Het Groot Rapport van 1A: waarom Eupen zo vroeg alweer verdween

© Belga Image
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

Het seizoen zit erop, de kampioen en de degradant zijn bekend, hoog tijd dus om alle clubs in onze Jupiler Pro League door te lichten. Vandaag: hoe Eupen in geen tijd naar de top schoot en even snel weer naar beneden tuimelde.

Het resultaat

Na een seizoen met twee gezichten, afgesloten met een puntenrecord maar de teleurstelling dat het niet beter was dan een anonieme twaalfde plaats, werd in Eupen een revolutie verwacht. Uiteindelijk is er vorige zomer bijna niemand vertrokken en konden de Panda’s rekenen op hun uitgekiende automatismen van Beñat San José om een knalstart te maken, al was dat nu wel onder leiding van coach Stefan Krämer. De Duitser slaagde er zelfs in om de club uit de Oostkantons een tijdje aan kop van het klassement te zetten.

Misschien wel een start om wat recup te hebben voor de rest van het seizoen, want vanaf oktober werd een spectaculaire daling ingezet. Eupen won in de laatste 24 speeldagen slechts twee keer, flirtte zelfs gevaarlijk met degradatie en zou uiteindelijk van dit seizoen enkel de campagne in de beker van België onthouden, afgesloten met een nederlaag in de halve finale tegen Anderlecht.

Het spel

Hoewel niet altijd aantrekkelijk, was de filosofie van Beñat San José gebaseerd op sterke spelprincipes en nauwgezet positiespel. Zoals vaak in deze gevallen voelden sommige offensieve krachten zich daardoor beperkt in hun mogelijkheden en is het de opvolger die de vruchten plukt van de nog aanwezige automatismen, maar die ook de ‘bevrijder van alle remmen’ is. Het eerste Eupen van het seizoen was dan ook een slimme mix van een sterke collectieve basis en verfrissende individuele flitsen, gedragen door spelers die zowel aan de ploeg als hun eigen marktwaarde dachten.

Na de transferperiode stortte het spel van Eupen in. Noch Stefan Kramer, noch zijn opvolger Michael Valkanis slaagden erin om de collectieve kracht van de groep opnieuw op de rails te krijgen. Nadat hij tijdens de wintermercato was vertrokken, liet de uitstekende Edo Kayembe het middenveld van de Oostkantons achter zonder zijn energie en kwam Stef Peeters minder tot zijn recht omdat zijn actieradius enorm vergroot werd. Enkel de dribbels op de flanken konden de supporters van Eupen nog wat opvrolijken.

Het Groot Rapport van 1A: waarom Eupen zo vroeg alweer verdween
© Belga Image

De speler: Smail Prevljak

Na zijn boerenseizoen met 16 goals in de competitie, werd het na de zomer een heel ander verhaal voor de Bosnische spits van de Panda’s. Prevljak slaagde er namelijk niet meer in om in de dubbele cijfers te raken. Met zijn negen doelpunten is zijn rapport niet al te best, al wordt het wel wat goedgemaakt door zijn statistieken in de beker: een hattrick in de 1/16 finales tegen Zulte Waregem, een dubbele treffer tegen KV Mechelen in de kwartfinale en vervolgens nog eens twee goals tegen Anderlecht in het Astridpark. Altijd met een buitengewone flair staat hij steeds op de juiste plaats om kalm de kansen af te maken.

De youngster: Konan Ignace N’Dri

Dat de vijfmansdefensie van Stefan Krämer aan het begin van het seizoen zoveel schade aanrichtte, was vooral te danken aan de gestroomlijnde linkerflank van de Panda’s. De man die voor de meeste chaos zorgde, heette toen Ignace N’Dri, die te veel energie had en bijna non-stop zijn zijkant afliep. Zijn tegenstanders konden alleen maar kijken naar de speler die gemiddeld 10,7 dribbelpogingen per wedstrijd ondernam (een record in onze eerste klasse), al konden ze ook opgelucht ademhalen dat de meeste van zijn raids niet succesvol eindigden. Een doelpunt en twee assists is niet veel. Maar als N’Dri nog wat efficiënter wordt, zal de Kehrweg al snel te klein worden voor hem.

Het Groot Rapport van 1A: waarom Eupen zo vroeg alweer verdween
© GETTY

Het cijfer: 11

Neem de fluwelen linkervoet van Stef Peeters, voeg daarbij de flair van Prevljak en een Emmanuel Agbadou die heerst in het luchtruim – hij doet zelfs wat denken aan de hoogdagen van ene Christian Luyindama – en je krijgt een van de gevaarlijkste teams van de competitie op stilstaande fases. De Panda’s vonden op die manier maar liefst 11 keer de weg naar de netten, waardoor het bij de beste vijf ploegen van België hoort op dat gebied.

De toekomst

Om nog maar te zwijgen van de huurspelers van afgelopen winter, zijn er veertien spelers die op 30 juni aan het einde van hun contract zitten in de Oostkantons. Aangezien de directie niet eens de moeite heeft genomen om met de overgrote meerderheid van hen in gesprek te gaan, kunnen we aan de Kehrweg een turbulente zomer verwachten. Het sportief beleid ligt nu in handen van Tim Cahill, die iets nieuws moet opbouwen na het tijdperk van de Aspire-academie. Zullen de middelen die door Qatar worden toegewezen net zo groot zijn als het WK 2022 eenmaal voorbij is? Zoals zo vaak is de toekomst van de Panda’s op het hoogste niveau niet zeker en weinigen kunnen voorspellen hoe de kern en de staf van de Oostkantonners er aan het begin van volgend seizoen uit zullen zien. Ondertussen is het Bernd Storck die de honneurs zal waarnemen aan de Kehrweg. De voorbode van een gedisciplineerder spel dat eerder al resultaten opleverde onder San José?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content