Peter Maes staat vanavond met STVV tegenover ‘zijn’ Lokeren. Sport/Voetbalmagazine maakte een portret van de Limburgse coach aan de hand van getuigenissen. En daar zaten ook enkele uit Lokeren in. Een voorsmaakje.
Rudi Cossey: ‘Met zijn staf gedroeg hij zich niet anders dan met de spelers’
2010/11 – Lokeren
‘In het seizoen 2010/11 konden we uitpakken met het duo Benjamin De Ceulaer- Benjamin Mokulu en Peter wist dat hij die twee jongens op een bepaalde manier moest prikkelen om hen te laten presteren.
‘Dat hij niet altijd sympathiek overkwam, was het minste van zijn zorgen. Bij sommige jongens zocht hij de limiet op van wat algemeen aanvaard wordt. Wij konden het ons niet permitteren dat twee of drie spelers niet aan hetzelfde zeel trokken, want dan gingen we kopje onder.
‘Met zijn staf gedroeg hij zich niet anders dan met de spelers. Ook tegen ons wikte hij zijn woorden niet en wij hebben ons daarop moeten instellen.’
Denis Odoi: ‘Zijn manier van coachen was niet geschikt voor alle spelers’
2013/14 – Lokeren
‘Bij Lokeren waren er vaak woordenwisselingen tussen Maes en de spelers, maar ik had nog nooit een trainer meegemaakt die zich de dag erna excuseerde voor zijn overdreven reactie. Ik herinner mij ook een training waarin ik een wedstrijdje verloor met mijn ploeg en als straf moesten we lopen. Ik was kwaad omdat sommige van mijn ploegmaats de kantjes er vanaf hadden gelopen en ik maakte aanstalten om naar de kleedkamer te gaan. Toen ik halverwege was, kreeg ik Maes over mij heen. “Als jij nu vertrekt, dan heeft heel de ploeg morgen training in plaats van een vrije dag.” Ik deed toen toch maar mee aan die extra loopoefening. We hebben alles uitgesproken.
‘Hij begreep mijn standpunt en hij vond het niet erg dat ik leiderschap toonde, maar de manier waarop was verkeerd. Spelers mogen kwaad zijn op hem of geprikkeld reageren, maar hij accepteerde niet dat je gezag probeerde te ondermijnen. Je ziet: zijn coaching is niet geschikt voor alle spelers.’
Tracy Mpati: ‘Jongens verkrampten op het veld’
2017/18 – Lokeren
‘Als je iemand hoorde fluiten langs de lijn, dan wist je dat het Peter Maes was. Maar het was vooral zijn gebrul dat veel spelers op stang joeg. Niet dat hij er zich veel van aantrok: je moest er maar mee leren omgaan. En dat is niet iedereen gegeven. Ik heb jongens zien verkrampen op het veld omdat ze schrik hadden om een verkeerde pass te geven. Ik had er zelf geen last van, maar ik heb wel zijn vertrouwen moeten winnen.
‘Ik begon het seizoen als titularis op de linksbackpositie en toen hij na twee wedstrijden de voorkeur gaf aan de anciens heeft het weken geduurd voor ik weer de selectie haalde. Op training gaf hij af en toe aan wat mijn werkpunten waren, maar hij was zeker niet het type dat spontaan een reden opgaf waarom je niet speelde.’
Lees alle getuigenissen in Sport/Voetbalmagazine van 3 februari of in onze Plus-zone.
