Het mysterie Francis Amuzu (Anderlecht) ontrafeld: ‘Jullie hebben de echte Amuzu nog niet gezien’

Geen speler bij Anderlecht die zo veel positieve als negatieve emoties kan opwekken bij de supporters als Francis Amuzu. Aan de hand van vijf criteria proberen we het mysterie Amuzu te ontrafelen.

Vista

Zijn ploegmaats en trainers wisten wat ze aan Francis Amuzu hadden. Hij was niet de typische winger die constant voor een solo-actie ging en met oogkleppen op stond te voetballen. Hij wist perfect wanneer hij moest dribbelen en wanneer hij best in een tijd kon spelen. Als tiener had hij niet de zuivere passing van een nummer tien, maar hij zag iets wat anderen meestal niet zagen. Er wordt van Amuzu vaak gezegd dat hij niet scoort en geen assists geeft. Maar in een ploeg met stevige spitsen als Nicolás Frutos of Lukasz Teodorczyk had hij zijn statistieken zeker kunnen optrekken. ‘Jullie hebben de echte Amuzu nog niet gezien’, aldus een van zijn medestanders binnen de club. ‘Sinds hij in de eerste ploeg staat, is de Amuzu van bij de jeugdploegen en beloften verdwenen.’

Techniek & dribbelvaardigheid

Ciske leerde dribbelen bij zaalvoetbalclub Salaam Mechelen, waar hij al op zijn 15e in de eerste ploeg stond. Hij schaafde zijn balgevoel bij door dagelijks op blote voeten te trainen op de Jean-Marc Guillou Academy in Tongerlo. Kortom: Amuzu moet je niet leren hoe een bal te controleren of een man te passeren. En dat bleek al tijdens zijn eerste trainingen op Anderlecht: hij kon op technisch vlak wedijveren met jongens als Alexis Saelemaekers, Albert Sambi Lokonga, Sieben Dewaele en Mike Ndayishimiye. ‘Francis kan héél goed dribbelen’, aldus maatje Jérémy Doku. ‘Vooral zijn schijnbewegingen zijn mooi om te zien. Ik zou hem omschrijven als een typische flankspeler.’

In combinatie met zijn snelheid is zijn dribbelvaardigheid een dodelijk wapen. Soms lijkt het alsof Amuzu constant hetzelfde doet – van op links naar binnen komen en de bal breed leggen – maar hij is op de vierkante meter een van de gevaarlijkste spelers van de Jupiler League. Hij zit aan 7,2 dribbels per match. Ter vergelijking: Doku is met dertien dribbels per match met ruime afstand de dribbelkoning van onze competitie. In termen van geslaagde dribbels komt Amuzu net niet aan zestig procent en daarmee zit hij in het vaarwater van Kylian Hazard, Emmanuel Dennis, Mehdi Carcela en Théo Bongonda.

Snelheid

Wanneer Amuzu versnelt, springen de graszoden soms op. En tijdens zijn snelheidstesten maakt hij vooral indruk met zijn ritmeveranderingen. Volgens ingewijden behoort hij samen met onder anderen Andy Kawaya, Michiel De Looze en Doku tot de top vijf van snelste jeugdspelers die recent op Neerpede hun opleiding hebben gevolgd. Toen Amuzu op Anderlecht neerstreek was hij een tenger mannetje die zijn Ghanese sprintersgenen nog niet ten volle had benut. Na uren werken in het krachthonk bij de U21 beschikt Amuzu over een stel indrukwekkende quadriceps.

In de huidige kern is Doku de enige speler die Amuzu kan volgen. De twee hebben naar eigen zeggen nog niet getest wie de snelste is, maar het zijn twee verschillende spurters. Doku is super explosief en moet het hebben van zijn kracht. Als hij de bal vooruit duwt en er achteraan gaat, dan kan niemand volgen. Amuzu staat iets steviger op zijn benen en sprint op finesse. En hij kan nog versnellen met de bal aan de voet. ‘Ik heb hem op een tornooi ooit een sprint eruit zien persen om de verdediging te helpen terwijl hij al op zijn adem trapte. Hij is in staat om nog die extra inspanning te doen’, zegt iemand uit zijn entourage.

Afwerking & efficiëntie

Bij de jeugd kwam het killerinstinct van Amuzu helemaal naar boven in de laatste twintig meter van het veld. Naar binnenkomen en de bal in de verste hoek draaien, was zelfs het handelsmerk geworden van Amuzu. Zeven keer op de tien leverde dat een doelpunt op. In de Jupiler League komt zijn doelgerichtheid er maar zelden uit. Saelemakers en Sambi scoorden nooit bij de jeugd en daarom is het geen verrassing dat ze op dat vlak geen potten breken in eerste klasse. Op Neerpede kijken trainers verbaasd op dat Amuzu zijn neus voor goals verloren lijkt te zijn.

Een paar jaar geleden was de winger ook een gevaarlijke klant op stilstaande fases. Het is best vreemd dat Amuzu nu zelden een bal durft op te eisen wanneer er rond de zestien een fout werd gemaakt. Doku: ‘Weinig mensen zijn daarvan op de hoogte, maar Amuzu heeft een goed schot. Hij heeft zelfs een Ronaldotrap in de benen. Naar mijn gevoel zou hij meer naar doel moeten trappen.’

De grootste werkpunten van Amuzu? Zijn efficiëntie, positiespel voor doel en voorzetten. Amuzu schoot in de competitie 28 keer naar doel en amper 32% belandden binnen het kader. Het percentage geslaagde voorzetten ligt beduidend lager: slechts 26% van zijn 57 pogingen waren succesvol.

Mentale gezondheid

Amuzu kende eind december 2017 een droomdebuut tegen Eupen: hij werd door Hein Vanhaezebrouck vanuit het niets in de basis gedropt en scoorde meteen de winning goal in zijn eerste wedstrijd voor Anderlecht. Een nieuwe kindster was geboren. Maar sindsdien is het met de populariteit van Amuzu alleen maar bergafwaarts gegaan. Bijna elke verkeerde pass of voorzet van Amuzu wordt in het Lottopark onthaald met gemor van de supporters. ‘ He doesn’t give a shit‘, zegt Jesse De Preter, die Amuzu vier jaar lang intensief heeft begeleid namens The Atticus Group en de regularisatie van de familie heeft helpen verwezenlijken. ‘Hij is ijzersterk. Niets krijgt hem kapot.’

Op Neerpede zijn er andere geluiden te horen over Amuzu, die intussen Christophe Henrotay als makelaar onder de arm nam. Hij zou kampen met een gebrek aan vertrouwen. Bij de beloften kon hij vrijuit spelen, maar nu probeert hij de zaken te veel te forceren. Met veelvuldig balverlies en slechte keuzes tot gevolg. Amuzu zou intern al toegegeven hebben dat hij de drang voelt om zich telkens te moeten bewijzen. ‘Er zit hem iets dwars. En volgens mij zit het in zijn hoofd. Misschien kan hij niet om met de druk bij Anderlecht? Je hebt spelers die daar nooit overheen geraken’, klinkt het bij een insider.

Hoewel hij tijdens de winterstop mocht vertrekken om de kas te spijzen, heeft de 20-jarige winger nog veel medestanders op de club. ‘Francis zou zo’n typische speler zijn die het niet maakt bij Anderlecht en op zijn 25e plots ontploft bij een andere club. Misschien heeft hij gewoon een nieuwe uitdaging nodig.’