Hans Vanaken: klaar voor de volgende stap?

Op weg naar de Gouden Schoen en dan nog een stap hogerop? Hans Vanaken (26), deze week opnieuw in de selectie van de Rode Duivels en zondag voor de 200e keer aan de slag in de Jupiler Pro League, staat voor een kruispunt in zijn carrière. De komende prestaties in de Champions League zullen richtinggevend zijn, want in België is hij stilaan de beste.

Een groter verschil in beoordeling is amper mogelijk. Met enige nieuwsgierigheid keken we donderdagochtend uit naar de quoteringen voor Hans Vanaken in zijn wedstrijd bij Atlético. De Brugse spelmaker was er goed begonnen, maar deemsterde daarna weg, om allerlei redenen. De sterkte van de oppositie, het gebrek aan afspeelmogelijkheden voor zich ( Siebe Schrijvers zat niet in de wedstrijd, Wesley had het lastig om een bal bij te houden), en een tekort aan lopende mensen naast zich. Arnaut Danjuma, die van verder moest komen, Ruud Vormer, die een mindere vorm etaleert en defensief meer dan de handen vol had. Het zou zich allemaal wel vertalen in een mindere quotering, dachten we.

Niet helemaal dus. In het Spaanse Marca kreeg Vanaken één sterretje, evenveel als Schrijvers. In de andere Madrileense sportkrant AS twee hartjes, eentje meer dan Schrijvers en Wesley. Sofascore, dat spelers quoteert op basis van baltoetsen en passes en tussenkomsten in duels, zowel verdedigende als aanvallende, bedacht Vanaken met een 6,1, de laagste score van alle Bruggelingen. Eenzelfde klok bij WhoScored, een andere website met statistieken gebaseerd op rendement: met 5,92 scoorde Vanaken daar ook slecht. Van de basisspelers kreeg alleen Karlo Letica, die drie goals slikte, met 5,69 een slechtere beoordeling.

Vergeleken daarmee viel het verschil in beoordeling in België op. Twee Belgische kranten ( Het Laatste Nieuws en La Dernière Heure) gaven Vanaken een zeven (met Danjuma de beste score van zijn ploeg). In Het Nieuwsblad kreeg hij een zes. Beide Vlaamse kranten brachten hem op de voorpagina van de donderdageditie, de handen de ene keer bijna, de andere keer écht voor de ogen geslagen. Dapper gestreden, alweer niet beloond was de samenvattende kop.

Opties

Vanwaar dat verschil in beoordeling? Buitenlandse waarnemers hebben amper voorgeschiedenis met de Jupiler Pro League en beoordelen op basis van die ene match die ze zien. Belgen nemen een hele voorgeschiedenis mee en hebben gaandeweg vaak ook enige sympathie ontwikkeld voor een type. Tijdens het duel tussen Club en Borussia Dortmund zat een verslaggever van L’Equipe naast ons. Hij vond Wesley (21) maar niks, te veel steunend op zijn fysiek, onzorgvuldig aan de bal. Hij zag de progressie niet die de Braziliaan de voorbije twee jaar maakte. Wij wel. Dat vertekent een beoordeling. Zij zien of iemand als een afgewerkt product schittert op dat niveau (of niet). Wij zien work in progress.

Een afgewerkt product is Hans Vanaken alleszins. Zondag was hij in Luik aan zijn 200e wedstrijd in de Jupiler Pro League toe. De statistieken zijn indrukwekkend. In 200 wedstrijden – 76 voor Lokeren, 124 voor Club – was hij 101 keer betrokken bij een doelpunt (39 keer voor Lokeren, 62 keer voor Club): 51 keer scoorde hij (31 keer thuis, 20 keer op verplaatsing), 50 keer gaf hij een assist (33 keer thuis, 17 keer op verplaatsing, als we tenminste die voorzet van zondag die door Luyindama in eigen doel werd verwerkt als ‘assist’ kunnen catalogeren). De Limburger is ook een man van grote momenten: het meest scoorde hij tegen Anderlecht en KRC Genk (7 goals). De ploegen die hem verder het best lagen waren KAA Gent (5 goals, 2 assists), KV Oostende (5 goals, 6 assists) en Charleroi (4 goals, 6 assists). Allemaal teams die hij geregeld ontmoette in play-off 1. Vandaar ook de erkenning bij de andere profvoetballers, die hem in mei uit de kampioenenploeg pikten en hem bekroonden tot Profvoetballer van het Jaar.

Dat alles nemen/namen Belgen mee in hun beoordeling toen ze woensdag zijn match quoteerden. Want dit seizoen zien we misschien wel de beste Hans Vanaken ooit, met veel regelmaat in zijn prestaties, een enorm loopvermogen, en zowel doelpunten als assists. In de huidige campagne in 9 competitiewedstrijden al goed voor 2 goals en 6 (7?) assists.

Speelde Vanaken een goeie wedstrijd in Madrid? Ja en neen. Toen de hele ploeg nog controle had over de wedstrijd, voor de rust, kon hij zijn klasse etaleren, de spitsen bedienen en de lopende man zoeken. Toen Club gaandeweg de controle verloor, vooral na de rust, en de linies uit elkaar vielen, gebeurde dat minder. En toen Ivan Leko tactisch bijstuurde – met Marvelous Nakamba kwam een extra balveroveraar en hij schoof een rij hoger, in de rug van Wesley – bleef de achterliggende reden – meer balbezit proberen te houden om zo onder de druk uit te komen – steken in goeie bedoelingen. Vandaar het verschil in beoordeling. Hetzelfde gebeurde trouwens tegen Borussia Dortmund: een goeie prestatie voor de rust kreeg geen vervolg erna. Dat zag je niet weerspiegeld in de eindstand (met een gelukje voor de Duitsers 0-1), maar in Brugge weten ze beter. Straks, eind november, in Dortmund, zal het andere koek zijn. Zal de tegenstand nog sterker zijn, voor eigen volk. En krijg je allicht het niveauverschil tussen de twee teams ook uitgedrukt in een grotere eindstand.

Next level

Dat we dit seizoen de beste Vanaken zien, is voor de omgeving van de speler een ‘normale gang van zaken’. Hans zit in zijn ideale jaren, zegt zijn vader, zelf ook een gewezen profvoetballer. Fysiek volgroeid, ervaring en, Vital zegt het niet graag om de goden niet te verzoeken: ‘Altijd fit en dus aanwezig op training.’

Wie alle dagen op het oefenveld staat en sinds zijn transfer in 2013 naar de hoogste afdeling slechts één wedstrijd miste door blessure (vorig seizoen in STVV had hij wat last van de rug, in de andere matchen die hij miste, kreeg hij rust van de trainer), kweekt basis en uithouding. De eerste meters blijven niet zo snel. Dat bleek zondag op Standard nog eens: de drie keer dat een ploegmaat hem in de diepte aanspeelde, was de tegenstand telkens sneller. Maar met plaatsing, vista en snel denken compenseer je dat.

‘In principe is Hans onze beste voetballer’, beseffen ze in Brugge. De logische Gouden Schoen. Logischer dan Ruud Vormer, die iets minder regelmatig is dan een jaar geleden, ook door hinder aan de lies, maar die vooral in zijn passing veel minder precies is. Voor de ene in Brugge kan hij nog meer progressie boeken als hij nog wat meer aan zijn body zou werken – à la Timmy Simons – een ander denkt dat dit volstaat. Een man van 1,94 meter en een navenant cijfer aan kilo’s zet je niet zomaar weg, blijkt uit statistieken in duels.

Vanaken heeft wél mensen rond zich nodig om het volle rendement uit zijn kwaliteiten – naast een groot scorend vermogen, loopvermogen, présence en die goeie vista annex goeie voeten – te halen. Een kaatsende spits, loopvermogen naast zich én loopvermogen op de flank. Is dat er niet, dan daalt ook zijn rendement. Maar dat geldt voor veel spelers. Dat zag je in Madrid, toen de kaats met Wesley en vooral met de nog wat licht wegende Siebe Schrijvers (volgende week in Zweden aanvoerder van de U21) er niet uitkwam, Vormer vooral verdedigende taken had tegen Saúl Ñíguez, en de flankspelers Danjuma en ThibaultVlietinck van veel dieper moesten vertrekken. Dat zag je zondag nogmaals in Luik, waar Wesley beter in de wedstrijd zat, maar Dennis als snellere, diepgaande vervanger van Schrijvers vaak onbereikbaar bleef en de flanken alweer meer verdedigend werk moesten opknappen dan zich aanvallend konden uitleven. Dan heeft ook een potentiële Gouden Schoen het moeilijk om de ploeg draaiende te houden. In Luik probeerde Leko hem wel aan het voetballen te krijgen door hem na de rust wat lager te zetten, weg van zijn bewaker RazvanMarin, net voor de verdediging, om van daaruit te orkestreren. Vandaar wel de betere statistieken in thuiswedstrijden, waar Club Brugge dominanter is.

Vrijdag bevestigde Roberto Martínez zijn progressie door Vanaken voor de tweede keer op rij op te roepen voor twee interlands: die van vrijdag tegen Zwitserland en die van volgende week dinsdag tegen Nederland. Ongetwijfeld komen er weer speelminuten, want voor de Spanjaard is Vanaken bezig aan the next level. Martínez, vrijdagmiddag in Tubeke: ‘Hans toont maturiteit, leiderschap en regelmaat, ook in de wedstrijden van de Champions League.’

José, Anthony & Arnaut

Heeft de selectie van september iets veranderd? Niet aan de mens, zegt zijn vader, al was Hans vooral onder de indruk dat ‘die mannen’ zeer normaal met hem omgingen. Hem passes gaven, hem direct opnamen in de groep, enzovoort.

Aan de voetballer wél, is de indruk die ze in Brugge hebben. Het is alsof Hans nog wat zelfverzekerder is geworden, iets meer nog bevestigd in wat hij al wist: dat hij een goeie voetballer is/was. Ook op dat niveau.

Bovendien maakt Vanaken ook de spelers rond zich beter. Dat de voorbije drie seizoenen buitenspelers als José Izquierdo, AnthonyLimbombe én nu Danjuma ontbolsterden en rendeerden heeft in een eerste fase met hun eigen kwaliteiten te maken, maar ook met die van de Limburger. De buitenspelers wisten immers: we kunnen vertrekken, Hans gooit hem wel perfect in onze loop. Daarna was het aan hen.

Om al die redenen is Club blij dat Vanaken bleef. Altijd fit, blij dat hij in Brugge is (vader Vital: ‘Hans is er zeer graag’), ambitieus, maar niet overhaast. Komt er een kans hogerop, dan zal dat rustig bekeken worden. Zoniet, dan blijft hij even graag.

Dat past bij de ambities van Club, dat nationaal weer meedraait in de top, de kern kwalitatief versterkte, en de voorbije weken de indruk kreeg in de twee Europese duels dat het dichter bij de tegenstand kruipt. Een en ander moet in de komende twee duels met Monaco worden bevestigd. Mét een sterke Vanaken.