In de Krant van West-Vlaanderen vertelt Hans Vanaken over de perceptie rond zijn persoon, de Rode Duivels en een toekomstige transfer.
Wat herinner je je nog van 30 maart?
Hans Vanaken: (denkt lang na) ’30 maart? Euh, niets bijzonders.’
België-Wit-Rusland: 8-0.
‘Ach ja. Daar was ik nooit opgekomen.’
Je scoort twee keer en plots keerde de perceptie. Hans Vanaken is dan toch een Rode Duivel!
Vanaken: (blaast) ‘De perceptie veranderde maar voor mezelf is er toen niets veranderd. Men dacht altijd: hij is er wel altijd bij maar speelt nauwelijks. Tegen Wit-Rusland heb ik de bondscoach en iedereen laten zien dat ik de nationale ploeg wel degelijk iets kan bijbrengen.’
Twijfelde je daar voor 30 maart zelf aan, dat je dat niveau aankon?
Vanaken: ‘Hoh… Bij elke stap die ik maakte in mijn carrière, vroeg ik mij af: zal het mij wel lukken, zal ik mij kunnen aanpassen? Toen ik van Lommel naar Lokeren ging, toen ik naar Club trok. En van Club naar de nationale ploeg, ik vroeg me telkens af waar mijn limieten lagen. Bij iedere stap voelde ik dat het een pak sneller ging, een pak intenser, maar telkens bleek ik dat snel op te pikken. Idem bij de nationale ploeg. Maar dan moet je ook nog matchen kunnen spelen. De kansen krijgen om te laten zien dat je dat niveau aankan.’
Elke transferperiode komt het weer naar boven: Vanaken moet eigenlijk naar het buitenland maar blijft liever veilig in Brugge en knus in Knokke.
Vanaken: ‘Dat bedoel ik met: het wordt een beetje vermoeiend.’(lachje)
Ik begin het onderwerp zelf ook vervelend te vinden.
Vanaken: ‘Geen probleem, hoor. Het is simpel: het moet allemaal 100 % kloppen om hier alles achter te laten voor een avontuur waarvan je niet weet hoe het zal aflopen.’
West Ham was vooral vorig seizoen heel concreet met een bod van 15 miljoen euro. Maar Club wilde je niet laten gaan en uiteindelijk wilde je ook liever niet. In oktober tekende je dan bij tot 2025 waarop Lauren juichte: ‘Daar ben ik wel blij mee. Dat we hier niet weg moeten.’
Vanaken: ‘We zijn hier nu eenmaal heel gelukkig.’
Volgens Onur Kaya, ex-ploegmaat bij Lokeren, zou je nochtans je plaats hebben in elke ploeg na de top vier in de Premier League. Wil je dat zelf ook niet een keer ondervinden?
Vanaken: ‘Ik zou het misschien wel willen weten, maar ik ben nu eenmaal niet iemand die denkt: wat als? Het is maar hoe je het bekijkt. Ik ga de clubs die ik zou willen niet zelf zoeken. Ik vind dat totaal geen gebrek aan ambitie. Ik heb hier ook uitdagingen. Is het dan een mooie uitdaging om bij een ploeg die ergens zestiende staat te gaan voetballen? Ik vind dat zo lastig, mensen die mij een gebrek aan ambitie verwijten. Al mag iedereen van mij zeggen wat ze willen. Zoveel praatprogramma’s, de kranten, al die sociale media… iedereen geeft zijn mening. Als ik mijn Twitter opendoe en zie wat er allemaal over Hans Vanaken wordt gezegd… Vaak slaat het nergens op. Ik kàn er mij niet druk om maken, het zijn meer de mensen rondom mij die zich er soms aan ergeren.’
Door Frank Buyse
