Getuigenissen over Lukaku: ‘Romelu is de Eddy Merckx van het Belgisch voetbal’

© belgaimage

Nadat hij met Inter Milaan kampioen werd, moet Romelu Lukaku meer dan ooit een troefkaart worden op het komende EK. Meningen over Big Rom: aflevering 2 van de reeks verhalen over de Rode Duivels.

Roberto Martínez

Was trainer van Romelu bij Everton en werkt nu met hem samen als Belgisch bondscoach.

Is Romelu een andere speler geworden sinds u voor het eerst met hem samenwerkte? En wat apprecieert u het meest in hem?

‘De eerste keer dat ik met hem werkte op training, werd meteen duidelijk dat hij opleefde zodra hij voor doel kwam. Op zijn 19e had hij een speciale manier om af te werken. De intensiteit, het ritme en de kracht van zijn afwerking waren toen al uniek, ook in de wedstrijden. Vanaf toen waren zijn statistieken cijfers die enkel de toppers in het voetbal konden voorleggen.

‘Wat Romelu drijft, is de wil om altijd beter te worden. Jaar na jaar kwamen er naast zijn uitzonderlijke aanleg tot scoren andere voor een aanvaller belangrijke kwaliteiten bij. Ik voorspel dat hij een nog betere topspits zal worden aangezien hij nog maar 27 jaar is.’

Roberto Martínez: 'Ik voorspel dat Lukaku een nog betere topspits zal worden.'
Roberto Martínez: ‘Ik voorspel dat Lukaku een nog betere topspits zal worden.’© Belga Image

Zinho Gano

Vormde in de jeugd bij Lierse een fantastische voorhoede met Romelu.

Klopt het dat jullie toen samen meer dan 100 goals maakten?

‘Ja. Een seizoen maakten we er samen 125. Wij waren onafscheidelijk op en naast het veld, na de wedstrijd rapten we ook in de bus, op nummers van Tupac en 50 Cent. We arriveerden ook samen op test bij Lierse en tekenden al na twee trainingen op het jeugdsecretariaat. Romelu bleef soms bij ons thuis slapen, en wanneer ik in de vakantie wakker werd, zat hij al naast zijn bed sit-ups te doen. Als je dat al doet op je twaalfde heb je een drive.

‘Romelu zei me toen al: ik ga voor het hoogst mogelijke. We kregen wel veel opmerkingen: dat we alleen maar het verschil maakten omdat we allebei groot en sterk waren, en dat dat zou stoppen zodra de anderen ook groot en sterk waren. Voor bijna elke match moesten we allebei onze pas laten zien om aan te tonen dat we niet ouder waren. Ik herinner me ook veel racistische opmerkingen. Romelu was daar ook altijd boos over, maar we probeerden samen uit het negatieve de kracht te halen om sterker te worden. Ik hoor van jonge gekleurde spelers dat het vandaag niet veel veranderd is.

‘Na het failliet van Lierse zou ik samen met Romelu en nog anderen naar Anderlecht gaan, maar mijn opa dacht dat de stap naar Westerlo een betere optie was.’

Dirk Gyselinckx

Haalde als jeugdcoördinator van Lierse de piepjonge Lukaku bij Wintam weg, en trok in 2006 met hem naar Anderlecht, waar hij tien jaar bij de jeugd werkte. Is vandaag opnieuw jeugdcoördinator van Lierse Kempenzonen.

Wat trof u in de jonge Romelu zo dat u hem absoluut naar Anderlecht wilde zien gaan?

‘Zijn motivatie. Hij zat vaak bij mij in de auto, want ik ben hem in Wintam gaan weghalen. Elke training opnieuw wilde hij de beste zijn. Die winnaarsmentaliteit is een belangrijke verklaring op de vraag waarom hij het gemaakt heeft. Want toen hij bij Lierse speelde, had hij het niet makkelijk, had hij vaak te kampen met vooroordelen. Plus het racisme, dat hem achtervolgde tot in de nationale ploeg, en waar hij altijd is blijven tegen vechten. In die mate dat hij een paar jaar geleden zelfs overwoog om te stoppen als international, omdat hij na al die jaren nog steeds uitgefloten werd.

Bij Lierse voelde hij zich een buitenbeentje. Pas in de multiculturele wereld van Anderlecht bloeide hij open.’

Dirk Gyselinckx

‘Toen Lierse op de rand van het failliet stond, heb ik hem en nog een jeugdspeler of vijf, zes meegenomen naar Anderlecht. Zijn vader, Roger, was fan van Standard, maar Romelu zelf wilde naar Brussel. Daar klonk het aanvankelijk: weer zo ene van Lierse, groot en sterk. Bij de jongste nationale jeugdploegen zag men in hem geen diepe spits, maar een flankspeler. Constant heeft hij moeten vechten tegen de twijfels, maar nooit heeft hij de kop laten hangen. En altijd bleef hij goedgezind. Zijn mentale sterkte en zijn stabiliteit moet je absoluut in dit verhaal belichten.

‘Bij Lierse voelde hij zich een buitenbeentje. Pas in de multiculturele wereld van Anderlecht bloeide hij open. Daar leerde hij ook met de rug naar het doel spelen. Er is hard met hem gewerkt, vooral in die vroegere Ivic-indoor-zaal, op balaanname, draaien, keren, kaatsen. Ik heb altijd in hem geloofd, maar dat een ploeg als Inter helemaal op hem afgestemd zou worden, had ik nooit gedacht.’

Jean Kindermans

Was al directeur jeugd toen Lukaku in 2006 van Lierse bij Anderlecht belandde.

Klopt het dat Romelu bijna van Lierse naar Standard trok in plaats van naar Anderlecht?

‘Ik weet wel dat Roger ons na een jaar flink onder druk zette, zwaaiend met aanbiedingen van buitenlandse internaten van topclubs. Onze talentjes als Dries Mertens en Sven Kums zaten toen meer in het busje op weg naar de topsportschool in Leuven dan dat ze op het veld stonden. We beseften: als we hier niet snel een betere combinatie voetbal-school op poten zetten, zijn we Romelu kwijt. Zo is het programma Purple Talents ontstaan, een samenwerkingsakkoord met de scholen hier in de buurt. Dat hebben we dus aan Romelu te danken.

Jean Kindermans: 'Het programma Purple Talents hebben we aan Lukaku te danken.'
Jean Kindermans: ‘Het programma Purple Talents hebben we aan Lukaku te danken.’© Belga Image

‘Wat me van hem van die beginjaren is bijgebleven, is zijn onstilbare honger en drive naar doelpunten. Die honger lijkt er nog steeds. Hij is met de jaren een meer complete voetballer geworden, het is een voorbeeld dat ik de jongens hier voorhoud: je kan ook later nog dingen bijschaven. Romelu heeft zijn palet aan vaardigheden uitgebreid. Alle trainers werkten hard aan het ontwikkelen van zijn technische vaardigheden, en hij stond daar ook voor open. Altijd wilde hij beter worden.’

Hendrik Van Crombrugge

De keeper van Anderlecht stond in doel bij de allereerste jeugdinterland bij de U15 waarin ook Romelu Lukaku zijn nationaal jeugddebuut maakte. Jaren later trof hij hem weer aan bij de Rode Duivels.

Wat is je van de Romelu bijgebleven van toen jullie op je veertiende als jeugdinternational debuteerden?

‘Toen ik een paar jaar geleden als onbekende doelman van Eupen bij de nationale selectie kwam, stapte hij naar me toe en zei: ‘Hey Hendrik, hoe is het nog?’ Alsof we net van bij de U15 kwamen. Die hartelijke reactie zegt veel over wie Romelu vroeger was en nog altijd is.

‘In die tijd was hij nog een ruwe diamant waar nog veel aan geschaafd moest worden, en daar is ook enorm aan geschaafd: vooral door hemzelf. Ik zag dat ook nu weer bij de Rode Duivels: altijd is hij met iets bezig om beter te worden. De grootste sleutel in zijn succes is dat hij altijd aan zichzelf is blijven werken.’

Ariël Jacobs

Liet Lukaku in het eerste elftal van Anderlecht debuteren.

Wat heeft je het meest verbaasd in het parcours van Romelu tot nog toe?

‘Dat hij heel lang zo’n moeizame relatie had met de nationale ploeg. Dat was al van jongs af, toen men in hem geen diepe spits maar eerder een linksbuiten zag. Daar tilde hij zo zwaar aan dat hij een tijdje niet meer naar de nationale jeugdploegen wilde gaan. Uiteindelijk is dat opgelost omdat een buitenstaander, Dick Advocaat, hem gewoon selecteerde.

‘Romelu heeft daar nooit veel over gezegd, ook niet tegen mij. Net zoals hij dat niet deed toen hij eronder leed dat hij ook bij de A-ploeg nog lang uitgefloten werd. Het maakte dat hij een paar jaar geleden echt vastbesloten was om als international te stoppen. Ook daar heeft hij niet over gezeurd of nagetrapt. Romelu is iemand die dat soort situaties zelf wil oplossen. Hij incasseert, en reageert daar op met daden, eerder dan met woorden. Met name met het allerbelangrijkste in het voetbal: doelpunten maken.’

Ariël Jacobs: 'Bij de nationale jeugdploegen zagen ze geen spits in hem. Daar tilde hij zo zwaar aan dat hij er een tijdje niet meer naartoe wilde gaan. '
Ariël Jacobs: ‘Bij de nationale jeugdploegen zagen ze geen spits in hem. Daar tilde hij zo zwaar aan dat hij er een tijdje niet meer naartoe wilde gaan. ‘© Belga Image

Jelle Van Damme

Speelde bij Anderlecht samen met de jonge Romelu Lukaku die toen net in de kern kwam.

Heb jij grapjes met hem uitgehaald?

‘Dat herinner ik me niet. Romelu had toen al veel fysieke présence maar was nog een ruwe diamant. Het was wel een leergierige jongen die er elke dag vol tegenaan ging op training. Toen hij net bij Manchester United was en een oefenmatch speelde tegen ons in Los Angeles ( bij LA Galaxy, nvdr), was het wel al moeilijker om tegen hem te spelen, maar hij was nog altijd een fijne gast. Romelu heeft nog steeds het hart op de juiste plaats en de voetjes op de grond.’

Olivier Deschacht

Speelde, net als Jelle Van Damme, bij Anderlecht samen met de jonge Romelu.

Wat is je van die Romelu van toen bijgebleven?

‘Zijn fysieke kracht maakte van hem al meteen een van de beteren op training, maar hij toonde zich vanaf dag één ook respectvol, leergierig en coachbaar. Hij was toen al razend ambitieus, werkte hard en trainde extra bij. Hij was geobsedeerd door statistieken. Die geilheid op statistieken en prijzen heeft hij gemeen met Cristiano Ronaldo en Messi. De ontgoocheling die van zijn gezicht afdroop toen hij vorig jaar net niet de Europa League won, zegt alles over zijn ambities.

‘Romelu was meteen populair in de groep, in alles geïnteresseerd en kon met iedereen goed overweg. En altijd lachen. Omdat hij zo respectvol was kreeg hij ook veel respect terug. Als ik een berichtje stuur, krijg ik er nog altijd één terug. En elk jaar wenst hij me een gelukkige verjaardag.’

Jean-François de Sart

Had Romelu Lukaku vijf keer in zijn kern bij de nationale beloften.

Had je verwacht dat Romelu zo snel weg zou zijn bij jou, richting A-ploeg?

‘Ik had hem maar enkele matchen in 2009, en toen werd hij al opgeroepen voor de A-ploeg. Eens je van de Duivels geproefd hebt, is het beter niet meer terug te keren naar de beloften, omdat je dan niet meer diezelfde goesting hebt. Ik herinner me meer van hem op training dan in de matchen. Zijn traptechniek maakte indruk. Wanneer hij een bal tussen de palen kreeg, was die onhoudbaar. Hij trapte niet alleen op kracht, maar ook op techniek.

Romelu heeft nog steeds het hart op de juiste plaats en de voetjes op de grond.’

Jelle Van Damme

‘Hoe ver hij zou geraken, wist ik toen niet. Je kan niet voorspellen hoe groot de motivatie van een achttienjarige een aantal jaar later blijft. Wat hij in Italië doet, dankt hij ook aan een trainer die hem een absoluut vertrouwen schenkt.’

Steve Colpaert

Werd door Dick Advocaat in diens laatste interland tegen Kroatië in februari 2010 opgeroepen, samen met een andere debutant, de jonge Romelu Lukaku.

Wie was het meest nerveus van jullie beiden, voor zijn eerste selectie? En hebben jullie een liedje gezongen bij je debuut?

‘Romelu heeft gezongen en ik heb een mop verteld. Voor mij was het een fantastische ervaring. Ik belandde bij Zulte Waregem op de rechtsachter omdat de titularis geblesseerd was en een paar maanden later werd ik voor die positie opgeroepen voor de nationale ploeg. Hij was nog maar 17 en ik al 23 en ik speelde ‘maar’ bij Zulte Waregem. Voor mij was dat het hoogtepunt van mijn carrière, voor hem het startpunt.’

Georges Leekens

Volgde Advocaat op als bondscoach en riep Lukaku op voor zijn tweede interland, op 19 mei 2010.

Wat voor een spits haalde u bij de selectie, toen?

‘Zijn tweede interland was een vriendschappelijke wedstrijd tegen Bulgarije, voor 7000 betalende toeschouwers en 6000 uitnodigingen. Hij was zeer leergierig, opkijkend naar de toppers. Ik vond hem een grote Balou, met nog werkpunten, maar daar ging hij zelf mee aan de slag. Romelu was perfectionistisch. Dat is goed, maar het houdt ook het gevaar in dat je jezelf voorbij loopt. Je moest hem soms afremmen. Als je vroeg om een oefening 100 keer te doen, zou hij ze anders 200 keer doen. Met De Sart hebben we toen ook afgesproken om hem niet heen en weer te verhuizen tussen de beloften en de A-ploeg.

Georges Leekens: 'Ik herinner me Lukaku als zeer ongeduldig, ook dat is typisch perfectionistisch.'
Georges Leekens: ‘Ik herinner me Lukaku als zeer ongeduldig, ook dat is typisch perfectionistisch.’© Belga Image

‘Hij was wel zeer ongeduldig, ook dat is typisch perfectionistisch. Bijvoorbeeld toen hij weinig of niet speelde bij Chelsea. Hij wilde vooruit. Geduldig zijn moest je er bij hem induwen. Hij wilde te veel te snel doen op korte termijn. Soms vergat hij dat hij nog maar achttien was. Je kon daar wel met hem over praten, het is altijd een leuke kerel geweest.

‘Als het niet goed ging, kwam hij dikwijls naar de bal, wat hij net niet moest doen, want dan kon hij zijn kwaliteiten niet benutten: de ruimte in gaan. Die eerste goal met de Rode Duivels, uit in Rusland, bevrijdde hem. Dat was zijn internationaal visitekaartje.

‘Hij wil ook altijd graag goed doen voor iedereen, hij moet voelen dat hij graag gezien wordt. Dat heeft Antonio Conte goed gedaan. Ik vond het een gedurfde beslissing om uit Engeland weg te gaan. Onze Balou van toen is een grote mijnheer geworden.’

Stefan Van Loock

Communicatieverantwoordelijke bij de Rode Duivels.

Vind jij Romelu Lukaku erg veranderd sinds je hem voor het eerst meemaakte?

‘Mij blijft vooral bij hoe hij als leider is gegroeid en hoe hij die leidersrol ook op het veld opneemt. Wat nu ook meer opvalt is zijn kennis, zijn capaciteit om veel gegevens op te slaan. Bij de laatste stage in november 2019 organiseerden we een quiz. Een van de vragen was: wie scoorde er in de met 8-1 gewonnen wedstrijd tegen San Marino in 2019? Hij noemde ze allemaal, zelfs degene die een owngoal maakte.

‘Nog straffer: na de oefenmatch tegen Costa Rica voor het WK in Rusland, kon mijn zoon met een vriend samen met Romelu op de foto. Die vriend had nog tegen Romelu gespeeld in een scholencompetitie meer dan tien jaar geleden. Romelu herinnerde zich nog bijna elk detail van die match, ook hoe slecht de scheidsrechter wel was. Daarnaast is er ook zijn talenkennis die elk jaar wel lijkt uit te breiden. Telkens praat hij als een native speaker, of het nu Vlaams, Frans, lingala, Engels, Spaans, Portugees dan wel Italiaans is.

‘Hij is de voorbije jaren een stuk volwassener geworden. Dat uit zich ook in zijn kijk op zijn sport, met een gezond kritische kijk op alle tactische variaties – hij zou later een goede coach zijn, denk ik – maar ook over de impact van zijn sport op de gemeenschap en zijn vaak persoonlijke strijd tegen de raciale wantoestanden.

‘Onderschat ook zijn algemene kennis en zijn winnaarsmentaliteit niet. Die quiz waaraan hij meedeed zou en moest hij winnen. Als een bezetene sprong hij op telkens de voorsprong van zijn ploeg vergrootte. Thierry Henry was ook zo. Discussiëren over het kleinste detail om toch maar hun gelijk te halen.’

Stefan Van Loock: 'Lukaku praat telkens als een native speaker, of het nu Vlaams, Frans, lingala, Engels, Spaans, Portugees dan wel Italiaans is.'
Stefan Van Loock: ‘Lukaku praat telkens als een native speaker, of het nu Vlaams, Frans, lingala, Engels, Spaans, Portugees dan wel Italiaans is.’© Belga Image

Piet de Visser

Oud-trainer van RWDM en sinds mensenheugenis scout voor Chelsea.

U zag in uw lange voetbalcarrière veel talenten. Waarom zei u Chelsea over de jonge Romelu: meteen kopen?

‘Romelu is en blijft mijn lievelingsspits. Hij ging weg bij Chelsea tegen mijn zin. Want José Mourinho stelde hem niet op, omdat hij Romelu te jong vond.

‘Mijn vriend Frans Bouwmeester scoutte altijd voor mij. Hij kwam bij me en zei: ‘Hup, de auto in, want in Anderlecht loopt er een gouden jongen rond.’ We trokken naar een toernooi waar Romelu als vijftienjarige meespeelde. Ik wilde hem meteen halen, maar dat mislukte in eerste instantie. Toch bleef ik die jongen volgen. Lukaku was niet enkel een geweldige speler, maar ook als persoon fantastisch: een open kerel, een echt voetbaldier met visie en een ongelofelijke drive. Hij had zo’n plezier in het spelletje. Onwaarschijnlijk hoe hij de bal kon afdrukken op doel, met links, rechts, met het hoofd. Hij had alles.

‘Bij Everton kwamen die fantastische gaven weer snel boven. Zo keerde hij terug naar Chelsea, waar hij het tijdens de voorbereiding op training formidabel deed, maar daar stond toen met Didier Drogba een monument voorin. Mourinho oordeelde dat Lukaku op zijn beurt moest wachten, maar hij wilde spelen. Romelu had ook bij Chelsea kunnen doorbreken, want na Drogba kwam er geen enkele aanvaller meer in zijn buurt. Ik wilde hem nog eens terughalen, maar hij lag toen al onder contract bij Manchester United. Jammer.’

Erwin Koeman

Assistent-coach bij het Everton waar zijn broer Ronald trainer was in het seizoen 2016/17.

Wat is u bijgebleven van de Romelu Lukaku met wie u bij Everton werkte?

‘Zijn directheid naar de goal toe, altijd zonder omwegen. Hij was heel erg gefocust op doelpunten, ook op training. Ik heb nog geen speler meegemaakt die directer afwerkte. Hij was daar ook heel erg mee bezig, deed veel extra trainingen, vaak ook ongevraagd. Niets was hem te veel om beter te worden.

‘Bovendien was het een heel lieve, aardige jongen die door iedereen enorm gewaardeerd werd. Om hoe hij als mens was, maar ook omdat je wist dat je met hem goed zat voor 20 tot 25 goals per seizoen. Bij United verwonderde het me dat ze daar niet het geduld en het vertrouwen hadden in hem. Dat is voor hem heel belangrijk. Ik ben blij dat ik een jaar met hem mogen werken heb. Of het mij verbaasd heeft dat hij het in Italië zo goed doet? Met zijn kwaliteiten kan hij overal voetballen en top zijn.’

Nicolas Lombaerts

Voetbalde met Lukaku bij de nationale beloften en de Rode Duivels.

Herken je de Romelu van bij de beloften nog?

‘Hij weet beter wat wanneer te doen, wanneer kaatsen en wanneer de ruimte in lopen. Vooral zijn snelheid vind ik indrukwekkend, gezien zijn gestalte. Gelukkig voor hem staat er een goeie kop op dat stevige lijf. Hij wil zichzelf altijd nog verbeteren, zo’n drive is weinigen gegeven. Nooit is hij tevreden. Maar toch is hij altijd een fijne kerel gebleven, met een heldere geest. Absoluut geen vedetteneigingen, wel luisteren naar anderen, met maar één bedoeling: bijleren.’

Onwaarschijnlijk hoe hij de bal kon afdrukken op doel, met links, rechts, met het hoofd. Hij had alles.’

Piet de Visser, scout bij Chelsea

David Endt

Nederlands columnist, voormalig teammanager Ajax en sinds zijn jeugd fervent Interfan én schrijver van een boek over die club.

Was u verbaasd toen Inter Lukaku aantrok?

‘Toen hij kwam had ik zeker mijn bedenkingen: wat moeten ze met een atypische spits voor de Italiaanse competitie? Maar hij heeft mij echt verbaasd. Ik vind Lukaku een prachtig fenomeen juist omdat hij anders is dan de typische spits in de Serie A. Hij kan ook een elftal meeslepen. Iedereen bij Inter speelt om hem in stelling te brengen. Dat heeft Conte goed gezien, dat je op die manier een winnend team kan smeden. Inter heeft zich aan Lukaku aangepast, en niet omgekeerd. Mocht Inter zich aan Lautaro hebben aangepast, had het elftal 20 meter hoger gespeeld, maar dat heeft het niet gedaan. Dus zakt het 20 meter terug omdat Lukaku die ruimte nodig heeft. Bij kampioen Inter is hij de held van het team, het wapperende vaandel. Bij de Rode Duivels heb je zo veel spelers met topkwaliteiten, ik denk niet dat zij zich aan hem gaan aanpassen.’

David Steegen

Begon bij Anderlecht als perschef toen Lukaku bij de A-kern kwam.

Welke indruk maakte de jonge Romelu op de nieuwbakken perschef?

‘Mijn eerste seizoen bij RSC Anderlecht viel samen met de ontbolstering van de 16-jarige Romelu Lukaku. Een kind in het lichaam van een reus. Een intelligent kind. Romelu is een echte kampioen. Gedreven door een niet aflatende drang naar perfectie bereikt hij doelen die steeds weer verschuiven. Als hij 15 doelpunten vooropstelt in het ene seizoen, worden dat er 20 het volgende.

Big Rom wil altijd beter worden, ook naast het veld. Hij hing aan mijn lippen wanneer ik hem uitleg gaf over een interview. Lukaku wil altijd bijleren. Niet dat hij veel begeleiding nodig had. Romelu is intelligent. Dat is zijn geheim. Hij is de Eddy Merckx van het Belgisch voetbal. De beste zijn.

Belgian’s number nine is de oer-Anderlechtvoetballer: altijd willen winnen op de mooist mogelijke manier. Zelfs Merckx had onbegrijpelijkerwijs veel tegenstanders. De, in mijn ogen althans, ongegronde kritiek is waarschijnlijk ingegeven door het Belgisch underdoggevoel. We houden meer van een atleet die zich zo nu en dan zwakker opstelt of wat tegenslag kent. Die houding maakt hen sterk. Hoe meer men op Romelu Lukaku inhakt, hoe meer hij bereikt.’

Jan Mulder
Jan Mulder© BELGAIMAGE

Jan Mulder: ‘De meisjes van New York’

‘Tijdens een gesprek in Tubeke bekende Romelu me dat hij af en toe eens graag naar New York ging. Hij gaf zijn motivatie erbij: ‘Mooie meisjes daar.’ Dus geen musea, restaurants, Yankees of Bruce Springsteen in het Madison Square Garden en dat alles in gelukzalige anonimiteit, nee, meisjes.

‘Mijn gedachten gingen naar Johan Cruijff die vond dat een spits zo gauw als hij kan moet trouwen: ‘Niet meer de binnenstad in, maar gewoon thuis je flesje prik drinken.’ Volgens Johan vindt de goalgetter, die altijd weer opnieuw moet presteren, in de warmte van een gezin zijn broodnodige rust voor een leven in de schijnwerpers.

‘Romelu Lukaku is single en heeft dus het volste recht op een uitje in een van lust en avontuur dampend New York. Hij heeft het tussen alle aangenaamheden door geschopt tot halfgod in Italië, Verlosser van Inter en wereldspits. Hij zit lekkerder in zijn vel dan ooit tevoren. Voetbalkenners denken dat trainer Conte hem het vertrouwen heeft gegeven, andere analisten weten zeker dat het Italiaanse leven en klimaat hem goed doet, de psychologen onder ons gooien het op wraakgevoelens ten aanzien van zijn Engelse criticasters en, ha ha, er zijn er ook die beweren dat hij heeft getraind op zijn ‘aannames’.

‘Ik ga voor de meisjes van New York. All the way. ‘

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content