Harbaoui: ‘Ik begrijp dat Teo een voordeel kreeg tegenover mij’

Hamdi Harbaoui verkaste deze winterstop van Anderlecht naar Zulte Waregem, dat hij met goals mee uit de degradatiezone moet helpen trekken. In Sport/Voetbalmagazine geeft hij uitleg bij die overstap en blikt hij terug op de concurrentiestrijd met (ex-ploegmaat) Teodorczyk.

Hamdi Harbaoui over…

… zijn keuze voor Zulte Waregem:

‘Dury is een coach die offensief voetbal wil, mooi voetbal, gericht op de aanval. Tenminste, dat laatste probeert hij. Dat alleen al bevalt me. We hebben dit seizoen met Anderlecht Zulte Waregem geklopt, ik heb toen zelfs gescoord, maar als iets me bijbleef uit die wedstrijd was het vooral het balbezit bij de tegenstander.

‘In december zijn we rond de tafel gaan zitten en hij bleek een zeer enthousiaste babbel te hebben. Met heel wat andere spelers heb ik het ook over hem gehad. Jongens die hem kennen: Jérémy Taravel, Habib Habibou, Nill De Pauw, Onur Kaya. Van hen hoorde ik alleen positieve dingen.

‘Dat ik hier een contract van 3,5 jaar tekende, is omdat ik er zelf ook van overtuigd ben dat ik me ergens voor een tijdje moet settelen. Ik had ook een aanbieding uit Dubai, waar ik zeer goed kon verdienen. Alleen was dat maar voor één seizoen.

‘En ik heb nog altijd dorst, wil nog winnen, werken aan mijn statistieken. Ik besef ook dat ik zo vaak ben veranderd van club, omdat ik nooit tevreden was met wat ik had, dat ik altijd iets anders zocht, iets nieuws wilde.’

… zijn dubbelzinnige band met René Weiler:

‘Uiteraard wilde ik terug, na die uitleenbeurt aan Charleroi. Ik was niet van plan om Anderlecht te verlaten na een nederlaag. Ik nam me voor om te proberen Weiler van het tegendeel te overtuigen. Langzaam leek dat te lukken, ik zag dat hij van mening begon te veranderen, dat ik stilletjes in zijn plannen sloop. Ik zei tegen mezelf: hij houdt van mijn manier van werken, ik verras hem. Dat was voor mij evenveel waard als een overwinning.

‘Alleen, net op dat moment vertrok hij. Toen Hein Vanhaezebrouck de nieuwe coach werd, heb ik hetzelfde gedaan: geprobeerd om me te laten zien op de momenten dat ik mijn kans kreeg. Maar zeer vaak kwam die niet.

‘Het vertrek van Weiler deed me verdriet. Ik vond het spijtig voor hem. Mijn gevoel is dat hij iets wilde proberen, maar dat hij uit alle hoeken onder druk stond. Op het einde was het beter dat hij vertrok.’

… de concurrentiestrijd met Teodorczyk:

‘Ik vind het heel moeilijk om daar een uitleg voor te verzinnen, omdat ik nooit in zo’n situatie verzeilde. Het was ook de eerste keer dat het een van mijn ploegmaats overkwam, zo hard, zo’n contrast. Je kan periodes kennen waarin je veel goals maakt, makkelijk scoort, en daarna een terugval meemaken, met wat minder goals. Maar meestal lukt het ook dan nog wel, af en toe. Teo ging van alles naar niks, van helemaal wit naar honderd procent zwart. Bizar.

‘Ik denk dat zijn probleem eerder psychologisch is, dat hij te veel forceert. Misschien zet hij zichzelf te veel onder druk of heeft het helemaal niks met voetbal te maken. Hij is de enige die het kan weten.

‘Wil je mijn visie op de concurrentiestrijd met Teo? Mijn antwoord is eenvoudig: ik begrijp, gezien de investering die Anderlecht deed, dat hij een voordeel kreeg tegenover mij.’