijvers kan hebben. Er volgt na het goede gevoel van het eerste gesprek nog een tweede. Schrijvers wil nu echt naar Club. Niet om er te concurreren met Ruud Vormer of Hans Vanaken centraal, of om op de flank te verzeilen. Leko wil hem achter de diepe spits uitspelen, of in een tweespitsensysteem als tweede aanvaller. Dat Club hem écht wil, blijkt wanneer Bart Verhaeghe de 3 miljoen, die andere clubs niet wilden betalen, zonder verpinken neertelt.

In vergelijking met zijn jeugdjaren is Schrijvers veelzijdiger geworden. Hij kan op de 7, de 8, de 9, de 10 of de 11 uitgespeeld worden. Verwacht wordt dat Schrijvers zal aarden bij de aanpak van Leko, die niet alleen in de wedstrijd maar ook tijdens de week erg veeleisend is voor zijn spelers.

Dat mag geen probleem zijn voor de Limburger, die naast zijn slimme looplijnen, zijn scorend vermogen en het overzicht om in de zestien anderen in stelling te brengen, ook fysiek sterk is. Lopen is zijn ding. Gemiddeld legde Schrijvers het afgelopen seizoen 12 à 13 kilometer per wedstrijd af. Soms maakt hij, teamspeler zijnde, té veel kilometers, waardoor hij niet meer fris zit wanneer hij voor doel komt. Kortom: Schrijvers is het type speler met een grote VO2-max waar trainers als Leko en Vanhaezebrouck zo van houden.

Volgende week wordt Siebe Schrijvers 22. Een mooie leeftijd om op het veld een stukje geschiedenis te schrijven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content